De hyacint ara is misschien wel de mooiste van de arafamilie, en is zeker de grootste. Het is de grootste van alle papegaaien. Oorspronkelijk afkomstig uit Brazilië, Paraguay en Bolivia, is de hyacint de “Deense Dog” onder de gezelschapsvogels, met een volwassen mannetje van meer dan 15 cm lang. Maar heel weinig mensen hebben een hyacint ara als gezelschapsdier, en zullen waarschijnlijk alleen het genoegen hebben er een te zien in een dierentuin of een grotere vogelwinkel. Ondanks zijn grootte, neiging tot vernieling, luidruchtigheid en kosten, is deze blauwe ara de voorlaatste gezelschapsvogel voor de persoon die de tijd, het geduld en de portemonnee heeft om dit prachtige beest naar behoren te houden.

De hyacint ara heeft een prachtige kobaltkleur over zijn hele lichaam, met een ring van helder geel rond zijn oog en dezelfde kleur geel aan de basis en de hoeken van zijn snavel. Hij wordt vaak eenvoudig “blauwe ara” genoemd. De hyacint ara is niet twee keer zo groot als andere grote ara’s, maar door zijn grote persoonlijkheid lijken andere ara’s wel dwergen in zijn aanwezigheid.

Native Region / Natural Habitat

De hyacint ara leeft voornamelijk in de struikgewassen aan de rand van het regenwoud, hoewel zijn grote verspreidingsgebied ook graslanden en licht beboste gebieden omvat. Het is een bedreigde diersoort – naar schatting zijn er nog 2.500 tot 5.000 hyacintmaki’s in het wild over. De vernietiging van hun leefmilieu, de jacht op veren en voedsel, en de illegale stroperij voor de huisdierenhandel hebben bijgedragen tot de afname van het aantal Hyacint Ara’s. Eieren en jongen hebben ook enkele natuurlijke vijanden.

De hyacint ara maakt deel uit van veel beschermingsprogramma’s: het Species Survival Plan, dat helpt om het voortbestaan van bepaalde soorten te garanderen, en het Wereld Natuur Fonds-Brazilië, dat al 10 jaar hun Hyacint Ara Project heeft lopen, waarbij hyacint ara’s worden gemonitord, kunstnesten worden opgezet, en wordt samengewerkt met lokale landeigenaren om de soort te beschermen, zijn daar voorbeelden van.

Een andere reden waarom deze vogels zo zeldzaam zijn, zowel in het wild als in de dierenhandel, is dat ze zich veel langzamer ontwikkelen dan gezelschapsvogels. Baby’s vliegen uit (verlaten het nest) als ze ongeveer 13 weken oud zijn, maar ze worden pas na zes maanden volledig volwassen. De broedleeftijd begint op de leeftijd van ongeveer 7 jaar. Deze vogels kunnen meer dan 60 jaar oud worden als ze goed verzorgd worden.

Verzorging & Voeding

De juiste eigenaar voor een hyacint ara is iemand die ofwel al veel vogels met succes heeft gehouden, of iemand die veel onderzoek heeft gedaan, de experts heeft geraadpleegd, en precies weet waar hij aan begint. Toch is de Hyacint Ara geen geweldige eerste vogel, simpelweg omdat het een handvol kan zijn.

Hyacint Ara’s hebben een zeer specifiek dieet nodig. In het wild bestaat het dieet van deze vogel bijna geheel uit palmnoten van twee specifieke soorten palmbomen. Hyacinten oogsten de noten van de bomen in het wild, hoewel de vogel ook een zeer karakteristieke manier heeft om de noten te vinden die al ontdaan zijn van hun taaie, vezelige buitenlaag: Hyacinten foerageren in veegebieden op zoek naar mest die de noten bevat, die voor het vee onverteerbaar zijn, maar voor de hyacint gemakkelijker te openen – de koe heeft het meeste werk al gedaan. Het dieet van de hyacintmakaak is zeer vetrijk, en hoewel je misschien geen palmnoten kunt vinden (vooral die niet door het vee zijn verteerd!), kun je ze vervangen door paranoten, walnoten, amandelen, macadamia’s, kokosnoot, pistachenoten en cashewnoten. Lafeber ara voedsel voorziet in deze voedingsbehoeften. Avi-cakes, Nutri-Berries, Parrot Pellets en meer dragen bij aan een gezond dieet dat ook het foerageren van de hyacinten stimuleert.

Je zult waarschijnlijk nooit een hyacint ara met overgewicht zien – ze lijken vet heel gemakkelijk te metaboliseren en moeten in feite worden aangemoedigd om iets anders te eten, zoals fruit en groenten, die dagelijks moeten worden gevoerd. Natuurlijk kan ook een goed dieet op basis van zaden en pellets worden aangeboden.

