What Every Investor Should Know …

Corporate Bankruptcy

Wat gebeurt er als een beursgenoteerd bedrijf bescherming aanvraagt onder de federale faillissementswetgeving? Wie beschermt de belangen van de beleggers? Hebben de oude effecten nog enige waarde wanneer, en als, het bedrijf wordt gereorganiseerd? Wij hopen dat deze informatie een antwoord geeft op deze en andere veelgestelde vragen over het langdurige en soms onzekere faillissementsproces.

Wat gebeurt er met het bedrijf?

Hoe worden de activa verdeeld bij een faillissement?

1. De crediteuren met zekerheden – vaak een bank – worden het eerst betaald.
2. Niet-zekergestelde crediteuren – zoals banken, leveranciers en obligatiehouders, hebben de volgende vordering.
3. Aandeelhouders – eigenaren van het bedrijf, hebben de laatste vordering op de activa en ontvangen mogelijk niets als de vorderingen van de Secured en Unsecured Creditors niet volledig worden terugbetaald.

De federale faillissementswetgeving regelt hoe bedrijven failliet gaan of herstellen van verlammende schulden. Een failliete onderneming, de “schuldenaar”, kan gebruikmaken van hoofdstuk 11 van de faillissementswetgeving om zijn bedrijf te “reorganiseren” en te proberen weer winstgevend te worden. Het management blijft de dagelijkse bedrijfsactiviteiten leiden, maar alle belangrijke bedrijfsbeslissingen moeten door een faillissementsrechtbank worden goedgekeurd.

Onder Chapter 7 staakt het bedrijf alle activiteiten en gaat het volledig failliet. Een curator wordt aangesteld om de activa van het bedrijf te “liquideren” (verkopen) en het geld wordt gebruikt om de schulden af te betalen, waaronder schulden aan crediteuren en investeerders.

De investeerders die het minste risico nemen, worden het eerst betaald. Gedekte crediteuren nemen bijvoorbeeld minder risico omdat het krediet dat zij verlenen meestal wordt gedekt door onderpand, zoals een hypotheek of andere activa van het bedrijf. Zij weten dat zij als eerste worden betaald als het bedrijf failliet gaat.

Bondhouders hebben meer kans om hun verliezen terug te krijgen dan aandeelhouders, omdat obligaties de schuld van het bedrijf vertegenwoordigen en het bedrijf ermee heeft ingestemd obligatiehouders rente te betalen en hun hoofdsom terug te geven. Aandeelhouders zijn eigenaar van het bedrijf en nemen een groter risico. Zij kunnen meer geld verdienen als het bedrijf het goed doet, maar zij kunnen geld verliezen als het bedrijf het slecht doet. De eigenaars zijn de laatste in de rij om terugbetaald te worden als het bedrijf failliet gaat. De faillissementswetgeving bepaalt de volgorde van betaling.

Wat gebeurt er met mijn aandelen of obligaties?

De effecten van een bedrijf kunnen verhandeld blijven worden, zelfs nadat het bedrijf het faillissement heeft aangevraagd onder Chapter 11. In de meeste gevallen kunnen bedrijven die Chapter 11 van de Bankruptcy Code hebben aangevraagd, niet voldoen aan de noteringsnormen om op Nasdaq of de New York Stock Exchange verhandeld te blijven worden. Zelfs wanneer de notering van een onderneming aan een van deze belangrijke beurzen wordt geschrapt, kunnen haar aandelen echter nog steeds worden verhandeld op de OTCBB of de Pink Sheets. Er is geen federale wet die de handel in effecten van bedrijven in staat van faillissement verbiedt.

Note: Beleggers moeten voorzichtig zijn met het kopen van gewone aandelen van bedrijven in staat van faillissement. Het is uiterst riskant en zal waarschijnlijk leiden tot financieel verlies. Hoewel een bedrijf uit het faillissement kan komen als een levensvatbare entiteit, worden over het algemeen de schuldeisers en de obligatiehouders de nieuwe eigenaars van de aandelen. In de meeste gevallen zal het reorganisatieplan van de onderneming de bestaande aandelen annuleren. Dit gebeurt in faillissementszaken omdat zekergestelde en concurrente schuldeisers uit de activa van de onderneming worden betaald vóór gewone aandeelhouders. En in situaties waarin aandeelhouders wel deelnemen aan het plan, zijn hun aandelen meestal onderhevig aan aanzienlijke verwatering.

