Iedereen die geïnteresseerd is in de Mexicaanse cultuur moet op de hoogte zijn van de populairste van haar uitingen: muziek. Door de geschiedenis heen heeft deze een enorme evolutie doorgemaakt, van het geluid van de trommels tijdens een Maya- of Azteekse ceremonie tot de moderne uitingen van Mexicaanse rap.

Deze evolutie vond plaats op een additieve, in plaats van destructieve, manier. Dat wil zeggen dat de Mexicaanse muziek niet de ene muziekstijl vervangt door de andere, maar de vroegere ritmes en klanken in nieuwe integreert. Hoewel de laatste tijd bijna elke jonge Mexicaanse muziekartiest moderne muziekstijlen kiest als een manier van expressie, is het meest bekende “product” van de Mexicaanse muziekgeschiedenis de Mariachi.

Mariachi Muziek

Gekleed in traditionele met zilver bezaaide “charro” pakken met een bijpassende sombrero, is de aanwezigheid van Mariachi’s bijna een vereiste op nationale vieringen of openbare feesten en “fiësta’s”, bruiloften en grote familiefeesten, waar vaak twee of drie verschillende bands optreden die verschillende soorten Mexicaanse muziek ten gehore brengen.

De term “Mariachi” komt van twee van de vele inheemse talen van Mexico, het Nahuatl (voornamelijk gebruikt door de oude Azteken), en het Coca (een taal waarvan bekend is dat ze door veel onafhankelijke Maya-stammen werd gebruikt). Het werd aanvankelijk gebruikt om te verwijzen naar een dans uitgevoerd door een groep dansers op een houten platform en het was een equivalent van de Spaanse term “Fandango”. Tegenwoordig verwijst Mariachi echter naar een bepaalde muziekstijl en de band die dit soort muziek speelt.

De Mariachi vinden hun oorsprong in de regio Jalisco, meer bepaald in de stad Guadalajara. Aanvankelijk trokken de Mariachi-ensembles van stad naar stad om te zingen over heel gewone onderwerpen, meestal de liefde. Dit leidde ertoe dat hun stijl zich over heel Mexico verspreidde, en al snel was het de hoogste vertegenwoordiger van de Mexicaanse muziek.

Een typisch Mariachi-ensemble bestond uit vier of vijf gitaren, een “guitarrón” (een soort grote basgitaar), violen, enkele “vihuelas” (een soort gitaar met een ronde achterkant), en een harp met 28 tot 40 snaren. In sommige streken van Mexico werd ook een kleine snaartrommel in het ensemble opgenomen.

Tot de Mexicaanse muziek die door Mariachi’s wordt gespeeld, behoren bekende deuntjes als “La Bamba”, “Cielito Lindo”, “La Cucaracha” en de alom bekende Mexicaanse hoedendans.

Ranchera-muziek

Net als de Amerikaanse countrydeuntjes viert de Ranchera-muziek de liefde, het gezinsleven en vaderlandslievende verhalen. Het is muziek van het indrukwekkende platteland van Mexico en maakt gebruik van een soort yell, “El Grito Mexicano”, die het onderscheidt van andere stijlen.

Vroeger was Ranchera-muziek rebels. Ze ontstond uit afkeer van de aristocratische muziek die de voorkeur genoot van de oude heersers van Mexico. Na de revolutie werd de Mexicaanse muziek die uit het volk kwam veel populairder.

Norteno Muziek

Zogenaamd ‘Grupero’, Norteno muziek maakt gebruik van een accordeon en een ‘bajo sexto’ of twaalf snarige gitaar samen met andere instrumenten. Aan het eind van de 19e eeuw vermengden nieuwe migranten in Noord-Mexico Europese walsen en polka met Ranchero-muziek. Vandaag de dag heeft deze muziek een snelle polka-achtige beat en is ze nog steeds populair in de noordelijke delen van het land.

Vele gezichten van Mexicaanse muziek

Mexico is een groot land. In de loop der jaren zijn er een aantal regionale smaken van de Mexicaanse muziek ontstaan.

