Anna Gordy GayeEdit

Marvin ontmoette Anna Ruby Gordy (28 januari 1922 – 31 januari 2014), 17 jaar ouder dan hij, voor het eerst toen Marvin rond 1960 stafdrummer was voor het label, Anna Records. Het begon doordat Marvin met haar flirtte om haar aandacht te trekken. Na een verkering van twee jaar trouwde het stel op 8 juni 1963 in Chicago.

Tijdens Gaye’s eerste jaren in Motown werd hij geïnspireerd door zijn relatie met zijn vrouw, en schreef hij vaak liedjes aan haar opgedragen, waaronder zijn top tien hit uit 1963, “Pride and Joy”. Over dat nummer zei Gaye later tegen David Ritz: “Toen ik ‘Pride and Joy’ componeerde, was ik tot over mijn oren verliefd op Anna. Ik schreef gewoon wat ik voor haar voelde, en wat ze voor mij deed. Ze was mijn trots en vreugde.” Het huwelijk was naar verluidt onstabiel en volgens Gaye’s biograaf David Ritz, was Anna fysiek en verbaal gewelddadig tegen haar jongere echtgenoot. Rond de jaren zeventig begon Marvin de aanvallen van zijn vrouw echter af te slaan. Geruchten over ontrouw verzuurden ook het huwelijk en beïnvloedden later Gaye’s latere opnamen, waaronder zijn nummer één hit uit 1968, “I Heard It Through the Grapevine”.

Hoewel ze, in tegenstelling tot haar jongere zus Gwen Gordy, niet echt een songwriter of componist was, leverde ze wel ideeën voor een aantal van de composities van haar man, met name de nummers die later succesvol werden door The Originals, waaronder de hits “Baby I’m for Real” en “The Bells”. Anna kreeg ook gedeeltelijk de credits voor het nummer “God is Love” van Marvin’s What’s Going On album. Een eerder nummer, “Just to Keep You Satisfied”, was ook van haar, evenals van Marvin en hun vriend, Kenneth Stover, die ook te horen was bij “God is Love”. In 1973, na Gaye’s scheiding van Anna, herschreef Marvin de tekst van het nummer en veranderde het van een romantische ode in een emotionele ballade over het einde van hun huwelijk. Het echtpaar verhuisde eind 1972 naar Los Angeles en Marvin vroeg de scheiding aan in de winter van 1973, kort voordat Marvin Janis Hunter ontmoette. In november 1975 vroeg Anna de scheiding aan. Een controversiële scheidingszaak volgde anderhalf jaar voordat deze op 17 maart 1977 werd afgerond.

In het scheidingsvonnis stemde Gaye ermee in om een deel van zijn royalty’s over te maken aan Anna voor zijn volgende album. Dat album, Here, My Dear, werd in december 1978 uitgebracht met slechte verkoopcijfers. Ondanks het feit dat ze zo gekwetst was door het album dat ze in 1979 overwoog een privacy rechtszaak aan te spannen, vergaf Anna Marvin uiteindelijk en het voormalige stel zou een hechte vriendschap onderhouden tot Marvin’s vroegtijdige dood.

Geboorte en adoptie van Marvin Gaye IIIEdit

Op 17 november 1965 werd een jongetje geboren bij Denise Gordy, slechts enkele dagen na haar zestiende verjaardag. De jongen werd vervolgens geadopteerd door Marvin en Anna. De jongen werd gedoopt in Detroit’s Bethel AME Church en werd vernoemd naar zijn geadopteerde vader. Voorafgaand aan de geboorte van Marvin III had de 43-jarige Anna in het openbaar een zwangerschap gefingeerd. Later werd bekend dat Gordy te horen had gekregen dat ze niet op natuurlijke wijze een kind kon verwekken. Ondanks zijn verbitterde relatie met zijn vader, noemde hij hem Marvin III “om de traditie in ere te houden”. Hoewel het niet bevestigd is of Gaye de biologische vader was, gaf Denise Gordy in 1998 toe dat zij de moeder van Marvin III was. Marvin III kreeg dit later te horen kort nadat zijn vader was overleden. Omdat Marvin voor zijn dood geen testament had ingediend, werd Marvin III op 18-jarige leeftijd mede-executeur van zijn vaders nalatenschap. In 1995 verwelkomde Gaye III zijn eerste zoon, Marvin IV, op de 56e verjaardag van zijn vaders geboorte. Vijf jaar later werd een tweede zoon, Dylan, geboren.