Als het bedrijf uit het faillissement komt, kunnen er twee verschillende soorten gewone aandelen, met verschillende tickersymbolen, verhandeld worden voor hetzelfde bedrijf. Het ene is het oude gewone aandeel (het aandeel dat op de markt was toen het bedrijf failliet ging), en het tweede is het nieuwe gewone aandeel dat het bedrijf heeft uitgegeven als onderdeel van zijn reorganisatieplan. Als het oude gewone aandeel wordt verhandeld op de OTCBB of op de Pink Sheets, heeft het een tickersymbool van vijf letters dat eindigt op “Q”, wat aangeeft dat het aandeel betrokken was bij een faillissementsprocedure. Het tickersymbool voor het nieuwe gewone aandeel zal niet eindigen op “Q”. Soms zijn de nieuwe aandelen niet door de onderneming uitgegeven, hoewel er wel toestemming voor is gegeven. In die situatie wordt gezegd dat het aandeel wordt verhandeld “wanneer het is uitgegeven”, wat een afkorting is voor “wanneer, als, en indien uitgegeven”. Het tickersymbool van aandelen die verhandeld worden “bij uitgifte” zal eindigen op een “V”. Zodra het bedrijf daadwerkelijk de nieuwe geautoriseerde aandelen uitgeeft, zal de “V” niet langer verschijnen aan het einde van het tickersymbool. Zorg ervoor dat u weet welke aandelen u koopt, want de oude aandelen die werden uitgegeven voordat het bedrijf faillissement aanvroeg, kunnen waardeloos zijn als het bedrijf uit het faillissement is gekomen en nieuwe gewone aandelen heeft uitgegeven.

Tijdens het faillissement ontvangen obligatiehouders geen rente en aflossingen meer, en aandeelhouders geen dividenden meer. Als obligatiehouder kunt u nieuwe aandelen in ruil voor uw obligaties ontvangen, nieuwe obligaties of een combinatie van aandelen en obligaties. Als u aandeelhouder bent, kan de trustee u vragen uw oude aandelen terug te sturen in ruil voor nieuwe aandelen in het gereorganiseerde bedrijf. De nieuwe aandelen kunnen minder in aantal zijn en kunnen minder waard zijn dan uw oude aandelen. In het reorganisatieplan worden uw rechten als investeerder uiteengezet, en wat u kunt verwachten te ontvangen, als er al iets is, van het bedrijf.

De faillissementsrechtbank kan bepalen dat aandeelhouders niets krijgen omdat de debiteur insolvent is. (De solvabiliteit van een debiteur wordt bepaald door het verschil tussen de waarde van zijn activa en zijn passiva). Als de passiva van het bedrijf groter zijn dan de activa, kunnen uw aandelen waardeloos zijn. Neem contact op met uw plaatselijke kantoor van de Internal Revenue Service (IRS) of bel 1-800-829-1040 voor informatie over hoe u waardeloze effecten als verlies kunt opgeven op uw inkomstenbelastingaangifte. Als u niet weet of uw aandelen waarde hebben, en u kunt geen aandelen- of obligatiekoers in de krant vinden, vraag dan uw makelaar of het bedrijf om informatie.

Waarom zou een bedrijf voor Chapter 11 kiezen?

“Prepackaged Bankruptcy Plans”

Soms bereiden bedrijven een reorganisatieplan voor waarover door crediteuren en aandeelhouders wordt onderhandeld en gestemd voordat zij daadwerkelijk het faillissement aanvragen. Dit verkort en vereenvoudigt het proces, waardoor het bedrijf geld bespaart. Bijvoorbeeld Resorts International en TWA gebruikten deze methode.