• De Mexicaanse Son-muziek ontwikkelde zich uit de vroege Spaanse en inheemse muziektradities, variërend van regio tot regio.
• Muziek uit Jalisco, Michoacan, en Colima staat bekend als Abjeno. Het gebruikt ook veel traditionele elementen vermengd met Europese klanken en wordt gespeeld samen met pirekaus, of inheemse Mexicaanse liefdesliedjes.
• Istmenos is van de Zapoteken in Oaxaca. Deze muziek viert de liefde en wordt vaak gezongen in zowel de moedertaal van de Zapoteken als in het Spaans. Het is vrij populair in heel Mexico.
• Zuidelijke Mexicaanse muziek omvat Son calentano. Het bevat ingewikkeld vioolspel en aangename ritmes.
• West-Mexico heeft Sones de arpa grande. Het is voornamelijk harpmuziek met violen en gitaren.
• Het Huasteca-gebied is de thuisbasis van Son Huasteco. Het wordt gezongen in falsetto door een paar gitaristen en een violist. Velen zeggen dat het lijkt op jazz, omdat veel ervan geïmproviseerd is.
• De regio Veracruz heeft Son Jarocho. Hier is de muziek van de regio sterk beïnvloed door vroege Afrikaanse immigranten. De harp ontbreekt en er worden alleen gitaren gebruikt.
• Caribische en Latijns-Amerikaanse muzieksmaken zoals mambo, rumba, bolera en cumbia gedijen goed en zijn populair in het hele land. Latijns-Amerikaanse ritmes hebben een grote invloed op de Mexicaanse muziek, omdat ze in de loop der jaren samen met immigranten Mexico zijn binnengesijpeld.

Mexican Pop Music

Mexico heeft veel popsterren en een overvloed aan eigen popmuziek. Het genre wordt gedomineerd door tienerpopbands en inmiddels volwassen voormalige tienerpopsterren. In tegenstelling tot de Amerikaanse pop, hebben Mexicaanse popgroepen zowel jongens als meisjes als zangers en muzikanten in dezelfde bands. Tegenwoordig brengen veel Mexicaanse popgroepen nummers uit zowel in het Spaans als in het Engels.

Klassieke en kunstmuziek

Mexico heeft vele grote opera’s voortgebracht sinds La Partenope in 1711 voor het eerst werd opgevoerd. De vroege opera werd sterk beïnvloed door Europese stijlen. Tegen de 19e eeuw hadden Mexicaanse componisten hun eigen stem gevonden in opera’s als Guatimotzin. Het gaat over de laatste Azteekse heerser die zich verdedigt tegen de Spanjaarden. Een andere beroemde opera is Tata Vasco. Hierin worden inheemse melodieën gebruikt om het verhaal te vertellen van de eerste bisschop van Michoacan.

De klassieke muziek in Mexico wordt beschouwd als een van de eerste bijdragen aan de moderne cultuur van de Nieuwe Wereld. Jarenlang bracht Mexico enkele van de beste musici en composities in dit deel van de wereld voort. Tegenwoordig wordt de kunstmuziek gedomineerd door avant-garde componisten en jazzspelers als Richard Lemus, Tino Contreras, Popo Sanchez en vele anderen.

Klasse-artiesten

Er zijn evenveel beroemde Mexicaanse musici als er muzieksoorten zijn.

• Traditioneel getinte Grupera-muziek wordt gedomineerd door groepen als Yonics, La Migra, Limite, Los Temerarios en Jenni Rivera.
• De grootste Mexicaanse popsterren zijn Thalia, Linda Thomas, Luis Miguel, Alejandro Fernandez, en Gloria Trevi. Rockfans zouden de Mexicaanse rockers Los Freddys, Los Babys, La Migra, en Los Muecas eens moeten proberen.
• Moderne Mexicaanse alternatieve artiesten zijn onder andere Maldita Vecindad y los Hijos del Quinto Patio, Cafe Tacuba, en Nortec Collective. Fans van Amerikaanse alternatievelingen zullen hier hun gading vinden.
• Fans van bolero’s zullen Rafael Hernandez en Agustin Lara kunnen waarderen.
• Zoek Jose Jose, Camilo Sesto, Roberto Carlos, of Armando Manzanero voor zeer kundig gezongen Latin ballads.
• Moderne Mexicaanse jazz wordt het best vertolkt door musici als Antonio Sanchez, Luis Ocadiz, JJ Calatayud, Arturo Castro, Popo Sanchez. Richard Lemus, en Leo Acosta.

Snelle leuke weetjes over Mexicaanse muziek

Bekende Marachi-deuntjes zijn “La Bamba”, “La Cucaracha”, “Cielito Lindo” en de beroemde Mexicaanse Hoedendans.

Grupo Pesado is vandaag de dag de bekendste soort Norteno-muziek.

De Latin ballad of romantische ballade is een van de populairste soort liefdesliedjes in Mexico. Het heeft een langzaam en zoet tempo en een volledige instrumentatie achter een enkele zanger.

Mexicaanse Ska muziek heeft een enorme aanhang mede door de populariteit van Carlos Santana.

Klassieke muziek wordt in Mexico al gespeeld sinds ten minste de 16e eeuw.

Luis Miguel wordt door de media de “Latin Frank Sinatra” genoemd.