In het wild bewonen ze zeer zacht, zuur water (pH 4,0 tot 4.8) De ideale pH voor een aquarium is 7,0, maar een bereik van 6,0 tot 8,0 is aanvaardbaar.Ze kunnen een levensduur hebben van wel tien jaar, maar normaal gesproken twee tot drie jaar in een aquarium.
Neon tetras worden beschouwd als gemakkelijk te houden in een aquarium van ten minste 10 gallons. Hun ideale parameters zijn de volgende
Temperatuur: 72°-76°F (22°-24°C)Nitraat: <20 ppmpH: 6.0 tot 7.0GH: <10 dGHKH: 1-2 dKH
Het zijn scholenvissen en moeten in groepen van minstens 6 gehouden worden, maar ze zijn actiever in groepen van 8-12 of meer.
Neon tetra’s kunnen het beste in een dicht beplante bak worden gehouden om te lijken op hun inheemse leefomgeving in het Amazonegebied.
Voeding
Neon tetra’s zijn omnivoren en accepteren de meeste vlokvoeders, mits voldoende klein, maar zouden ook wat klein voer moeten hebben zoals pekelkreeftjes, daphnia, gevriesdroogde bloedwormen, tubifex, die aan de zijkant van het aquarium geplakt kan worden, en micropelletvoer om hun dieet aan te vullen. Een tropisch zinkend pellet is ideaal, omdat de meeste merken hiervan natuurlijke kleurversterkers bevatten die de kleur in neon tetra’s naar voren brengen. Sommige diepvriesvoeders, waaronder diepvriesbloedwormen, brengen variatie in hun dieet.
KweekEdit
Het mannetje is slank, en de blauwe lijn is rechter. Het vrouwtje is ronder en heeft een gebogen blauwe lijn. Sommige aquarianen zeggen dat de vrouwtjes er van bovenaf gezien voller uitzien. De rechtheid van de lijn en de molligheid van het vrouwtje kunnen echter soms te wijten zijn aan de eitjes die ze draagt.
Neon tetra’s hebben schemerige verlichting nodig, een DH van minder dan 1, een pH van ongeveer 5,5 en een temperatuur van 75°F om te kunnen kweken. Er moeten ook veel looistoffen in het water zitten. Neon tetra’s zijn met 12 weken oud genoeg om te kweken.
Het kweken van neon tetra’s wordt in thuisaquaria als moeilijk beschouwd. Het wordt echter steeds gewoner, met minder dan 5% van de momenteel in Amerika verkochte exemplaren die in het wild gevangen zijn, en meer dan 1,5 miljoen exemplaren die elke maand vanuit viskwekerijen in Amerika worden geïmporteerd.
Ziekte
Neon tetra’s worden af en toe getroffen door de zogenaamde “neon tetra disease” (NTD) of pleistophora disease, een sporozoaire ziekte veroorzaakt door Pleistophora hyphessobryconis. Hoewel het een bekende aandoening is, is zij over het algemeen ongeneeslijk en vaak fataal voor de vissen. Toch is deze ziekte over het algemeen ook te voorkomen. De ziektecyclus begint wanneer sporen van de microsporidiënparasiet de vis binnendringen nadat deze besmet materiaal heeft geconsumeerd, zoals de karkassen van een dode vis, of levend voedsel zoals tubifex, dat als tussengastheer kan fungeren. De ziekte wordt waarschijnlijk doorgegeven door pas verworven vissen die niet in quarantaine zijn geplaatst.
De symptomen zijn rusteloosheid, kleurverlies, knobbels op het lichaam naarmate de cysten zich ontwikkelen, moeite met zwemmen, kromme stekels naarmate de ziekte voortschrijdt, en secundaire infecties, zoals vinrot en opgeblazen gevoel.
Een zogenaamde “valse neonziekte”, die bacterieel is, vertoont zeer vergelijkbare symptomen. Het is voor de aquariaan onmogelijk om op basis van de zichtbare symptomen alleen en zonder laboratoriumondersteuning met zekerheid het verschil tussen NTD en valse NTD vast te stellen. Deze ziekte is ook verward met columnaris (mondrot, mondschimmel, ‘flex’).
In het algemeen is de beste ‘behandeling’ de onmiddellijke verwijdering van zieke vissen om de overblijvende vissen te sparen, hoewel er enkele incidentele succesvolle behandelingen zijn uitgevoerd die visbaden en een ‘medicijncocktail’ omvatten. Het gebruik van een diatomeeënfilter, dat het aantal vrije parasieten in het water kan verminderen, kan helpen. Net als bij de Pleistophora neon tetra ziekte is preventie het belangrijkst en deze ziekte komt zelden voor wanneer goede preventieve maatregelen worden genomen.