Hoe pijnlijk het ook klinkt, je zou niet denken dat het per ongeluk inslikken van een kippenbotje je leven zo ingrijpend kan veranderen.

Maar voor Shane Barnbrook, een 36-jarige maatschappelijk werker uit Seymour, Victoria, veranderde de simpele misstap zijn leven voorgoed, waardoor hij een quadriplegische werd met beperkte controle over zijn bewegingen.

Het incident vond plaats in februari 2012.

Shane was gewoon een computerspel aan het spelen en at een restje kipcurry op een maandagavond.

Hij realiseerde zich niet dat er een half wensbotje in zat, en hij slikte het door.

Noch Shane noch zijn vrouw Sarah maakten er in eerste instantie een grote ophef over. Ze dachten dat ze gewoon zouden wachten tot de botjes weer tevoorschijn zouden komen.

“Ongeveer twee dagen later bleef het achter mijn borst steken en kreeg ik indigestie,” vertelde Shane in november vorig jaar aan de podcast 2 Keto Dudes.

“Tegen donderdagavond voelde ik me echt ziek.”

Op een gegeven moment, toen hij besloot om naar de dokter te gaan, verkrampte zijn borst en dacht hij dat hij een hartaanval zou krijgen.

Zijn vrouw Sarah, die op dat moment negen maanden zwanger was van hun derde kind, belde voor een ambulance.

Hij vertelde dat hij pijn had die uitstraalde door een arm en dat hij een paar dagen daarvoor een kippenbotje had ingeslikt, meldde Fairfax Media.

Shane werd naar het Seymour Hospital in het noorden van Melbourne gebracht en onderzocht. Hij had hevige pijn in zijn anus en een beetje pijn op de borst, en kortademigheid.

Maar artsen vonden geen afwijking, en zijn tests toonden geen tekenen van een hartaanval.

Hij werd uiteindelijk naar huis gestuurd met pijnstillers en aambeiencrème – maar hij hield het nauwelijks een dag vol voordat hij terug moest.

“Tegen zondagavond kon ik niet meer opstaan,” vertelde hij in de podcast. “Mijn grootouders brachten me naar de eerste hulp en ik moest op de grond liggen. Ik kon niet staan of zelfs maar in de stoel zitten. Het laatste wat ik me herinner was dat ze me naar de eerste hulp brachten en ik ongeveer drie meter projectiel braakte.”

Binnen een paar uur werd hij naar het Northern Hospital in Melbourne vervoerd voor meer geavanceerde zorg.

Een chirurgisch team opende zijn buik. Er waren tekenen van een infectie, maar volgens Shane’s advocaten hebben de artsen niet gekeken naar een punctie in het rectum.

Shane’s toestand bleef verslechteren, tot het punt waarop zijn vrouw Sarah uiteindelijk te horen kreeg dat haar man het niet zou overleven.

“Dit begon allemaal op 1 februari,” zei Shane. “Op de 11e belden ze een katholieke priester om mijn laatste rechten voor te lezen. Ze zeiden: ‘Hij haalt de nacht niet’.”

Een paar dagen later beviel Sarah van het derde kind van het stel.

Gelukkig overleefde Shane het en kregen chirurgen de kans om zijn buik nog eens te bekijken.

Deze keer vonden ze een gat in zijn rectum en een diep abces op zijn buikwand.

Hij bleef op de Intensive Care Unit van het ziekenhuis terwijl ze hem probeerden te behandelen, maar toen hij een week later wakker werd, was hij quadriplegisch.

“Ik kon niets onder mijn nek bewegen,” zei hij. “Stel je voor dat je een jeukende neus hebt en je kunt je niet bewegen om eraan te krabben, je kunt niet praten om dat te zeggen. Je moet daar gewoon liggen en ermee omgaan.”

Hij zei dat de aandoening het gevolg was van “critical illness neuropathy” – een ziekte van de zenuwen.

Shane bracht de volgende vier jaar door in revalidatie en een verpleeghuis, voordat hij dit jaar eindelijk weer naar huis kon.

Maurice Blackburn Lawyers vertelde news.com.au dat zij nu namens Shane juridische stappen ondernemen tegen de twee ziekenhuizen.

Zij beweren dat als de artsen naar hem hadden geluisterd en hem sneller hadden behandeld, hij volledig zou zijn hersteld.

“Dit is een tragisch geval. Het illustreert de catastrofale en levensveranderende gevolgen die kunnen voortvloeien uit medische fouten,” zei Tom Ballantyne, een hoofd van de afdeling medische nalatigheid van Maurice Blackburn.

“Er waren talloze gelegenheden om de juiste diagnose te stellen en in te grijpen, maar in plaats daarvan hebben de gebeurtenissen een sneeuwbaleffect gehad tot het punt waarop de heer Barnbrook nu een ernstige en levenslange handicap heeft.”