Een versie van dit verhaal verscheen voor het eerst in maart 2014.

De eerste dag van de lente is reden voor een feest, vooral na de winter die velen van ons hebben gehad. Maar het is moeilijk om de 13-daagse festiviteiten van het Perzische Nieuwjaar, Nowruz, te overtreffen.

Nowruz, of “nieuwe dag” in het Perzisch, is een oud festival dat het begin van de lente markeert en de wedergeboorte van de natuur viert. En natuurlijk heeft het veel te maken met vers, groen voedsel dat net uit de grond komt en ons eraan herinnert dat de winter niet eeuwig is.

Nowruz begint op de dag van de lente-equinox, wanneer de zon de evenaar kruist. Dit jaar was dat vroeg in de ochtend van 20 maart. Wanneer de equinox aanbreekt, verzamelen miljoenen families van Iraanse afkomst zich rond een ceremoniële tafel die bekend staat als de haftseen. (Denk aan kleurrijke, uitgebreide Dag van de Doden-achtige altaren die een mengeling zijn van Paas- en Pesach-tradities). Jong en oud houden elkaars hand vast en tellen samen af naar het nieuwe jaar en juichen Eide Shoma Mobarak toe, oftewel Gelukkig Nieuwjaar!
De haftseen-tafel is een relatief recente toevoeging aan Nowruz – een volkse traditie met een duister begin. “We vinden dit broodbeleg niet eens vermeld in de kronieken van reizigers naar Iran tot aan de moderne tijd,” zegt Ahmad Sadri, een hoogleraar sociologie en antropologie aan het Lake Forest College en een expert op het gebied van het oude Perzië.

Haftseen “lijkt pas in de vorige eeuw in zwang te zijn gekomen, als gevolg van publiciteit in de media,” aldus de uitgebreide vermelding van Columbia University in haar Encyclopedia Iranica.

Behrouz Mehri/AFP/Getty Images

En toch, “zijn de essentiële items perfect te verklaren als de reflecties van de pastorale en sedentaire omstandigheden van de oude Iraniërs en van hun overtuigingen.”

In elk huis wordt de haftseen tafel versierd met zeven items – aangezien zeven wordt beschouwd als een geluksgetal. Elk voorwerp begint met de letter sin (s) in het Perzisch, en elk voorwerp is een symbool van de lente en vernieuwing, waaronder:

1. Seeb (appel), vertegenwoordigt schoonheid
2. Seer (knoflook), vertegenwoordigt goede gezondheid
3. Serkeh (azijn), vertegenwoordigt geduld
4. Sonbol (hyacint), vertegenwoordigt de lente
5. Samanu (zoete pudding), vertegenwoordigt vruchtbaarheid
6. Sabzeh (spruiten), dat staat voor wedergeboorte
7. Sekeh (munten), dat staat voor voorspoed

Er kunnen ook andere woorden worden gebruikt die met de letter “s” beginnen, zoals het kruid sumak, waarvan de schitterende gouden kleur staat voor de zonsopgang, of senjed, een gedroogde vrucht van de Lotusboom, dat staat voor liefde.

Sommige families voegen zelfs nog een beetje meer flair toe. Haftseen tafels kunnen ook een Koran bevatten, een dichtbundel, een spiegel en kaarsen (reflecteren in de toekomst), een goudvis zwemmend in een kom (vertegenwoordigt het leven), beschilderde eieren (vertegenwoordigt vruchtbaarheid), en allerlei soorten snoep en fruit.
Voor veel gezinnen betekent Nowruz het bereiden van speciale gerechten zoals gerookte vis en gekruide rijst. In een gesprek met Tell Me More-presentator Michel Martin zegt de Iraans-Amerikaanse actrice Nazanin Boniadi, van de hits Scandal en Homeland, dat eten een belangrijke rol speelt in haar Nowruz-vieringen.

“Ik ben dol op de sabzi polo mahi, dat is vis en gekruide rijst,” vertelde ze Martin in 2014. “Het is een enorme traditie in ons huis om dat te eten.”

Kok en auteur Donia Bijan, die in Iran is geboren, vertelde Martin in 2013 dat al dat hakken van peterselie, koriander en dille voor dat gerecht het moeilijkste deel was. “Het leert je zeker dat goed koken veel geduld vereist,” zegt ze.
Andere gerechten zijn soep met noedels “die symbool staan voor het ontrafelen van de moeilijkheden in het komende jaar,” zoals NPR-commentator Bonny Wolf heeft gemeld, en natuurlijk staan eieren in vrijwel elke cultuur voor vruchtbaarheid. Een persoonlijke favoriet is karaf, een heerlijke stoofpot van selderij, munt, gedroogde limoen en rundvlees geserveerd met witte rijst.

Nowruz is ook een tijd voor de voorjaarsschoonmaak, het kopen van nieuwe kleren, het bezoeken van vrienden en familieleden en het vernieuwen van de banden. Op de 13e dag van het nieuwe jaar eindigt de viering. Omdat de 13e een ongeluksdag is, gaan hele families picknicken en nemen ze de spruiten (sabzeh) van de haftseen tafel mee. De sabzeh wordt in stromend water gegooid, als symbool voor het “loslaten” van de tegenslagen van het komende jaar.
In 2010 erkenden de Verenigde Naties voor het eerst de Internationale Nowruz Dag, zoals die wordt gevierd in landen over de hele wereld, waaronder Afghanistan, Albanië, India, Iran, en Turkije. Hier in de VS wordt de dag gevierd in vele diasporagemeenschappen, van New York tot Chicago en van Florida tot Texas.