Als de voorverpakte plannen een aanbod inhouden om een effect te verkopen, moeten ze mogelijk worden geregistreerd bij de SEC. U krijgt een prospectus en een stembiljet, en het is belangrijk om te stemmen als u enige invloed op het proces wilt hebben. Volgens de faillissementswet moet tweederde van de aandeelhouders die hun stem uitbrengen het plan aanvaarden voordat het ten uitvoer kan worden gelegd, en andersdenkenden moeten zich bij de meerderheid aansluiten.

De meeste bedrijven die in handen van de overheid zijn, dienen een aanvraag in volgens Chapter 11 in plaats van Chapter 7, omdat zij hun bedrijf nog steeds kunnen runnen en het faillissementsproces onder controle kunnen houden. Hoofdstuk 11 biedt een proces voor de rehabilitatie van het wankelende bedrijf. Soms werkt het bedrijf met succes een plan uit om weer winstgevend te worden; soms wordt het uiteindelijk geliquideerd. In het kader van een Chapter 11-reorganisatie blijft een onderneming gewoonlijk zaken doen en kunnen haar aandelen en obligaties op onze effectenmarkten verhandeld blijven worden. Aangezien zij nog steeds verhandeld worden, moet de onderneming SEC-rapporten blijven indienen met informatie over belangrijke ontwikkelingen. Wanneer een bedrijf bijvoorbeeld failliet gaat, of andere belangrijke veranderingen in het bedrijf doorvoert, moeten zij dit binnen 15 dagen op het SEC-formulier 8-K melden.

Hoe werkt Chapter 11?

De U.S. Trustee, de faillissementstak van het Ministerie van Justitie, zal een of meer commissies benoemen om de belangen van schuldeisers en aandeelhouders te behartigen en samen met het bedrijf een reorganisatieplan uit te werken om uit de schulden te komen. Het plan moet door de schuldeisers, obligatiehouders en aandeelhouders worden aanvaard en door de rechtbank worden bevestigd. Maar zelfs als schuldeisers of aandeelhouders stemmen om het plan te verwerpen, kan de rechtbank de stemming negeren en het plan toch bekrachtigen als zij vindt dat het plan schuldeisers en aandeelhouders eerlijk behandelt. Zodra het plan is bekrachtigd, moet nog een meer gedetailleerd verslag bij de SEC worden ingediend op formulier 8-K. Dit rapport moet een samenvatting van het plan bevatten, maar soms wordt een kopie van het volledige plan bijgevoegd.

Wie ontwikkelt het reorganisatieplan voor de onderneming?

Commissies van schuldeisers en aandeelhouders onderhandelen met de onderneming over een plan om de onderneming te ontheffen van het terugbetalen van een deel van haar schulden, zodat de onderneming kan proberen weer op eigen benen te staan.

• Een commissie die moet worden gevormd, wordt de “officiële commissie van concurrente schuldeisers” genoemd. Zij vertegenwoordigen alle concurrente schuldeisers, inclusief obligatiehouders. De “indenture trustee,” vaak een bank ingehuurd door het bedrijf bij de oorspronkelijke uitgifte van een obligatie, kan deel uitmaken van de commissie.
• Een extra officiële commissie kan soms worden benoemd om de aandeelhouders te vertegenwoordigen.
• De U.S. Trustee kan een andere commissie benoemen om een afzonderlijke klasse van schuldeisers te vertegenwoordigen, zoals gedekte schuldeisers, werknemers of achtergestelde obligatiehouders.

Nadat de commissies met het bedrijf samenwerken om een plan te ontwikkelen, moet de faillissementsrechtbank vaststellen dat het wettelijk in overeenstemming is met de Bankruptcy Code voordat het plan kan worden uitgevoerd. Dit proces staat bekend als planbevestiging en wordt gewoonlijk in een paar maanden afgerond.

Stappen in de ontwikkeling van het plan:

• De schuldenaar onderneming ontwikkelt een plan met commissies.
• Bedrijf bereidt een openbaarmakingsverklaring en reorganisatieplan voor en dient dit in bij de rechtbank.
• SEC beoordeelt de openbaarmakingsverklaring om er zeker van te zijn dat deze volledig is.
• Crediteuren (en soms de aandeelhouders) stemmen over het plan.
• Hof bevestigt het plan, en
• Bedrijf voert het plan door de verdeling van de effecten of betalingen die door het plan.

