Wij weten dat sommige vrouwen fantoomschopjes ervaren, maar we weten niet met zekerheid waarom ze voorkomen. Desondanks hebben deskundigen enkele theorieën die de oorzaak van deze mysterieuze schokken zouden kunnen verklaren.
Veranderingen tijdens de zwangerschap
Door de uitrekking van de baarmoederholte of de buik tijdens de zwangerschap groeien de zenuwreceptoren sneller.
“Wanneer dit gebeurt, blijven de zenuwreceptoren vuren of worden ze zodanig gestimuleerd dat de hersenen denken dat er foetale beweging is – duidelijk zelfs wanneer er geen is,” legt Kecia Gaither, MD, MPH, FACOG, dubbel gecertificeerd in OB-GYN en maternale foetale geneeskunde, directeur van perinatale diensten in NYC Health + Hospitals/Lincoln, uit.
Dit is vergelijkbaar met fantoompijn van een ontbrekend ledemaat, waarbij geamputeerden een gevoel blijven houden nadat het ledemaat is verwijderd.
Hoewel het mechanisme achter fladderkicks onbekend is, denken onderzoekers dat het verband kan houden met veranderingen in de somatosensorische homunculus of proprioceptie tijdens de zwangerschap.
Proprio-wat? Dit is het vermogen van je lichaam om zijn locatie en bewegingen te voelen zonder er bewust bij na te denken. Dus lopen zonder te kijken waar je voeten zijn of je neus aanraken met je ogen dicht. In principe staan de zenuwen in je buik op de automatische piloot, waardoor je de sensatie van fantoomschoppen krijgt, zelfs zonder de baby.
Mentale gezondheidsproblemen
Gaither zegt ook dat fantoomschoppen causaal gerelateerd kunnen zijn aan een verhoogd risico op psychische stoornissen, en meer specifiek, depressie en angst.
Postpartum herstel
Woodus zegt dat een andere theorie wijst op een verkeerde toeschrijving van postpartum herstel.
“Deze theorie suggereert dat het normale remodelleringsproces dat het lichaam ondergaat om de spieren en het bindweefsel te herstellen naar de staat van voor de zwangerschap, fantoomkicks krijgt,” legt ze uit.
Verhoogd bewustzijn van normale lichaamsfuncties
Phantoomschoppen kunnen ook worden toegeschreven aan normale lichaamsfuncties.
“Met deze theorie raakt de zwangere moeder geconditioneerd aan een verhoogd bewustzijn van foetale beweging, omdat het een belangrijke marker is van foetale gezondheid en welzijn. Dit verhoogde bewustzijn wordt na de bevalling echter verkeerdelijk toegeschreven aan normale lichaamsfuncties, meestal spijsverteringsfuncties zoals de beweging van darmgassen,” voegt Woodus toe.
Dus met andere woorden, die ‘schopjes’ die je voelt kunnen in werkelijkheid gas zijn, maar zwanger – je bent zo gewend geraakt aan babyschopjes dat je hersenen denken dat het dat is.