Patroon van Engelse schrijvers en historici, Doctor van de Kerk, Vader van de Engelse Geschiedenis
Geboorte: 673
Dood: 735

St. Bede, was een Benedictijner monnik en priester in de late 7e en vroege 8e eeuw, die een van de vroege artsen van de Kerk werd en wordt beschouwd als de Vader van de Engelse Geschiedenis. Hij is bekend om zijn wetenschappelijke werken op het gebied van de Engelse geschiedenis, grammatica, hymnen, chronologie en de levens van de heiligen. Velen beschouwen Bede als de eerste moderne geschiedschrijver omdat hij feiten en legenden zorgvuldig van elkaar scheidde en zijn bronnen citeerde. Het is grotendeels aan zijn inspanningen te danken dat de standaard christelijke kalender op grote schaal werd aangenomen en dat het gebruik van Anno Domini (A.D., jaar van onze Heer, een systeem bedacht door Dionysius maar populair gemaakt door Bede) voor dateringsreferenties populair werd.

Bede had veel invloed, zijn vertalingen verspreidden het Christendom door heel Engeland; zijn geschiedenissen zijn een van de redenen waarom er zoveel bekend is over Engeland in die tijd; zijn filosofieën verspreidden zich door heel Europa en zijn wetenschap beschreef de Aarde als een aardbol eeuwen voordat Columbus dit aan sceptici wilde bewijzen. Door zijn toegewijde streven naar kennis had hij een diepgaande spiritualiteit. Hij was zeer bezorgd over de verwaarlozing van de Sacramenten door de mensen van zijn tijd en moedigde het dagelijks ontvangen van de Heilige Eucharistie aan.

Benedicta Ward vertelt ons in haar boek, The Venerable Bede, dat hij een man was van uitzonderlijke geleerdheid, maar geen intellectuele elitist. Hij was ervan overtuigd dat het Evangelie iedereen moest bereiken en was in het bijzonder bezorgd over hen die niet in de buurt waren van een plaats waar de Schrift aan hen kon worden onderwezen. Hij drong aan op vertaling van de basisteksten uit het Latijn in het Engels om hen daarbij te helpen. Hij geloofde dat “het christendom geen zaak van toverkunst of uit het hoofd leren was; het verstand moet naar vermogen worden vervuld om de beloften en geboden van God te leren kennen en zo te weten wat te volgen”. Bede zocht naar creatieve manieren om de waarheid beschikbaar te maken voor iedereen, ongeacht hun capaciteiten, hun bedrijf of hun status in de maatschappij. Er wordt een verhaal verteld over het plezier dat hij beleefde aan twee nieuwe fresco’s die de kerk in Jarrow sierden, omdat fresco’s “het verhaal” vertelden aan hen die niet konden lezen.

Zijn dorst naar kennis; zijn passie om de heilige geschriften, de traditie en de sacramenten voor iedereen toegankelijk te maken; zijn diep doorleefde overtuiging dat religieuze en wereldlijke kennis van invloed moeten zijn op hoe men leeft; dat het leven geleefd moet worden in dankbaarheid jegens God voor de gegeven gaven en voor het welzijn van anderen; het leren niet alleen de eigen bijzondere gaven te waarderen, maar ook hoe deze talenten en genaden te gebruiken om de relatie met God en anderen te verbeteren; en de wijsheid te erkennen dat de eigen kracht en bekwaamheid voortkomt uit het gebed, dat je in staat stelt God te vinden in de dagelijkse bezigheden en in de wonderen van de schepping, maken de Eerwaarde Bede tot een waarlijk grote “heilige” voor ons vandaag de dag.

isschien kan hij het best worden samengevat door een andere heilige, Bonifatius, die de eerste was om naar Bede te verwijzen als “een kaars van de Kerk die de Heilige Geest heeft verlicht”. Mogen wij er altijd naar streven zijn voorbeeld te volgen en moge “die kaars” altijd helder branden in de katholieke gemeenschap van St. Bede de Eerwaarde in La Canada Flintridge.