Wist u dat Paaszondag altijd valt op de zondag na de eerste volle maan van de lente van het noordelijk halfrond? Deze volle maan staat bekend als de paschal moon en markeert ook Pesach, de Hebreeuwse naam voor Pesach. Omdat Jezus op een vrijdag werd gekruisigd en de daaropvolgende zondag herrees tijdens de acht dagen durende Joodse feestdag Pesach (de eerste acht dagen na de eerste volle maan van de lente) gebruiken christenen de paschalmaan, de equinox en de Juliaanse kalender om de datum van Pasen vast te stellen, die van jaar tot jaar verschilt. Goede Vrijdag valt dit jaar op 21 maart en Paaszondag op 23 maart. De Paasvollemaan van 2008 valt op Paaszaterdag in het teken Weegschaal.

De Katholieke Encyclopedie vertelt ons dat Pasen is vernoemd naar een Angelsaksische godin, Eostre, godin van de dageraad, maar in feite gaat de echte oorsprong van Pasen en haar verhaal van dood en verrijzenis veel verder terug. In 3000 v. Chr. werd Inanna, de Soemerische godin, in de hele Mesopotamische wereld (het huidige Irak) vereerd als de belangrijkste godheid. De Akkadiërs noemden haar Ishtar, het woord waarvan Pasen is afgeleid. Inanna-Ishtar’s meest westerse equivalenten zijn de Griekse en Romeinse godinnen, Aphrodite en Venus. Inanna-Ishtar werd vereerd als de Koningin van de Hemel en haar voornaamste symbolen waren de Maan en Venus, de morgen- en avondster. Acht was het getal dat heilig was voor Venus, het aantal jaren dat de planeet nodig had om op exact dezelfde datum terug te keren naar exact hetzelfde punt in de dierenriem en de godin werd vaak afgebeeld als een achtpuntige ster.

Een van de belangrijkste mythen over Inanna-Ishtar is het Sumerische verhaal van ‘Inanna’s Afdaling naar de Onderwereld’. Volgens de mythe is de godin van plan een bezoek te brengen aan de onderwereld, die wordt geregeerd door haar duistere zuster Ereshkigal. Na zich in juwelen en mooie kleren te hebben gehuld, daalt Inanna af en wordt opgewacht door de dienares van Ereshkigal, die bij elk van de zeven poorten naar de onderwereld een van haar kledingstukken verwijdert. Uiteindelijk nadert zij haar zuster naakt en vernederd. Een woedende Ereshkigal beveelt haar te doden en hangt haar lichaam aan een knijper om te rotten. Na drie dagen wordt Inanna’s dienares ongerust over haar afwezigheid en maakt ze wezentjes die ongezien naar de onderwereld afdalen met materiaal om de godin weer tot leven te wekken. Zij doen haar herleven en zij keert terug naar de hemel.

Er zijn vele variaties op deze mythe, maar het belang ervan ligt in het thema van dood en wedergeboorte. Bij nieuwe maan verdwijnt de maan (Inanna) drie dagen lang uit het gezicht als zij conjunct staat met de zon en dan wordt zij weer onthuld. Evenzo verdwijnt de planeet Venus (Inanna) uit het gezicht wanneer zij van de Morgenster (opkomend voor de Zon) naar de Avondster (ondergaand na de Zon) gaat. Op fysiek niveau luidt Inanna’s wedergeboorte de komst van de lente in (onthoud dat deze mythen zich afspelen op het noordelijk halfrond waar Pasen in de lente valt). Op psychologisch niveau vertegenwoordigt Inanna’s afdaling naar haar duistere zuster Ereshkigal de ontmoeting met onze schaduwzijde of onbewuste. Wanneer we terugkeren naar het licht na een periode van duisternis, hebben we de mogelijkheid om heel te worden. Ditzelfde thema wordt weerspiegeld in de tarotkaart van de Gehangen Man die vrijwillig ondersteboven hangt in een offerdaad als voorspel op de dood en transformatie. Let op de overeenkomsten tussen de Inanna-Ishtar mythe en het verhaal van Jezus. Toen Ishtar neerdaalde, werd zij uitgekleed en vernederd; Jezus
werd uitgekleed, geslagen en vernederd. Ishtar werd gedood en opgehangen aan een staak; Jezus werd opgehangen aan een kruis. Ishtar herrees na drie dagen; Jezus herrees uit de dood op de derde dag. Beiden bereikten het eeuwige leven. Pasen is in feite hetzelfde verhaal als Ishtar.

Voor velen van ons hebben feesten als Pasen en Kerstmis hun oorspronkelijke betekenis verloren en zijn ze gewoon feestdagen geworden of tijden van opzichtige consumptie. We realiseren ons niet dat we met Pasen deelnemen aan een eeuwenoud ritueel waarin de terugkeer naar het licht wordt gevierd na een
periode van duisternis en dood.