Methadon is een van de vele medicijnen die worden gebruikt voor de behandeling van verslaving.
Het wordt vaak gebruikt voor mensen die verslaafd zijn geraakt aan drugs als heroïne en voorgeschreven pijnstillers. Volgens de American Society of Addiction Medicine werd methadon in 1947 door de FDA goedgekeurd als pijnstiller en in 1950 gebruikt voor de behandeling van heroïne- en opioïdenontwenning. Onderzoekers wisten halverwege de jaren zestig dat het medicijn kon worden gebruikt als onderhoudsmedicijn om mensen te helpen omgaan met opioïdeverslaving en te functioneren in hun dagelijks leven.
Ondanks de voordelen is er ook een keerzijde aan dit veelgebruikte medicijn. Methadon kan iemand om een paar redenen high maken. Terwijl het verlichting biedt bij hunkeren naar drugs en het gevoel van euforie blokkeert, heeft de medicatie zelf verschillende eigenschappen die dit effect mogelijk maken. De Substance Abuse and Mental Health Services Administration meldde dat het aantal spoedbezoeken in verband met niet-medisch gebruik van methadon tussen 2004 en 2008 met 73 procent was gestegen.
Mogelijke negatieve aspecten van methadon zijn:
- Een lange halfwaardetijd in het lichaam
- Bestanddelen blijven in het lichaam achter nadat de effecten van de drug zijn uitgewerkt
- Mogelijke interacties met andere drugs
Hoe werkt het?
Methadon wordt gegeven in de vorm van een pil, een vloeistof of een wafeltje. De gebruikelijke dosis is één per dag. Onder de meeste omstandigheden ervaart iemand een pijnstilling van ongeveer 4 tot 8 uur. Het medicijn blokkeert ook de effecten van heroïne, morfine en zelfs hydrocodon en oxycodon, waardoor men zich high voelt. Het wordt ook gebruikt voor de behandeling van matige tot ernstige chronische pijn, aldus het Institute for Safe Medication Practices.
De halfwaardetijd van de drug is gemiddeld ongeveer 24-36 uur, maar een deel van de drug kan tot 5 dagen na de laatste dosis in het lichaam blijven. Opgeslagen in de lever en zelfs andere lichaamsweefsels, wordt het geëlimineerd in verschillende snelheden, afhankelijk van de persoon. Hoe sneller methadon wordt gemetaboliseerd, hoe toleranter een persoon is. Bij juist gebruik kan iemand die worstelt met opiaatverslaving functioneren in normale dagelijkse activiteiten, afzien van het gebruik van opiaatdrugs, en de ontwenningsverschijnselen beheersen.
Hoe methadon je high maakt
Om de pijnlijke symptomen te verminderen die gepaard gaan met opiaatontwenning, blokkeert methadon de pijn. Het is bekend dat het kalmerende effecten en gevolgen heeft, zoals slapeloosheid, constipatie en gewichtstoename. Chronisch gebruik kan leiden tot een langere werking van het middel. Het blijft lang in de lever en komt langzaam vrij, waardoor effecten optreden, zelfs als de methadonbloedspiegels laag zijn.
Hoewel de euforische effecten beperkt zijn, kan methadon de reactietijd en aandachtsspanne verminderen. Het beïnvloedt ook het perifere zicht. Volgens een rapport van de National Highway Traffic Safety Administration zijn heroïneverslaafden die ermee worden behandeld “niet geschikt om te rijden”. Mensen die high zijn van methadon verwerken informatie veel langzamer, zijn slaperig en/of hebben slappe oogleden, een droge mond en slappe spieren. Hun lichaamstemperatuur en bloeddruk kunnen laag zijn, en de persoon kan weinig of geen reactie op licht vertonen.
Om high te worden van methadon zijn abnormaal hoge doses nodig. Een persoon zou methadon vaker moeten innemen dan voorgeschreven. Sommige mensen kiezen ervoor om methadon te injecteren of te snuiven. Dit is gevaarlijk omdat de drug na verloop van tijd in het lichaam vrijkomt en zich ophoopt in de weefsels. De effecten van toxiciteit kunnen daardoor aanhouden. Methadon staat onder de Controlled Substances Act als een Schedule II-stof, wat betekent dat het illegaal is om het te gebruiken om high te worden, en misbruik kan leiden tot ernstige geestelijke stoornissen en lichamelijke afhankelijkheid.
Vermijd een methadonoverdosis
De American Society of Addiction Medicine identificeerde drie specifieke patronen van overdosering. Iemand kan een overdosis krijgen omdat hij het middel aanvankelijk niet verdraagt, of omdat hij de tolerantie verliest nadat hij een tijd is gestopt met gebruiken. Een andere vorm van overdosering treedt op wanneer de toxiciteit zich in het lichaam opstapelt. Doses kunnen zich combineren met wat nog niet door het lichaam is geëlimineerd. Ook kan methadon dodelijk zijn in combinatie met andere opioïden en middelen die het centrale zenuwstelsel onderdrukken, zoals fluoxetine en alprazolam.
Symptomen van overdosering zijn onder meer:
- Een overdreven energiek gevoel
- Gewijzigde waarneming
- Licht in het hoofd
- Stemmingswisselingen
- Respiratoire falen
- Hypoxie
- Apneu
- Stuipen
- Koma
- Dood
Gelukkig maar waar, is het mogelijk om een overdosis methadon te voorkomen door de patiënt te controleren. Iemand die tekenen van toxiciteit vertoont, wordt ten minste een paar dagen in de gaten gehouden. Naloxon kan worden gebruikt om de effecten van methadon tegen te gaan, met name om de ademhalingswegen normaal te laten functioneren. Een persoon moet ook andere drugs of bepaalde voorgeschreven medicijnen vermijden tijdens het gebruik van methadon. Indien goed toegediend, kan methadon nuttig zijn voor het beheersen van opiaat hunkeren naar en het verminderen van opiaat ontwenningsverschijnselen, zodat mensen zich in plaats daarvan kunnen concentreren op het bouwen van een stevige basis voor een duurzaam herstel.