35e president van de Verenigde Staten, VS-senator, VS-congreslid, Pulitzer-prijswinnend auteur. Hij was de oudere broer van de Amerikaanse procureur-generaal en senator Robert F. “Bobby” Kennedy en de Amerikaanse senator Edward M. “Ted” Kennedy. Hij was de jongste verkozen president van de VS en de eerste van het katholieke geloof die dit ambt bekleedde. Als tweede zoon van de rijke zakenman Joseph Patrick Kennedy en Rose Fitzgerald Kennedy, werd hij geboren in een bevoorrecht leven, maar hij leed aan verschillende gezondheidskwalen, waaronder kinkhoest, blindedarmontsteking en roodvonk. Joseph Patrick Kennedy leerde zijn kinderen om competitief te zijn in elk aspect van het leven, maar benadrukte de rol van openbare dienstverlening. De jonge Jack werd opgeleid aan privé-scholen en nadat zijn vader was benoemd tot ambassadeur van de VS in Engeland, studeerde hij aan de London School of Economics. Na zijn terugkeer naar Massachusetts schreef hij zich in aan de Harvard University en studeerde politieke wetenschappen met de nadruk op internationale betrekkingen, terwijl hij ook deelnam aan de voetbal- en zwemteams van de school. Later deed hij ervaring op toen hij als secretaris voor zijn vader in Engeland werkte. Nadat de Verenigde Staten waren toegetreden tot de Tweede Wereldoorlog, nam hij dienst bij de Amerikaanse marine. Hij bereikte de rang van luitenant en was commandant van de PT-109. Tijdens een patrouille bij het Solomoneiland werd de boot in tweeën geramd door een Japanse torpedobootjager, waarbij twee bemanningsleden omkwamen. De overige bemanningsleden werden in het water gegooid. Kennedy zwom vier uur lang naar een nabijgelegen eiland terwijl hij een gewonde matroos aan zijn reddingsvest meesleepte. Kennedy besloot er alleen op uit te zwemmen om hulp te zoeken en na nog enkele uren in het water bereikte hij een ander eiland waar hij in contact kwam met lokale vissers. Hij kerfde een boodschap op een kokosnoot en gaf die aan de vissers die het op hun beurt doorstuurden naar de geallieerden. Kennedy en zijn bemanning werden spoedig gered. De beproeving bracht echter nog meer schade toe aan een toch al verzwakte rug, waardoor Kennedy de rest van zijn leven werd gehinderd. Tijdens de oorlog kwam Kennedy’s oudere broer Joseph “Joe” om bij een vliegtuigongeluk. Nu Joe er niet meer is, verschuift de aandacht naar Jack, die wordt klaargestoomd voor een politieke carrière en het uiteindelijke doel, het presidentschap. Kennedy werd erkend als oorlogsheld en stelde zich kandidaat voor een lokale Democratische zetel in het Congres en won. In 1952 werd hij verkozen tot senator van Massachusetts en in 1953 trouwde hij met de mooie Jacqueline Lee Bouvier, de dochter van een rijke effectenmakelaar die 12 jaar jonger was dan Kennedy. In de jaren vijftig kreeg het paar nationale aandacht, onder meer door een optreden in het tv-interviewprogramma “Person to Person” van Edward R. Murrow. Kennedy’s populariteit in de Senaat groeide tot een punt waarop hij sterk werd overwogen om kandidaat te worden voor de Democratische presidentskandidaat Adlai Stevenson in 1956. Hij ontving een Pulitzerprijs voor zijn boek “Profiles in Courage” (1957). Kennedy kreeg echter te maken met verdere gezondheidscomplicaties, waaronder een voortdurende strijd met de ziekte van Addison, die hem vaak zijn kracht en energie ontnam. Voor zijn chronische rugpijn kreeg hij regelmatig injecties met cortisone. In 1960 begon hij zijn presidentiële