Heb je ooit een roze bidsprinkhaan, Stagmomantis californica, gezien?
Nee? Nu wel.
Adrienne Austin-Shapiro uit Davis zag gisteren deze roze bidsprinkhaan (hieronder) op de houten planken van de tweede verdieping boven Blondie’s Pizza, 4th and G streets, Davis. Ze redde hem en plaatste hem in een betere habitat – struikgewas – waar ze hem fotografeerde met haar iphone.
Haar echtgenoot, Art Shapiro, professor in de evolutie en ecologie aan de Universiteit van Californië, Davis, e-mailde ons deze opmerkelijke foto.
“Ik heb nog nooit een roze gezien – alleen roze katydiden – hoewel er natuurlijk de beroemde roze Maleisische orchideeën bidsprinkhaan is,” merkte hij op. “Ik stel me voor dat het moleculair gezien waarschijnlijk om een soortgelijke mutant gaat als de roze katydide, die overigens dominant is ten opzichte van de groene, maar waartegen zwaar wordt geselecteerd door visuele roofdieren.”
Stagmomantis californica, algemeen bekend als de Californische bidsprinkhaan, is inheems in het westen van de Verenigde Staten. Er zijn groene, gele en bruine variëteiten.
Van Wikipedia: “Zoals alle bidsprinkhanen is de Californische bidsprinkhaan een carnivoor, die vrijwel elk ander insect eet dat hij klein genoeg vindt om te worden gegeten, ook andere leden van zijn eigen soort. Mannetjes en vrouwtjes komen samen om zich voort te planten, maar verder zijn de volwassenen strikt solitair. Nimfen komen in de lente uit harde eitjes die in de herfst ervoor zijn gelegd. De volwassen dieren overwinteren niet – de levensduur is zelden langer dan een jaar en meestal korter dan negen maanden, waarbij de vrouwtjes soms langer in het winterseizoen overleven dan de mannetjes, vermoedelijk om de vrouwtjes meer tijd te geven hun oöcya’s op geschikte vegetatie of rotsen te leggen alvorens te sterven. Hoewel snelle lopers, zijn beide geslachten ook in staat hun vleugels te gebruiken om te vliegen, en de mannetjes zijn bijzonder goede vliegers: de vleugels van het mannetje reiken tot ver voorbij het uiteinde van het achterlijf, terwijl die van het vrouwtje niet verder reiken dan de helft van deze afstand. De mannetjes worden ’s nachts vaak aangetrokken door felle lichten en zwermen daar soms samen met andere insecten omheen, hoewel ze als hinderlaagjagers ’s nachts vooral vliegen om zich te verspreiden en niet op zoek naar voedsel.”
Zo, een roze katydide? Ja, zie er een op de website mudfooted.com. (Katydiden zijn meestal groen en zijn goed gecamoufleerd in groene vegetatie.) Maar nu, een roze bidsprinkhaan? Nou, eens kijken, hij kan zich camoufleren op roze bloemen als vingerhoedskruid, salvia’s, zinnia’s, dahlia’s, rozen, klaver, orchideeën, viola’s en candytufts.
Een roze roofdier in het roze…