Hoofdbrekende zakelijke slang. Heeft u uw “Kom tot Jezus-moment” al gehad? (Foto: Gavin Llewellyn)

Ter ere van het NCAA basketbaltoernooi – en uit minachting voor alle zakelijk jargon, modewoorden, clichés, eufemismen en grammaticale catastrofes – organiseerde Forbes onlangs zijn tweede jaarlijkse Jargon Madness competitie. De tourneestrijd bevatte 32 van Amerika’s meest onuitstaanbare uitdrukkingen, en lezers stemden voor de slechtste van het stel.

De winnaar van dit jaar: Come To Jesus Moment, zoals in: “Als Joe zijn productiviteit niet verbetert, gaan hij en ik een Come To Jesus Moment hebben.”

CTJM versloeg onboarding – belachelijk jargon voor “nieuwe rekruten opleiden” – in de kampioenswedstrijd. Eerlijk gezegd, hoe onboarding het voor elkaar kreeg om punch a puppy te verslaan – wat “iets doen waarvoor je wordt verafschuwd” betekent – is een van de grote mysteries van het leven.

Klik hier om de 2013 Jargon Madness bracket te zien.

Een oceaan van jargon terugbrengen tot 32 kanshebbers – “boil the ocean”, jargon voor te veel werk in een keer aanpakken, niet meegerekend – was geen gemakkelijke taak. We hebben suggesties aangenomen en het web afgestruind; onze eigen ergernissen zijn er misschien ook in geslopen. Acroniemen zijn buiten beschouwing gelaten, vooral omdat er te veel zijn.

Het religieuze terzijde gelaten, misschien is de reden waarom Come To Jesus Moment zo’n vervelende uitdrukking is, onze collectieve aandrang om überhaupt dramatische confrontaties aan te gaan.

CTJM’s, zo begrijpen we, hebben alles te maken met focus, helderheid, intentie en zwaartekracht – met andere woorden, precies datgene wat, als je het consequent zou doen, CTJM’s van de agenda zou vegen.

Op betrouwbare lijstjesmanier zijn hier vijf manieren waarop je Come To Jesus Moments kunt vermijden – en met “je” bedoel ik iedereen, van doorgewinterde ondernemers tot nieuwkomers.

1. Stel mijlpalen vast. Doelen zijn abstracties zonder een plan, en plannen zijn opgebouwd uit kleinere, sneeuwbaleffecten. Definieer ze, houd ze bij, en ja, vier ze.

2. Omarm conflicten. Dit betekent niet dat u ruzie moet zoeken; het betekent dat u niet moet weglopen voor zinvolle meningsverschillen onderweg. Wees gerust: als iedereen dezelfde ideeën had, zouden ze niet goed zijn; evenzo, als iedereen dezelfde persoonlijkheid had, zouden we ons allemaal te pletter vervelen.

3. Stel prioriteiten. Stel dat je net 50 tips hebt gelezen om je golfswing te verbeteren. Probeer ze alle 50 tegelijk en je zou zo in de knoop zitten dat je de bal helemaal zou missen. Het is beter om drie of vier echt belangrijke tips te kiezen, die te bestuderen en van daaruit te verbeteren. Hetzelfde geldt voor het runnen van een bedrijf. (Tip voor managers: Wees consequent. Als de “prioriteiten” voortdurend veranderen, zal de achterban u afwijzen.)

4. Vermijd verrassingen. Een beetje onverwacht goed nieuws af en toe is prima. Voor de rest, anticipeer op alle uitkomsten, schat de waarschijnlijkheid in, en communiceer duidelijk die kansen. (Dit geldt voor zowel leiders als volgelingen.) Te veel slechte verrassingen creëren onzekerheid en, uiteindelijk, een gevoel van angst, zoals in februari in Chicago.

5. Maak de klus af. Je weet wanneer je klaar bent.

Mijn vroege keuze voor de Jargon Madness-winnaar van dit jaar was thought leadership, een maagzieke krachtpatser. Lezer Paula Cohen vatte het het beste samen door deze schrijnende opmerking te delen tijdens de wedstrijd van vorig jaar:

Als ik de uitdrukking ‘thought leader’ nog één keer hoor, sla ik de persoon die hem uitspreekt.

Ik woonde een paar jaar geleden een grote telefonische conferentie bij, toen ik werkte voor een van ’s werelds grootste outplacementbedrijven. De regionale manager, aan de telefoon vanuit een andere staat, vroeg waarom onze afgeslankte klanten ons waardeerden. Dwaas als ik ben, antwoordde ik: “Omdat we er voor hen zijn. Omdat we hen hun trots, hun zelfrespect en hun identiteit teruggeven, een plek waar ze elke dag terecht kunnen, een plek waar ze niet alleen zijn en waar andere mensen begrijpen wat ze doormaken, omdat zij het ook doormaken. Omdat we ze leren wat ze moeten weten, en ze hoop geven.’

Ze ontplofte zowat door de telefoon tegen me. ‘DAT is niet waarom ze ons zo waarderen!’ (Alle anderen in de zaal keken naar hun nagels, of staarden naar het plafond…) Ze vervolgde: ‘Ze waarderen ons omdat wij gedachteleiders zijn!!!’ Als zij op dat moment in de kamer was geweest, had ik op haar schoenen gekotst.

Dachtleiders? En ik dacht dat het was omdat we de hoofden van drenkelingen boven water hielden…

Afijn, net als mijn Duke Blue Devils, heeft thought leadership het dit jaar slechts tot de Elite Eight geschopt (zie hier de Jargon Madness bracket).

Zoals altijd: Heb gedachten, wees een leider, en nogmaals hartelijk dank voor uw stemmen en opmerkingen.