Dr. de Jong zegt dat de meeste ernstige mondproblemen die hij bij hondachtigen heeft gezien, voorkomen bij kleinere rassen. “Ik zie niet veel Duitse herders of Golden retrievers met een slecht gebit, maar teckels, Yorkshire terriërs en andere kleine rassen hebben over het algemeen veel meer mondproblemen,” zegt de dierenarts. Hij schrijft dit deels toe aan generaties lang fokken met een minder dan optimale genetica, maar ook aan de neiging van eigenaren om kleine rassen te behandelen met “veel mensenvoer en zacht voer dat niet zo effectief is in het voorkomen van een slecht gebit als droogvoer,” zegt hij.

Verhoogd risico op ziekte

De slechte adem van een hond is meestal het gevolg van tandvleesproblemen, tandbederf of een voortdurend gebrek aan gebitsverzorging, zegt hij. Opbouw van tandplak, losse of gebroken tanden of gaatjes zijn andere oorzaken van een stinkende adem. Daarnaast kan het kauwen op iets heel hards, zoals een gewei, tandbreuken of scheuren in de mondholte veroorzaken die tot een plaatselijke infectie kunnen leiden.

“Samen met een aanstootgevende geur kan die scheur gepaard gaan met bloeden uit de mond, tekenen van pijn, overmatig kwijlen of pootjes geven aan de zijkant van het gezicht,” zegt Dr. de Jong. Die kunnen worden behandeld door middel van een paar bezoeken aan een dierenarts, die een grondige reiniging zal doen en zal adviseren over eventueel noodzakelijke extracties of medicijnen.

Een infectie in de mondholte kan leiden tot secundaire problemen, zegt Dr. de Jong. “Als bacteriën onder het tandvlees en in de bloedbaan terechtkomen, kunnen ze invloed hebben op verschillende organen die aandoeningen kunnen veroorzaken zoals bacteriële endocarditis, nieraandoeningen, gastro-intestinale aandoeningen, diabetes, een heleboel dingen,” zegt hij. Als de adem van uw hond langer dan een paar dagen ondraaglijk is, “maak dan een afspraak met uw dierenarts,” voegt hij eraan toe.

Preventie is de truc

Een hond moet ten minste eenmaal per jaar een volledig lichamelijk onderzoek ondergaan, inclusief een grondige gebitsreiniging, als hij vaak last heeft van een stinkende bek. Let op hoe de adem van uw hond ruikt na een dierenartsreiniging om een goede basislijn te vinden voor hoe hij altijd zou moeten ruiken.

Als uw hond in goede gezondheid verkeert, zorg dan voor een schone mond door regelmatig te poetsen, zegt Dr. de Jong. Hij adviseert hondeneigenaren om een menselijke tandenborstel te gebruiken, maar tandpasta’s die speciaal voor honden zijn ontwikkeld en die smaken naar gevogelte of andere lekkernijen die honden lekker vinden. “Geef ze de tandpasta eerst als een traktatie, op die manier genieten ze ervan als je het op de tandenborstel doet,” zegt Dr. de Jong. Hij raadt ook aan een rubberen vingerborstel te gebruiken om helemaal tot aan de achterste kiezen te komen. Twee minuten poetsen om de dag kan volgens hem voldoende zijn om de meeste bacteriën, tandplak en tandsteen te verwijderen.

Er zijn genoeg kauwspeeltjes waarvan wordt beweerd dat ze helpen bij een gezond gebit, maar Dr. de Jong zegt voorzichtig te zijn met te harde speeltjes, zoals een gewei of koeienhoeven. Hij stuurt patiënten ook weg van de meer esoterische producten op de markt.

“Als er beweringen zijn over een nieuwe spray of een nieuw poeder dat het gebit van je hond plotseling wonderbaarlijk beter zal maken, moet je daar niet in trappen,” zegt hij. Hij raadt hondeneigenaren aan met hun dierenarts te overleggen voordat ze hun huisdier op een dieet zetten dat speciaal is samengesteld om een gezond gebit te bevorderen. Als vuistregel zegt hij: “droogvoer is het beste, omdat het knarsen helpt het oppervlak van de tanden te reinigen”, waar bacteriën en tandplak die een slechte adem veroorzaken zich kunnen ophopen.

Dr. de Jong zegt dat er geen wondermiddel is om een slechte adem van een hond te voorkomen, dus regelmatig een dierenarts bezoeken is van het grootste belang. “Ik had een echtpaar dat hun hond jarenlang niet liet schoonmaken, en we moesten de hond onder narcose brengen om zijn problemen te beoordelen”, herinnert Dr. de Jong zich. Aan het eind van de procedure had hij 12 tanden verwijderd. “Ik deed een follow-up de volgende week en ze vertelden me dat, voor het eerst in jaren, de hond ertussen kon slapen en dat ze niet doodgingen van zijn adem.”