Ik ben er klaar voor.
Ik ben er klaar voor om me weer vrouw te voelen. Als de vrouw die ik ooit was.

Okay, natuurlijk voel ik me ‘een vrouw’ na net bevallen te zijn. Maar waar ik het over heb, is dat ik me een soort welkom terug in het land van de levenden voel.
Het is moeilijker dan toen ik Georgia kreeg.
Opnieuw is het natuurlijk een grotere uitdaging om voor twee kinderen te zorgen dan om er maar één te hebben.
Het duurde niet lang na de geboorte van Georgia voordat ik weer de oude was. Zoals de meeste pasgeborenen sliep ze het grootste deel van de dag, dus ik had alle tijd om uit te rusten en mezelf op kleine manieren te verwennen.
Deze keer is dat ‘verwennen’ niet zo gemakkelijk gegaan. Maar dat wil niet zeggen dat ik er niet naar verlang.
Een vrouw voelt zich tenslotte veel vrouwelijker als haar benen geschoren zijn.
Het is ook heerlijk om mooi geknipte en gelakte teennagels te hebben.
En geplukte wenkbrauwen.
En misschien zelfs wel eens een knipbeurt in de afgelopen zes maanden.
Maar meer nog dan dat heb ik een (weliswaar klein) verlangen om echt te gaan sporten of iets dergelijks en dit lichaam van mij weer in de werkstand te krijgen. Ik denk dat het te veel tijd op de bank heeft doorgebracht om bij te komen. Het voelt muf en futloos aan. Alsof het een duwtje in de rug nodig heeft.
Ik heb een hekel aan sporten. Ik weet niet waarom. Ik ken veel mensen die het verkwikkend, energiegevend en zelfs ontspannend vinden. Ik vind het pijnlijk en saai en ik haat het. En als ik ergens een hekel aan heb, moet ik echt gepusht worden om het te volbrengen. Meestal lukt het me wel – maar het is gewoon een kwestie van echt over de rand worden geduwd.
Dat gezegd hebbende, probeer ik een realistisch doel te stellen voor het sporten. Maar wat moet dat zijn?
Hier zijn mijn excuses, voordat we hier echt over gaan brainstormen:
1. Ik sta nu al vroeg op om Owen eten te geven en Stuart’s ontbijt te maken. En aangezien Owen ook nog steeds een keer midden in de nacht eet, is nog meer slaap verliezen geen optie. Ochtenden zijn een no-go.
2. Ya’ll, aan het eind van de dag, ben ik tiiiii moe. Georgia gaat om 7 uur naar bed, maar dan is het tijd om Owen te voeden en in bad te doen, de laatste klusjes van de dag af te maken en het huis weer op te bouwen. Ik kan me niet voorstellen genoeg energie op te brengen voor een workout routine na dat alles. Tegen de tijd dat alles achter de rug is, wil ik alleen nog maar in bed kruipen en Man vs Wild kijken. Booya.
Ik weet het, ik weet het. Smoesjes, smoesjes. Maar ze zijn waar. Ik wil mezelf niet laten gaan. Ik heb mijn man beloofd dat ik altijd voor mezelf zou proberen te zorgen, wat ik echt belangrijk vind in een huwelijk. Ook al loop ik nu nog 24/7 in yogabroek rond. Misschien wordt het tijd dat ik accepteer dat ik niet meer de super-energieke vrijgezel ben die ik ooit was. Degene wiens grootste zorg was welke kleur oogschaduw ik moest dragen. Of welke schoenen het beste passen bij die blouse. Degene die uren en uren vrij had om in een salon te zitten en haar haar te laten highlighten. En extra geld te besteden aan dergelijke behandelingen. elaas, de tijd verandert de dingen. Mijn lichaam heeft nu twee kinderen gebaard. Ik kan niet verwachten dat ik er nog zo uitzie als toen ik studeerde – daar ben ik tenslotte niet meer. En daar ben ik dankbaar voor.
Waar ik ben, is in het hier-en-nu. En hier moet ik stoppen met het typen van dit bericht, zodat ik onder de douche kan stappen en vijf minuten de tijd kan nemen om mijn benen te scheren. En hier, moet ik dan een goede twintig minuten besteden om deze harige rupsen die mijn voorhoofd overnemen met een pincet te verhelpen. En hier moet ik gewoon mijn kont in de versnelling zetten en beginnen te trainen als ik mijn sterke lichaam terug wil.
Het is allemaal een balans, nietwaar?
Ik wil niet streven naar ‘wat was’, omdat het nooit meer zal zijn.
Maar aan de andere kant heb ik een geweldige man die het verdient om een vrouw te hebben die voor zichzelf zorgt. Die de tijd neemt om er goed voor hem uit te zien.
Want ik weet zeker dat hij ’s avonds niet met een harige Sasquatch in bed wil liggen.
En ik ben er vrij zeker van dat Lanolin niet telt als een schoonheidsproduct.
Just sayin’.

Als je het leuk vindt, deel het!