Lichtend Pad, Spaans Sendero Luminoso, Peruaanse revolutionaire organisatie die het maoïsme aanhing en guerrillatactieken en gewelddadig terrorisme toepaste.

Het Lichtend Pad werd in 1970 opgericht in een meervoudige scheuring in de Communistische Partij van Peru. Het ontleende zijn naam aan de lijfspreuk van de stichter van Peru’s eerste communistische partij, José Carlos Mariátegui: “El Marxismo-Leninismo abrirá el sendero luminoso hacia la revolución” (“Marxisme-Leninisme zal het lichtend pad naar de revolutie openen”). De leider en voornaamste stichter was Abimael Guzmán, alias kameraad Gonzalo, al lange tijd communist en voormalig docent filosofie (1962-78) aan de Nationale Universiteit van San Cristóbal de Huamanga, in de stad Ayacucho in het hooggebergte van de Andes. Hij en zijn volgelingen, bekend als Senderistas, streefden naar herstel van de “zuivere” ideologie van Mao Zedong en namen China’s Culturele Revolutie als model voor hun eigen revolutionaire beweging. Andere voorbeelden van de organisatie waren het stalinistische Rusland en het regime van de Rode Khmer in Cambodja. Het Lichtend Pad zag revolutie als een langdurig militair offensief, steunde vooral op de boerenbevolking en maakte meedogenloos gebruik van terreur en geweld.

Met een aanhang van jonge intellectuelen die hij in de jaren ’60 in Ayacucho verzamelde, besteedde Guzmán het volgende decennium aan het werven van gewapende aanhangers onder de inheemse bevolking op het platteland en in de armere stadswijken. Het Lichtend Pad begon zijn revolutionaire campagne in afgelegen gebieden van de Andes (de eerste gewelddaad van de groep vond plaats op 17 mei 1980 in de buurt van Ayacucho) en was al snel betrokken bij bomaanslagen, moordaanslagen en andere terreurdaden in verschillende stedelijke centra, waaronder Lima en Callao. Door geweld en intimidatie kreeg het de controle over arme plattelands- en stadswijken in Centraal- en Zuid-Peru, terwijl het sympathisanten en aanhangers aantrok door zijn strakke discipline, zijn organisatietalent en zijn nadruk op de emancipatie van de inheemse bevolking ten koste van de traditionele Spaanssprekende elite van Peru. Naar verluidt richtte het Lichtend Pad cocaïne verwerkende fabrieken op in de Huallaga vallei om zijn activiteiten te financieren.

Guzmán, wiens organisatorische en tactische vaardigheden aan de basis lagen van het succes van het Lichtend Pad, werd op 12 september 1992 tijdens een politie-inval in Lima opgepakt, en in oktober werd hij op beschuldiging van terrorisme veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf. Ondanks zijn veroordeling bleef de organisatie in de jaren negentig in conflict met de regering. In juli 1999 werd de nieuwe leider, Oscar Ramirez Durand (alias kameraad Feliciano), gevangen genomen en net als Guzmán veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf. In 2003 bracht de Peruaanse Waarheids- en Verzoeningscommissie een rapport uit waarin werd gesteld dat 37.800 van de naar schatting 70.000 doden in het 20 jaar durende opstandige conflict in Peru waren veroorzaakt door Lichtend Pad guerrillastrijders onder leiding van Guzmán. De terroristische activiteiten van het Lichtend Pad hebben ook de economie van het land ernstig ontwricht.