campagne en beloofde een nieuw hoofdstuk in Amerika voor een jongere generatie geboren in de 20e eeuw. Zijn Republikeinse uitdager was vice-president Richard Nixon. Hun TV debat werd historisch. Terwijl Nixon er ongemakkelijk en onzeker uitzag, kwam Kennedy zelfverzekerd en geconcentreerd over. Algemeen wordt aangenomen dat het debat velen heeft beïnvloed ten gunste van Kennedy. De presidentsverkiezingen van 1960 werden met de kleinst mogelijke marge beslist (iets meer dan 100.000 stemmen) en Kennedy werd de winnaar. Tijdens zijn inauguratietoespraak sprak hij de nu beroemde zin “Vraag niet wat uw land voor u kan doen, vraag wat u voor uw land kunt doen”. Kennedy hoefde niet lang te wachten op zijn eerste uitdaging. In april 1961 bereikten de spanningen met Cuba’s dictator Fidel Castro een breekpunt. Er werd een plan bedacht om het land te bevrijden van Castro’s bewind, georkestreerd door de Central Intelligence Agency (CIA). Kennedy keurde de operatie goed. Het resultaat was een totale ramp en werd wat bekend staat als “De Varkensbaai”. Hij leerde van zijn fouten en het jaar daarop, in oktober 1962, ontstond een tweede situatie met Cuba. De Sovjet-Unie was begonnen met het bouwen van raketopslagplaatsen op Cuba, gericht op de Verenigde Staten. Het land zag een grote kans op een nucleaire oorlog met de Sovjets. In de volgende dagen gingen verschillende berichten heen en weer tussen Kennedy en Nikita Chroesjtsjov. Kennedy hield een toespraak op de televisie voor het invoeren van een quarantaine op Cuba totdat de bases ontmanteld waren. De Sovjets trokken zich terug en verwijderden de bases. De gebeurtenis die nu bekend staat als “De Cubaanse Raket Crisis” toonde Kennedy’s vermogen om de Verenigde Staten veilig weg te leiden van wat een oorlog had kunnen worden die een einde maakte aan de wereld. De rest van zijn ambtsperiode werd gekenmerkt door de opkomst van de burgerrechtenbeweging, een gespannen situatie met gouverneur George Wallace van Alabama, die zwarte studenten de toegang weigerde tot de Universiteit van Alabama, hetgeen resulteerde in de noodzaak federale troepen in te zetten en het besluit tot verdere militaire acties in Vietnam. Kennedy bevorderde het Amerikaanse ruimtevaartprogramma om te kunnen concurreren met de Sovjets. Bovendien richtte hij het Vredeskorps op. De vrees om de steun in het Zuiden te verliezen wegens zijn beleid ten aanzien van de burgerrechten bracht Kennedy ertoe een reis naar Dallas, Texas te maken. Tijdens een autocolonne in Downtown, Dallas op 22 november 1963, vergezeld door mevrouw Kennedy, Texas gouverneur John B. Connally en zijn vrouw Nellie, werd Kennedy dodelijk in de nek en in het hoofd geschoten. Het land werd in rouw gedompeld. Gedurende de volgende twee dagen zou zijn met vlaggen gedrapeerde kist in de hoofdstad van de VS liggen. Hij werd te ruste gelegd op Arlington National Cemetery op 25 november 1963. In de jaren na zijn dood doken er details op over vermeende buitenechtelijke affaires, waaronder ontmoetingen met filmster Marilyn Monroe. Bovendien wordt algemeen aangenomen dat Lee Harvey Oswald, de vermeende moordenaar, niet alleen handelde. Dallas nachtclubeigenaar Jack Ruby schoot Oswald dood op live televisie twee dagen na de dood van Kennedy. Dit droeg bij aan de speculaties over een samenzwering. Geen enkel solide bewijs heeft ooit zo’n theorie ondersteund. Desondanks blijft Kennedy een van de populairste presidenten in de Amerikaanse geschiedenis.