Deze grote vogel heeft een uitzonderlijk grote huisvestingsruimte nodig. Wees bereid om een groot deel van het huis aan deze vogel te wijden. Een “gewone” kooi is in dit geval niet geschikt. Niet alleen zijn de meeste commerciële kooien te klein, de hyacint ara kan er ook gemakkelijk uitbreken. Een op maat gemaakte kooi of een van de allergrootste commerciële kooien is voldoende, hoewel een volledige kamer, patio of een andere veilig afgesloten, vogelvrije ruimte beter is. Alle vogels hebben baat bij vliegen, en deze vogel zal veel ruimte nodig hebben als hij van deze belangrijke oefening wil genieten. Zelfs een hyacint ara met bijgeknipte vleugelveren heeft veel ruimte nodig om te fladderen en rond te klauteren.

Hyacinten kunnen erg vernielzuchtig zijn en hebben veel houten speelgoed en takken nodig om op te kauwen. Een stevige speelgym is een must, hoewel zelfs de stevigste in de handel verkrijgbare speelgym het moeilijk zal hebben om de sterke snavel van de hyacint te weerstaan. Grote, veilige, vervangbare speelbomen zijn ook een goede gok.

Deze vogel heeft, net als alle papegaaien, dagelijks veel vrije tijd nodig om met zijn mensen te spelen of gewoon wat rond te hangen. Het is een sociale vogel, die in het wild meestal in paren of kleine groepen wordt gezien. Het zijn geen “eenlingen,” en zullen wegkwijnen zonder gezelschap. Ook kan een hyacint opgesloten raken in een krampachtige en neurotische houding, en zichzelf gaan verminken en buitensporig gaan schreeuwen. Ze schieten goed op met andere vogels, vooral papegaaien uit de Nieuwe Wereld, maar individuen moeten vroeg worden geïntroduceerd.

Lafebervoer voor ara’s

Persoonlijkheid &Gedrag

Vaak een “zachtaardige reus” genoemd, is de hyacint ara inderdaad aanhankelijk, maar zachtaardig is hij niet. Hyacinten onderwerpen zich heel gemakkelijk, maar ze hebben de neiging om ruw te willen spelen met andere hyacint ara’s, en met hun “persoon”. Zijn snavel draagt meer dan 200 pond druk per vierkante inch – dat betekent dat hij met één knak een bezemsteel in tweeën kan breken. Zelfs een zeer tamme hyacint ara kan nog steeds nijdig zijn (als je die grote snavel al nijdig kunt noemen), maar dat is meestal speels gedrag. Omdat zijn snavel zo intimiderend is, kan deze vogel het beste gehouden worden door iemand die niet bang is om gebeten te worden – er is geen garantie, zelfs niet met de tamste vogel, dat er niet af en toe gebeten zal worden.

Spraak &Geluid

Als u buren in de buurt heeft, kunt u overwegen om een hyacint ara te nemen. Deze vogel is extreem luidruchtig en heeft de neiging te krijsen. Eén hyacint zal misschien niet zo irritant zijn voor de buren, maar een koppel zal het volume opvoeren. Ook kan een luide hyacint ara de aandacht trekken van vogeldieven die zo’n dure vogel willen verkopen, dus zorg ervoor dat uw vogels veilig zijn voor mogelijke diefstal.

Hyacint ara’s zijn niet de beste praters onder de ara’s, maar ze leren een paar favoriete woorden en zinnen en herhalen die keer op keer. Deze vogels zijn zeer intelligent, en kunnen ook leren om bepaalde woorden in hun context te plaatsen.

Gezondheid & Algemene aandoeningen

Hyacint ara’s zijn vooral gevoelig voor overgroeide snavels en hebben een constante aanvoer van veilige items nodig om op te kauwen. Net als andere ara soorten, zijn hyacint ara’s gevoelig voor proventriculaire dilatatie ziekte (“Macaw Wasting Disease”), psittacose en papillomen. Een dieet dat is afgestemd op de speciale behoeften van een hyacint ara en regelmatige gezondheidsonderzoeken zijn de sleutel tot een goede gezondheid.

Een Hyacint ara aanschaffen

Hyacint ara’s zijn niet vaak te vinden in dierenwinkels omdat ze vrij duur zijn – kopers moeten rekenen op meer dan $10.000 voor een jonge hyacint, misschien meer voor een volwassen hyacint die klaar is om te worden gefokt. Paartjes brengen veel geld op, vooral als ze “bewezen” zijn en al eerder succesvol hebben gekweekt. Omdat deze vogels zo zeldzaam zijn, zitten veel ervan in fokprogramma’s, in plaats van dat ze door beginnelingen worden gefokt. Veel fokkers hopen deze soort uiteindelijk te kunnen herintroduceren in het wild, waar hun aantal snel afneemt. Het is bijna niet eerlijk tegenover de soort om ze in “huisdier-alleen” huizen te zien, terwijl er een reëel gevaar bestaat dat deze prachtige reus voor altijd zal verdwijnen.