James Ussher, (geboren 4 jan. 1581, Dublin, Ire.-gestorven 21 maart 1656, Reigate, Surrey, Eng.), Anglo-Iers prelaat van de Anglicaanse kerk die bekend stond om zijn activiteiten in de godsdienstpolitiek en om zijn werk op het gebied van patristische teksten, met name de chronologie van het Oude Testament.

Door zijn priesterwijding in 1601 werd Ussher professor (1607-21) en tweemaal vice-kanselier (1614, 1617) aan de universiteit waar hij zijn B.A. had behaald, Trinity College, Dublin. Hij werd bisschop van Meath in 1621 en aartsbisschop van Armagh in 1625. Ussher werd primaat van heel Ierland in 1634. Hij was in 1642 in Engeland, toen de burgeroorlog uitbrak, en keerde nooit naar Ierland terug. Nadat hij het respect van zowel de Anglicanen als de Puriteinen had verdiend, stelde hij in 1641 een methode voor om de bisschoppelijke en presbyteriaanse vormen van kerkbestuur in de Kerk van Engeland te combineren. Als royalist raadde hij Charles I tevergeefs af in te stemmen met de executie in 1641 van Thomas Wentworth, graaf van Strafford, om het Parlement gunstig te stemmen. Ussher was in 1642 korte tijd bisschop van Carlisle voordat hij naar Oxford verhuisde. Hij weigerde een uitnodiging om lid te worden van de Westminster Assembly of Divines (1643-49) en preekte tegen de wettigheid daarvan. Van 1647 tot 1654 was hij predikant in Lincoln’s Inn, Londen.

Ussher schreef veel over het christendom in Klein-Azië, over het bisschopsambt, en tegen het rooms-katholicisme. Hij was een expert in Semitische talen, pleitte voor de betrouwbaarheid van de Hebreeuwse tekst van het Oude Testament en had een agent in het Midden-Oosten om bijbelse en andere manuscripten voor hem te verzamelen. Geleerden respecteren hem nog steeds vanwege zijn correcte onderscheid tussen de echte en de valse brieven van de 2e-eeuwse St. Ignatius van Antiochië, waarover hij in 1644 en 1647 werken publiceerde. Het grote publiek kan bijbels vinden waarin zijn chronologische onderzoekingen (gepubliceerd in de jaren 1650), die de schepping van het heelal dateerden op 4004 v. Chr. Deze datum werd in de westerse wereld algemeen aanvaard tot in de 19e eeuw. Ussher had een fraaie bibliotheek, die zich nu in de Universiteit van Dublin bevindt.