Santa Anita Park werd op eerste kerstdag 1934 geopend en vestigde zich al snel als een van de belangrijkste volbloedrenbanen in de regio.

Het bijna 300 acre grote terrein bevat, naast het tribunegebouw, talrijke kenmerken en structuren die onlosmakelijk verbonden zijn met de geschiedenis en de betekenis van Santa Anita Park. Hiertoe behoren de hoofdpiste, het baanhuis, diverse stallen, paddock, ontvangst- en zadelschuren, en de oostelijke en zuidelijke poorten.

Santa Anita Park speelde een pioniersrol in de ontwikkeling van de volbloedrennende industrie in Californië. De fotografische documentatie van de finish werd voor het eerst gebruikt op Santa Anita Park in het inaugurele seizoen van 1934-35. De “fotofinish” wordt beschouwd als een van de grote bijdragen van het park aan de sport.

Naast de architectonische betekenis en de associaties met de geschiedenis van de volbloedrennen, was Santa Anita het grootste verzamelcentrum voor de Japanse Amerikaanse internering in de Tweede Wereldoorlog. Ongeveer 20.000 Japans-Amerikanen woonden in 1942 op de renbaan, in tijdelijke huisvesting in het stalgedeelte en in barakken die op de parkeerplaats van de renbaan waren gebouwd. De renbaan kwam in 2006 in aanmerking voor opname in het National Register of Historic Places.