Volgens de geoloog David Montgomery, auteur van Dirt: The Erosion of Civilizations, verliest de wereld elk jaar ruwweg 23 miljard ton goede grond. In dit tempo zal het binnen 150 jaar allemaal verdwenen zijn. Maar een bodemcrisis kan zich al veel eerder voordoen; we zullen alle beschikbare akkerland nodig hebben om een dreigende hongercrisis af te wenden.
Een van de grootste veroorzakers van bodemdegradatie is het eenvoudige proces van het ploegen van akkers. Het belangrijkste doel van ploegen is het begraven van gewasresten, mest en onkruid, terwijl de bodem wordt belucht en opgewarmd. Deze landbouwmethode wordt al duizenden jaren toegepast, en veel boeren weten niet beter. Maar na verloop van tijd zal de bewerkte grond verwoesten en onvruchtbaar worden.
Er is natuurlijk ook een andere manier van landbouw. No-till landbouw is een praktijk die aan het eind van de jaren ’70 opgang maakte en sindsdien langzaam op gang is gekomen. Roger Claassen, landbouweconoom bij de USDA, zegt dat in 1988 slechts 5% van de boeren in de V.S. aan “no-till” deed. In 2008 was dat cijfer gestegen tot 25 procent (en het is nu waarschijnlijk nog hoger). Maar er zijn nadelen aan de no-till manier – het is niet zo eenvoudig als het lijkt. Hier volgt een kort overzicht van de voor- en nadelen van grondbewerking.
Pro: Besparingen
Op den duur kan grondbewerking zonder grondbewerking een aanzienlijke besparing opleveren op arbeid en brandstof, simpelweg doordat er niet elk jaar hoeft te worden geploegd.
Con: Kosten voor speciale apparatuur
Specialistische zaaimachines, waaronder een “no-till drill”, kunnen meer dan 100.000 dollar kosten. Zelfs als deze kosten uiteindelijk worden geabsorbeerd in de dagelijkse operationele besparingen, is het een aanzienlijke kostenpost.
Pro: Waterbesparing
No-till landbouw laat gewasresten op het oppervlak liggen, die water absorberen en afspoeling beperken. Deze waterretentie kan een zegen zijn voor boeren in door droogte geteisterde gebieden.
Con: Schimmelziekten
Een hoger vochtgehalte in de bodem kan schimmelziekten bevorderen die voorheen onder controle werden gehouden.
Pro: Minder afspoeling van herbiciden
Het gebrek aan afspoeling voorkomt dat herbiciden en andere verontreinigende stoffen in de nabijgelegen watervoorraden terechtkomen.
Con: meer herbiciden
Veel no-till boeren melden een toename in het gebruik van herbiciden, aangezien een van de belangrijkste voordelen van ploegen het verstoren van onkruid was. Dit leidt weer tot een grotere afhankelijkheid van herbicide-resistente genetisch gemodificeerde gewassen.
Pro: Hogere gewasopbrengsten
Vooral in gebieden met een lage vochtigheidsgraad kan no-till landbouw de gewasopbrengsten aanzienlijk verhogen. Lloyd, die tarwe verbouwt in Clay Center, Kansas, zegt dat hij tot 50% grotere oogsten heeft sinds hij niet meer ploegt.
Con: Je hebt geduld nodig
Deze voordelen komen niet van de ene op de andere dag. Het kan jaren of zelfs decennia duren voordat je de vruchten van no-till plukt (Lloyd is 15 jaar geleden overgestapt.)
Pro: Veel nuttige bronnen
De no-till beweging wint aan kracht, en er zijn veel bronnen beschikbaar om u te helpen bij de omschakeling. Twintig jaar geleden moesten veel boeren het met vallen en opstaan doen om de eigenaardigheden van het systeem te leren.
Con: Het zal nog steeds niet gemakkelijk zijn.
Vijftien jaar nadat hij begon, is Lloyd nog steeds bezig met het leren van de do’s en don’ts van no-till. “Het is niet zo dat je gewoon stopt met ploegen en klaar bent,” zegt hij. “Het is een behoorlijk ingrijpend proces.”
Note: met dank aan Scientific American voor de informatie die in dit verhaal is gebruikt.