Janis GayeEdit

Gaye ontmoette in maart 1973 de 17-jarige Janis Hunter (geboren 5 januari 1956) terwijl hij met producer Ed Townsend werkte aan zijn Let’s Get It On album. Hunter was het kind van jazzmuzikant Slim Gaillard. Townsend’s vroegere vriendin Barbara Hunter kwam die maand met Janis in de studio. De aanwezigheid van Janis diende als inspiratie voor Gaye tijdens het maken van het album. Na hun eerste afspraakje werd Gaye geïnspireerd tot het opnemen van de compositie, “If I Should Die Tonight”. Het stel ging later samenwonen, eerst in Gaye’s eenkamerappartement buiten Hollywood en daarna in Topanga Canyon. Tijdens Gaye’s concert tournee in 1974 bracht hij de ballade “Jan” ten gehore voor zijn nieuwe liefde. Janis kreeg voor het eerst aandacht van het publiek toen ze samen met Marvin werd afgebeeld op een novembernummer van Ebony.

Op 4 september 1974 verwelkomde het stel hun eerstgeborene, dochter Nona, in Los Angeles. Zoon Frankie Christian volgde een jaar later op 16 november 1975, een dag voor de verjaardag van Marvin III en zijn gelijknamige oom. Nadat Gaye’s scheiding van Gordy was beklonken, trouwde Gaye in oktober 1977 in New Orleans met Janis. Er werd beweerd dat Gaye met haar trouwde vanwege belastingzaken, maar Janis zou beweren dat zij trouwden nadat zij een auto ongeluk hadden overleefd. Janis verklaarde later dat Gaye haar soms dwong om relaties met andere mannen aan te gaan. De inhoud van Gaye’s album uit 1976, I Want You, was sterk geïnspireerd door Gaye en Hunter’s vurige affaire. Auteur Michael Eric Dyson verklaarde dat hun relatie als inspiratie voor de creatie van I Want You “bijna tastbaar was in de sensuele texturen die de auditieve en lyrische handtekening van het album vormen”.

Hun “open” huwelijk, huiselijk geweld en de drugsverslaving van het stel werden te rampzalig en Janis vroeg in 1979 de scheiding aan. Janis gaf later toe dat ze “heen en weer ging over de oceaan, rond en rond, gewoon deze relatie najagend die nooit werkte, maar ik was niet bereid om op te geven en hij ook niet.” Ondanks dat ze in februari 1981 scheidden, hield het voormalige echtpaar contact en probeerde een relatie te hernieuwen tijdens Gaye’s laatste tournee, maar gingen uit elkaar na weer een ruzie, waarbij ze hun laatste gesprekken per telefoon voerden voor Gaye’s dood. In 1997 kreeg Nona Gaye een zoon, Nolan Pentz.

Andere relatiesEdit

Tijdens de jaren zestig werd er vaak over gediscussieerd dat Gaye verkering had met zijn vrouwelijke zanggezellen zoals Mary Wells en Kim Weston; Wells ontkende enige romantische band met Gaye en Weston verklaarde later dat hun relatie strikt platonisch was. Hetzelfde werd gezegd van Gaye’s relatie met zijn meest succesvolle duetpartner Tammi Terrell. Gaye was diep bedroefd toen Terrell instortte tijdens een concert in Virginia waar zij in 1967 optraden. Terrell’s latere diagnose en dood aan een hersentumor zou mede Gaye in een depressie storten. Gaye gaf zichzelf vaak de schuld van Terrell’s ziekte en dood, ondanks het feit dat Terrell haar tumor mogelijk al in haar vroege jeugd had ontwikkeld. Gaye’s ontreddering over Terrell’s dood voedde zijn cocaïneverslaving.

Na Gaye’s scheiding van Janis begon Gaye twee jaar lang te daten met het in Nederland gevestigde model Eugenie Vis. Gaye had in het begin van de jaren tachtig ook een relatie met de Britse socialite Lady Edith Foxwell (1918-1996). Op een gegeven moment, volgens auteur Bernard J. Taylor, verklaarde Foxwell dat de relatie tussen haar en Gaye in 1982 serieus genoeg werd om een huwelijk te overwegen. Gaye’s laatste vriendin was een Engelse genaamd Deborah Decker. Decker vertelde later in 1984 aan Parade magazine dat zij Gaye’s ongeboren kind droeg tijdens Gaye’s laatste levensjaar. Toen de spanningen in de familie Gaye te veel werden, verhuisde ze naar een appartement in West Hollywood. Decker kreeg later een miskraam van Gaye’s kind.