Wat is de rol van de U.S. Securities & Exchange Commission in hoofdstuk 11 faillissementen?

In het algemeen, de rol van de SEC is beperkt. De SEC zal:

• het openbaarmakingsdocument bekijken om te bepalen of het bedrijf investeerders en schuldeisers de belangrijke informatie vertelt die zij moeten weten; en
• ervoor zorgen dat aandeelhouders worden vertegenwoordigd door een officiële commissie, indien van toepassing.

Hoewel de SEC niet onderhandelt over de economische voorwaarden van reorganisatieplannen, kunnen wij een standpunt innemen over belangrijke juridische kwesties die ook in andere faillissementszaken van invloed zullen zijn op de rechten van openbare investeerders. De SEC kan bijvoorbeeld ingrijpen als wij van mening zijn dat de functionarissen en directeuren van het bedrijf de faillissementswetgeving gebruiken om zichzelf te beschermen tegen rechtszaken wegens effectenfraude.

Hoe weet ik wat er aan de hand is?

Soms hoort u voor het eerst over een faillissement in het nieuws. Als u aandelen of obligaties op straatnaam houdt bij een makelaar, moet uw makelaar informatie van het bedrijf naar u doorsturen. Als u aandelen of obligaties op uw eigen naam houdt, moet u de informatie rechtstreeks van het bedrijf ontvangen.

U kunt worden gevraagd te stemmen over het reorganisatieplan, hoewel u misschien niet de volledige waarde van uw investering terugkrijgt. In feite krijgen aandeelhouders soms niets terug, en mogen ze niet stemmen over het plan.

Voordat u stemt, moet u van het bedrijf ontvangen:

• een kopie van het reorganisatieplan of een samenvatting;
• een door de rechtbank goedgekeurde openbaarmakingsverklaring die informatie bevat om u te helpen een geïnformeerd oordeel over het plan te vellen;
• een stembiljet om over het plan te stemmen; en
• een kennisgeving van de datum, indien van toepassing, voor een hoorzitting over de bevestiging van het plan door de rechtbank, inclusief de uiterste datum voor het indienen van bezwaren.

Zelfs als aandeelhouders niet stemmen, moeten ze een samenvatting van de openbaarmakingsverklaring krijgen, en een kennisgeving over hoe een bezwaar tegen het plan in te dienen.

Deelhouders kunnen ook andere mededelingen ontvangen die geen verband houden met het reorganisatieplan, zoals een kennisgeving van een hoorzitting over de voorgestelde verkoop van de activa van de schuldenaar, of een kennisgeving van een hoorzitting als het bedrijf converteert naar een Hoofdstuk 7-faillissement.

Wat is een Hoofdstuk 7 Faillissement?

Sommige bedrijven zitten zo diep in de schulden of hebben andere problemen die zo ernstig zijn dat ze hun bedrijfsactiviteiten niet kunnen voortzetten. Zij zullen waarschijnlijk “liquideren” en een Hoofdstuk 7 aanvraag indienen. Hun activa worden door een door de rechtbank aangestelde curator verkocht. Administratieve en gerechtelijke kosten worden eerst betaald, en de rest gaat naar de schuldeisers. Gedekte schuldeisers krijgen hun onderpand terug. Als de waarde van het onderpand niet voldoende is om hen volledig terug te betalen, worden zij voor de rest van hun vordering samengevoegd met andere concurrente schuldeisers. Obligatiehouders, en andere concurrente schuldeisers, zullen op de hoogte worden gebracht van de Chapter 7, en moeten een claim indienen voor het geval er nog geld over is voor hen om een betaling te ontvangen.

Stockholders hoeven niet op de hoogte te worden gebracht van de Chapter 7 zaak, omdat ze over het algemeen niets terugkrijgen voor hun investering. Maar in het onwaarschijnlijke geval dat schuldeisers volledig worden betaald, zullen aandeelhouders op de hoogte worden gebracht en de kans krijgen om claims in te dienen.