35e President van de Verenigde Staten, US Senator, US Congreslid, Pulitzer Prize Winning Author. Hij was de oudere broer van de Amerikaanse procureur-generaal en senator Robert F. “Bobby” Kennedy en de Amerikaanse senator Edward M. “Ted” Kennedy. Hij was de jongste verkozen president van de VS en de eerste van het katholieke geloof die dit ambt bekleedde. Als tweede zoon van de rijke zakenman Joseph Patrick Kennedy en Rose Fitzgerald Kennedy, werd hij geboren in een bevoorrecht leven, maar hij leed aan verschillende gezondheidskwalen, waaronder kinkhoest, blindedarmontsteking en roodvonk. Joseph Patrick Kennedy leerde zijn kinderen om competitief te zijn in elk aspect van het leven, maar benadrukte de rol van openbare dienstverlening. De jonge Jack werd opgeleid aan privé-scholen en nadat zijn vader was benoemd tot ambassadeur van de VS in Engeland, studeerde hij aan de London School of Economics. Na zijn terugkeer naar Massachusetts schreef hij zich in aan de Harvard University en studeerde politieke wetenschappen met de nadruk op internationale betrekkingen, terwijl hij ook deelnam aan de voetbal- en zwemteams van de school. Later deed hij ervaring op toen hij als secretaris voor zijn vader in Engeland werkte. Nadat de Verenigde Staten waren toegetreden tot de Tweede Wereldoorlog, nam hij dienst bij de Amerikaanse marine. Hij bereikte de rang van luitenant en was commandant van de PT-109. Tijdens een patrouille bij het Solomoneiland werd de boot in tweeën geramd door een Japanse torpedobootjager, waarbij twee bemanningsleden omkwamen. De overige bemanningsleden werden in het water gegooid. Kennedy zwom vier uur lang naar een nabijgelegen eiland terwijl hij een gewonde matroos aan zijn reddingsvest meesleepte. Kennedy besloot er alleen op uit te zwemmen om hulp te zoeken en na nog enkele uren in het water bereikte hij een ander eiland waar hij in contact kwam met lokale vissers. Hij kerfde een boodschap op een kokosnoot en gaf die aan de vissers die het op hun beurt doorstuurden naar de geallieerden. Kennedy en zijn bemanning werden spoedig gered. De beproeving bracht echter nog meer schade toe aan een toch al verzwakte rug, waardoor Kennedy de rest van zijn leven werd gehinderd. Tijdens de oorlog kwam Kennedy’s oudere broer Joseph “Joe” om bij een vliegtuigongeluk. Nu Joe er niet meer is, verschuift de aandacht naar Jack, die wordt klaargestoomd voor een politieke carrière en het uiteindelijke doel, het presidentschap. Kennedy werd erkend als oorlogsheld en stelde zich kandidaat voor een lokale Democratische zetel in het Congres en won. In 1952 werd hij verkozen tot senator van Massachusetts en in 1953 trouwde hij met de mooie Jacqueline Lee Bouvier, de dochter van een rijke effectenmakelaar die 12 jaar jonger was dan Kennedy. In de jaren vijftig kreeg het paar nationale aandacht, onder meer door een optreden in het tv-interviewprogramma “Person to Person” van Edward R. Murrow. Kennedy’s populariteit in de Senaat groeide tot een punt waarop hij sterk werd overwogen om kandidaat te worden voor de Democratische presidentskandidaat Adlai Stevenson in 1956. Hij ontving een Pulitzerprijs voor zijn boek “Profiles in Courage” (1957). Kennedy kreeg echter te maken met verdere gezondheidscomplicaties, waaronder een voortdurende strijd met de ziekte van Addison, die hem vaak zijn kracht en energie ontnam. Voor zijn chronische rugpijn kreeg hij regelmatig injecties met cortisone. In 1960 begon hij zijn presidentiële campagne en