In de titel van mijn vorige blog stonden de woorden: “… als je gewoon wilt schreeuwen of verdwijnen”. Soms is het schreeuwen als je gestrest bent makkelijker te begrijpen dan het verdwijnen. Je bent waarschijnlijk bekend met het verlangen om te verdwijnen als je je schaamt of vernederd voelt. Angst is een van die toestanden die kunnen leiden tot een instinctieve Houdini-achtige manoeuvre.

De behoefte om aan stress te ontsnappen, en aan de dingen die dat teweegbrengen, kan bij sommige mensen heel sterk zijn. Sommigen van ons vallen gewoon in slaap als stressveroorzakende gebeurtenissen aan de horizon opdoemen. Vorig jaar stuurde mijn schoondochter me een foto van mijn 4-jarige kleindochter in haar ziekenhuisbed in afwachting van een operatie – met haar vader dood-op-de-wereld in het bed naast haar. Gelukkig was het bed vrij. Het onderschrift luidde: “Sommige mensen kunnen overal slapen”. Het is mogelijk dat de angst van het moment een deel van zijn systeem dwong om uit te schakelen. (Dit kan natuurlijk tot gevolg hebben dat de angst van de partner die op die intense momenten alert blijft, enorm toeneemt… maar dat terzijde.)

Het gaat natuurlijk niet altijd om slapen. Er zijn veel manieren om te ‘verdwijnen’ of je af te sluiten voor de overweldigende gevoelens. Depressie heeft ook de Academy Award voor het wegnemen van het gewicht van de angst die onze hersenen als ondraaglijk beoordelen. Depressie wint in veel categorieën, maar op zijn minst enkele van zijn prestaties zijn voor het verdoven van ons wanneer de gevoelens te veel worden. In plaats van te veel te voelen… voelen we gewoon helemaal niets. Als we onszelf zouden afvragen: “Wat probeert mijn verdwijning voor mij te doen?” (probeer het woord “verdwijning” eens te vervangen door “depressie” als dat dichter bij je staat), dan kan het antwoord heel interessant zijn. Zou het enige verlichting van de intensiteit kunnen bieden?

Dit zou kunnen worden gezien als weer een andere manier waarop onze interne spelers proberen te helpen binnen het systeem. Zeg maar snel dank je wel tegen de depressie omdat ze haar uiterste best doet om je even uit het onhoudbare te halen. Hmmmm!

Depressie (en andere vormen van verdwijning) kunnen worden geactiveerd om te helpen, maar kunnen in plaats daarvan de zaken (zoals relaties, gevoel van eigenwaarde, gevoelens van welbevinden, vermogen om deel te nemen aan werk en de samenleving) verergeren. Probeer deze communicatie eens met je interne ontsnappingskunstenaar…

Hoi daar depressie/verdwijn-deel! Ik realiseer me dat je me in de loop der jaren in tijden van onrust een pauze hebt willen gunnen en ik ben je dankbaar voor je inspanningen. Ik geef toe dat ik niet erg betrouwbaar ben geweest in het bieden van medeleven aan mezelf wanneer dat nodig was. Ik wil echter dat je weet dat je in feite mijn hele systeem en mijn hele leven overweldigt. Dus vraag ik je om een stapje terug te doen. Ik ga mezelf (lichaam en emoties) bewust de rust en het herstel bieden die ik nodig heb, zodat jij niet de behoefte voelt om me te verdoven op manieren die doorwerken in andere negatieve effecten.

Het deel dat werkt om jou te laten verdwijnen, zou de erkenning en de rust erg kunnen waarderen. Misschien kun je zelfs de gouden handdruk aanbieden; pensioen, aan het zwembad, met zo’n drankje met paraplu, is misschien precies wat de dokter heeft besteld voor een overspannen emotionele toestand.

Geluk!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *