OVERVIEW:

Orgasme is een neurologische reactie op seksuele stimulatie. Zintuiglijke input van reuk, tast, in het bijzonder de uitwendige genitaliën (clitoris, schaamlippen, vagina), smaak, zicht en gehoor gaat via sensorische zenuwen naar gespecialiseerde delen van de hersenen, het limbisch systeem genoemd. Het limbisch systeem beïnvloedt het endocriene systeem en het autonome zenuwstelsel en is sterk verbonden met het emotiecentrum, het gedragscentrum en het genotscentrum van de hersenen, die alle een rol spelen in de seksuele functie. Wanneer voldoende inputberichten worden ontvangen in limbische hersencentra, met name de thalamus, komt er een grote hoeveelheid neurochemische stoffen vrij die een orgasme induceert. Tijdens een orgasme bij een vrouw laten hersenscans een tijdelijke deactivering zien in de metabolische activiteit van een groot deel van de linker hersenschors met een verhoogde metabolische activiteit in de rechter hersenhelft, in het bijzonder het limbische gebied van de hersenen.

Tijdens een orgasme zijn er neerwaartse motorsignalen die resulteren in snelle cycli van spiercontractie in de bekkenspieren die de vagina, urinebuis, vrouwelijke prostaat en clitoris omgeven. Orgasmen gaan vaak gepaard met andere onwillekeurige motorische acties, waaronder spierspasmen in meerdere delen van het lichaam die resulteren in lichaamsbewegingen en vaak worden vocalisaties geuit.

Daarnaast zijn er tijdens het orgasme opwaartse neurologische signalen naar de cerebrale cortex. Deze signalen resulteren in een algemeen euforisch gevoel dat wordt gekenmerkt door een intens genot.

Dacht wordt dat vrouwen met een dissociatieve orgasmestoornis of orgasmische anhedonie een disfunctie hebben in de regulatie van het hersenneurochemische dopamine in het gebied van het beloningscentrum van de hersenen, de nucleus accumbens. Dit gebied van de hersenen zou een belangrijke rol spelen bij beloning, lachen, plezier, verslaving en muziek.

OORZAKEN:

Een dissociatieve orgasmestoornis of orgasmische anhedonie kan worden veroorzaakt door psychologische problemen zoals depressie of drugsverslaving, of door fysiologische problemen zoals hoge prolactinespiegels, lage testosteronniveaus, gebruik van medicijnen zoals SSRI antidepressiva en orale anticonceptiemiddelen, of chronische medische problemen zoals ruggenmergletsel en chronisch vermoeidheidssyndroom.

SYMPTOMEN:

Vrouwen met PDOD of orgasmische anhedonie weten wel dat ze een orgasme hebben, maar zijn niet in staat om plezier te beleven aan het orgasme.

DIAGNOSTISCHE TESTS:

In het geval dat een dissociatieve orgasmestoornis of orgasmische anhedonie van het genot persoonlijk leed veroorzaakt, moet een gecombineerde psychologische en fysiologische evaluatie van de seksuele geneeskunde worden overwogen.

Bloedonderzoek moet worden overwogen voor geslachtshormoon niveaus zoals testosteron, geslachtshormoon bindend globuline, dihydrotestosteron, LH, FSH, oestradiol, progesteron, prolactine, en TSH. Met deze bloedonderzoeken worden de eierstokfunctie, de hypofysefunctie en de schildklierfunctie beoordeeld.

TREATMENT:

Psychologische benaderingen voor het verbeteren van de orgastische functie richten zich op de vrouw die psychologische factoren onderzoekt, zoals hypoactieve seksuele begeertstoornis, depressie, slechte opwinding, angst, vermoeidheid, emotionele zorgen, trauma en misbruik in het verleden, culturele en religieuze verboden die een te grote druk voelen om seks te hebben, of seksuele disfunctie van een partner, zoals erectiestoornissen of voortijdige zaadlozing. Sekstherapie omvat het aanleren van het gebruik door paren van manuele of vibratorstimulatie tijdens de geslachtsgemeenschap, of het gebruik van de vrouw-boven positie omdat dit een grotere stimulatie van de clitoris mogelijk maakt en het de vrouw een betere controle over de beweging geeft. Sekstherapie kan gericht zijn op mindfulnessstrategieën en yoga-oefeningen. Sekstherapie helpt de vrouw ook haar verwachtingen van een orgasme te onderzoeken en bij te stellen. Emotionele intelligentie, of kennis van de eigen stemming of het gevoel van zijn, is belangrijk voor het functioneren van het orgasme.

OFF LABEL BEHANDELING OPTIES:

hysiologische benaderingen voor het verbeteren van de orgasmefunctie richten zich op het uitsluiten van bijdragende medische oorzaken, zoals het veranderen van medicatie indien nodig. Medicijnen die kunnen helpen bij de orgasmefunctie zijn onder andere dopamine-agonisten (geneesmiddelen die dopamine verhogen), oxytocine, fosfodiesteraseremmers type 5 en alfa-2-receptorblokkers zoals yohimbinehydrochloride.

In veel gevallen zijn de gecombineerde psychologische en fysiologische benaderingen voor het oplossen van de plezierdissociatieve orgasmestoornis of orgasmische anhedonie het meest zinvol.