beloofde hij een nieuw hoofdstuk in Amerika voor een jongere generatie die in de 20e eeuw was geboren. Zijn Republikeinse uitdager was vice-president Richard Nixon. Hun TV debat werd historisch. Terwijl Nixon er ongemakkelijk en onzeker uitzag, kwam Kennedy zelfverzekerd en geconcentreerd over. Algemeen wordt aangenomen dat het debat velen heeft beïnvloed ten gunste van Kennedy. De presidentsverkiezingen van 1960 werden met de kleinst mogelijke marge beslist (iets meer dan 100.000 stemmen) en Kennedy werd de winnaar. Tijdens zijn inauguratietoespraak sprak hij de nu beroemde zin “Vraag niet wat uw land voor u kan doen, vraag wat u voor uw land kunt doen”. Kennedy hoefde niet lang te wachten op zijn eerste uitdaging. In april 1961 bereikten de spanningen met Cuba’s dictator Fidel Castro een breekpunt. Er werd een plan bedacht om het land te bevrijden van Castro’s bewind, georkestreerd door de Central Intelligence Agency (CIA). Kennedy keurde de operatie goed. Het resultaat was een totale ramp en werd wat bekend staat als “De Varkensbaai”. Hij leerde van zijn fouten en het jaar daarop, in oktober 1962, ontstond een tweede situatie met Cuba. De Sovjet-Unie was begonnen met het bouwen van raketopslagplaatsen op Cuba, gericht op de Verenigde Staten. Het land zag een grote kans op een nucleaire oorlog met de Sovjets. In de volgende dagen gingen verschillende berichten heen en weer tussen Kennedy en Nikita Chroesjtsjov. Kennedy hield een toespraak op de televisie voor het invoeren van een quarantaine op Cuba totdat de bases ontmanteld waren. De Sovjets trokken zich terug en verwijderden de bases. De gebeurtenis die nu bekend staat als “De Cubaanse Raket Crisis” toonde Kennedy’s vermogen om de Verenigde Staten veilig weg te leiden van wat een oorlog had kunnen worden die een einde maakte aan de wereld. De rest van zijn ambtsperiode werd gekenmerkt door de opkomst van de burgerrechtenbeweging, een gespannen situatie met gouverneur George Wallace van Alabama, die weigerde zwarte studenten toe te laten tot de Universiteit van Alabama, hetgeen resulteerde in de noodzaak federale troepen in te zetten en het besluit tot verdere militaire acties in Vietnam. Kennedy bevorderde het Amerikaanse ruimtevaartprogramma om te kunnen concurreren met de Sovjets. Bovendien richtte hij het Vredeskorps op. De vrees om de steun in het Zuiden te verliezen wegens zijn beleid ten aanzien van de burgerrechten bracht Kennedy ertoe een reis naar Dallas, Texas te maken. Tijdens een autocolonne in Downtown, Dallas op 22 november 1963, vergezeld door mevrouw Kennedy, Texas gouverneur John B. Connally en zijn vrouw Nellie, werd Kennedy dodelijk in de nek en in het hoofd geschoten. Het land werd in rouw gedompeld. Gedurende de volgende twee dagen zou zijn met vlaggen gedrapeerde kist in de hoofdstad van de VS liggen. Hij werd te ruste gelegd op Arlington National Cemetery op 25 november 1963. In de jaren na zijn dood doken er details op over vermeende buitenechtelijke affaires, waaronder ontmoetingen met filmster Marilyn Monroe. Bovendien wordt algemeen aangenomen dat Lee Harvey Oswald, de vermeende moordenaar, niet alleen handelde. Dallas nachtclubeigenaar Jack Ruby schoot Oswald dood op live televisie twee dagen na de dood van Kennedy. Dit droeg bij aan de speculaties over een samenzwering. Geen enkel solide bewijs heeft ooit zo’n theorie ondersteund. Desondanks blijft Kennedy een van de populairste presidenten uit de Amerikaanse geschiedenis.

Bio door: C.S.