Het idee om maden in open vlees te stoppen klinkt misschien weerzinwekkend, maar zo’n therapie zou wel eens een snelle manier kunnen zijn om wonden schoon te maken, zo suggereert een nieuwe studie uit Frankrijk.

Mannen in het onderzoek, die allemaal wonden hadden die niet wilden genezen, werden willekeurig toegewezen om dood en ongezond weefsel uit hun wonden te laten verwijderen door ofwel een standaard chirurgische behandeling ofwel maden (die dood weefsel eten).

Na ongeveer een week hadden de mannen die de behandeling met maden kregen minder dood weefsel in hun wonden dan de mannen die een operatie ondergingen, aldus de onderzoekers.

Na twee weken hadden de onrijpe insecten hun voordeel echter verloren: Beide groepen hadden ongeveer evenveel dood weefsel in hun wonden. En uiteindelijk hielpen de maden niet om de wonden sneller te laten genezen.

Hoewel de effecten van de madenbehandeling niet dramatisch waren, kan het in bepaalde gevallen nuttig zijn, zoals bij patiënten met diabetes, bij wie de wonden snel onder controle moeten worden gebracht, aldus de onderzoekers. Maar langer dan een week doorgaan met de behandeling met maden levert geen voordelen op, aldus de onderzoekers.

Maggot medicine

Medisch gebruik van maden is in 2004 goedgekeurd door de Amerikaanse Food and Drug Administration. Toch krijgt slechts een kleine minderheid van de patiënten met niet-genezende wonden de behandeling, aldus Dr. Robert Kirsner, een dermatoloog aan de University of Miami School of Medicine, die niet betrokken was bij de nieuwe studie.

De studie omvatte ongeveer 100 mannen met wonden aan hun onderste ledematen. Ongeveer de helft kreeg madentherapie en de andere helft een chirurgische behandeling. Bij de madenkuur werden steriele maden in een zakje gedaan dat op de wond werd gelegd. De therapie werd twee keer per week gedurende twee weken toegepast.

Niet de patiënten noch de arts die de wonden beoordeelde, wisten welke therapie een patiënt kreeg (de patiënten droegen een blinddoek wanneer hun verband werd verwisseld.)

Na acht dagen was het percentage dood weefsel in de wonden van de patiënten die de madenbehandeling kregen 54,5 procent, vergeleken met 66,5 procent bij de patiënten die een chirurgische behandeling kregen. Maar na 15 en 30 dagen was de hoeveelheid dood weefsel in de wonden voor beide groepen ongeveer gelijk.

Het aantal patiënten dat meldde een kruipend gevoel in hun wond te hebben, en het aantal dat pijn meldde, was ook ongeveer gelijk in beide groepen, volgens de studie, die werd uitgevoerd door onderzoekers van het Universitair Ziekenhuis Centrum van Caen, in Frankrijk.

Gruwelijke factor

Maggots scheiden een enzym af dat dood weefsel oplost, maar gezond weefsel met rust laat, aldus Kirsner.

Hoewel er weinig risico’s aan de behandeling kleven, “zit er wel een grove factor aan,” zei Kirsner. “Patiënten moeten psychologisch zeer sterk zijn,” zei hij.

Een andere groep patiënten die baat kan hebben bij de therapie zijn diegenen die geen operatie kunnen ondergaan, bijvoorbeeld als ze geen anesthesie kunnen krijgen, zei Kirsner.

Toekomstig onderzoek moet uitwijzen of de effecten van madentherapie kunnen worden verbeterd door meer maden te gebruiken, en of een toename van het aantal beestjes pijnlijk zou zijn, aldus de onderzoekers.

De studie is vandaag (19 dec.) online gepubliceerd in het tijdschrift Archives of Dermatology.

Pass it on: Maden kunnen sneller dood weefsel uit wonden verwijderen dan standaardbehandelingen, maar de therapie heeft geen superieur voordeel na een week.

Dit verhaal werd verstrekt door MyHealthNewsDaily, een zustersite van LiveScience. Volg MyHealthNewsDaily-stafschrijver Rachael Rettner op Twitter @RachaelRettner. U kunt ons ook vinden op Facebook.