Heeft mijn aandeel of obligatie enige waarde?

In de regel zijn de aandelen van een Chapter 7-onderneming waardeloos en bent u het geld kwijt dat u hebt geïnvesteerd.

Als u een obligatie bezit, ontvangt u misschien maar een fractie van de nominale waarde. Dit hangt af van de hoeveelheid activa die beschikbaar zijn voor verdeling en waar uw schuld staat op de prioriteitenlijst op de eerste pagina. Als uw obligatie is gedekt door onderpand, zal uw betaling voor een groot deel afhangen van de waarde van het onderpand.

Waar kan ik meer informatie vinden?

De onderneming. – Neem contact op met de afdeling investor relations van het hoofdkantoor van de onderneming. Zij kunnen u meer informatie geven over de faillissementsprocedure, waaronder de naam, het adres en het telefoonnummer van de rechtbank die het faillissement behandelt.

Uw makelaar. – Als u geen informatie kunt vinden in de krant of de bibliotheek, of als u geen correspondentie van het bedrijf hebt ontvangen, bel dan de persoon die u de investering heeft verkocht.

De SEC. – Bedrijven dienen regelmatig rapporten in bij de SEC in een computerdatabase die bekend staat als EDGAR. Bijvoorbeeld, een bedrijf dat faillissement aanvraagt zal een formulier 8-K indienen dat aangeeft waar de zaak aanhangig is en welk hoofdstuk van het faillissement is aangevraagd. U kunt EDGAR via uw computer openen op: http://www.sec.gov Als u geen toegang tot een computer heeft, kan uw openbare bibliotheek een computer hebben die u kunt gebruiken. U kunt ook een kopie aanvragen van Form 8-K, of andere rapporten die het bedrijf bij de SEC indient, zie “Hoe vraagt u openbare documenten aan”. U kunt misschien ook kopieën van SEC-dossiers krijgen van uw effectenmakelaar, of van het bedrijf zelf.

Bankruptcy Court (faillissementsrechtbank). – Als het bedrijf in Chapter 7 zit, en geen verslagen bij de SEC heeft ingediend, of als u meer informatie nodig heeft, is de faillissementsrechtbank zelf een andere bron. Deze rechtbank is meestal gevestigd waar het bedrijf zijn hoofdvestiging heeft of waar het bedrijf is opgericht. (Er is ten minste één faillissementsrechtbank in elke staat en het District of Columbia). Als u eenmaal weet wat de hoofdvestiging of de staat van oprichting van een bedrijf is, kunt u het adres en telefoonnummer van de faillissementsrechtbank voor die regio verkrijgen door de website van het Office of the United States Courts te bezoeken of door te bellen naar (202) 502-1900. Adressen en telefoonnummers van de rechtbank staan ook vermeld in de publicatie The American Bench, die u in uw plaatselijke bibliotheek kunt vinden. Daarnaast vindt u links naar websites van Amerikaanse faillissementsrechtbanken op www.uscourts.gov/services-forms/bankruptcy.

U.S. Trustee bij het ministerie van Justitie. – De U.S. Trustee heeft brede administratieve verantwoordelijkheden in faillissementszaken. Kijk op de website van de U.S. Trustee, in uw lokale telefoonboek of in de openbare bibliotheek welk kantoor het dichtst bij u in de buurt is, en neem contact met hen op voor informatie over de status van het faillissement.

Een effecten- of faillissementsadvocaat. – Misschien wilt u met een advocaat praten, vooral als u denkt dat de schuldenaar u heeft opgelicht en u wilt weten wat uw juridische mogelijkheden zijn. Als u fraude vermoedt, moet u dit ook melden bij de SEC of de effectenregulator van uw staat.

Voor een meer gedetailleerde bespreking van de verschillende soorten faillissementen kunt u de Bankruptcy Basics lezen, die de Bankruptcy Division van het Administrative Office of the United States Courts heeft opgesteld om het publiek te helpen een faillissement te begrijpen.