Gisteravond, heb ik een foto die ik in 2012 heb genomen (zie hierboven) gepost op de subreddit /r/pics van Reddit.

Nadat ik hem had gepost, begonnen de upvotes langzaam binnen te druppelen. Binnen een uur had ik zo’n 4000 upvotes verzameld, met een piek van zo’n 6500 en een lange tijd bovenaan gestaan. Erkenning! Zoete, zoete erkenning! Het voelde geweldig.

Voor veel aspirant-fotografen is het een waardig streven om zelfs maar één van je foto’s zoveel positieve reacties te laten krijgen, en ik geef toe dat ik waarschijnlijk jaloers zou zijn op iedereen die dat zou overkomen. In feite was ik dat al. Die jaloezie was waarschijnlijk de uiteindelijke katalysator in de beslissing om de foto te plaatsen.

Normaal gesproken zou ik een van mijn foto’s niet op die manier plaatsen. De “Fuji foto” was in juli 2013 al door Bing Japan gelicenseerd voor hun achtergrondafbeelding van de dag. Het was ook mijn eerste wedstrijd die ik won, met de eerste prijs in Getty Image’s nationale “A Moment Connecting – Japan” inzending. Dat bracht een beetje hoofdpijn met zich mee, want het betekende dat mensen mijn foto nu konden downloaden en gebruiken zoals ze wilden.

Het verscheen op een paar “buitenlandse buzzfeed”-achtige sites, een paar “gratis bureaubladachtergronden”-aanbiedingen en had de ronde gedaan op Tumblr. Niets ergs, maar op dat moment voelde het als de misdaad van de eeuw.

Ik heb ongeveer een week besteed aan het achtervolgen van deze sites om krediet te krijgen of de afbeelding te verwijderen, maar na zeer weinig reactie van een van de websites, besloot ik mijn nederlaag toe te geven, en te gaan met de gedachte dat als de afbeelding zou worden gedeeld, het op mijn eigen voorwaarden zou zijn – en hey, ik kon genieten van een beetje van een ego-boost als het populair werd.

Nadat ik mijn lesje had geleerd over het zo liberaal zijn met mijn jpeg met originele resolutie, uploadde ik een zeer lage-res versie naar Imgur voor de Reddit post.

Door het te posten zou het veel meer gedeeld worden – dat was duidelijk, maar ik dacht dat niemand veel kon doen met zo’n kleine afbeelding. Dat brengt me bij het eerste belangrijke ding dat ik heb geleerd van het posten van mijn foto op Reddit’s /r/pics:

#1. Mensen doen veel met een kleine afbeelding

Nadat de post een paar uur op nummer één had gestaan, meldde iemand me dat een Facebook-pagina van “Distractify” (een site voor het delen van media) de afbeelding had getoond.

Ik ging kijken en inderdaad, de foto was voor iedereen te zien, zonder dat ik of mijn websites genoemd werden. Het was 874 keer gedeeld op het moment dat ik het vond, en er waren bijna 100 commentaren.

Ik voegde er een toe waarin ik hen waarschuwde dat dit mijn afbeelding was en dat ze onmiddellijk contact met mij moesten opnemen. Wat volgde waren verschillende commentaren die me vertelden dat het mijn schuld was dat ik het online had gezet, dat ik dankbaar moest zijn, en dat mijn straatportretten online werden gezet zonder toestemming van de geportretteerden, dus dat ik net zo erg was (heel ander verhaal).

Terwijl ik geen reactie kreeg van Distractify, heb ik ze een PM gestuurd op Facebook, een e-mail gestuurd en een tweet gestuurd. Ik kreeg geen reactie totdat ik een DMCA takedown deed via FB zelf, waarop ik een vrolijk bericht kreeg van Distractify met de tekst “Bedankt! We zullen je nu crediteren of we kunnen het weghalen – wat voor jou werkt.”

Wel, twee dingen. Ten eerste, tegen die tijd (minstens 12 uur later) was hun bericht al bedolven onder talloze nieuwe berichten. De schade was al aangericht. Ten tweede, de post was al verwijderd.

Ik weet zeker dat de afbeelding op een heleboel andere “content” sites is geplaatst, maar ik heb niet de energie om dat te controleren. De schade is aangericht. Maar het was in ieder geval maar een low-res plaatje. Daar kan ik niet veel mee.

Hoe dan ook, het tweede wat ik geleerd heb…

#2. Mensen krijgen toch wel de full-res afbeelding

Huh. Flickr heeft dus wat veiligheidslekken.

Ondanks dat ik de toegang tot mijn full-res afbeelding had uitgeschakeld, begonnen Redditors hem al snel te posten in reactie op anderen die vroegen om een desktopversie. Zoals sommigen van jullie weten, is dit mogelijk door de broncode van de pagina te bekijken en het bestand te vinden.

Mijn vrouw was zo aardig om gebruikers te vragen hun links te verwijderen, en uit te leggen dat de afbeelding zo gebruikt kon worden op een manier die ik niet goed vond. De meesten deden dat binnen een paar uur. Sommigen deden dat niet. Hoe dan ook, het kwaad was geschied.

#3. Mensen zullen niet geloven dat het je eigen foto is

Deze is relatief kort, maar ik vond het nog steeds bizar. Ik schat dat zo’n 20 gebruikers resultaten postten van reverse-google-image-search, zoals screenshots van de resultaten of mijn website en Flickr. Ze zeiden dingen als:

Beklom Mt. Fuji, huh? Dus jij bent Kris J B, eigenaar van DEZE WEBSITE en DEZE FLICKR die deze foto TWEE JAAR GANG heeft genomen? Yeah right.

Ja… Ja? De foto staat al online… Waarom is het een verrassing dat een fotograaf zijn foto’s online zou zetten? Ik begrijp de karma-hoer heksenjacht ethiek niet. Karma is absoluut nutteloos.

Dit derde punt is belangrijk omdat het me heeft geleerd dat ik serieus gestrest raak als mensen me gaan beschuldigen van fotodiefstal. Zo was er een kerel die volhield dat de foto eigenlijk uit 2009 stamde, omdat Google’s reverse-search de in 2009 opgerichte subreddit /r/woahdude had opgeleverd, waar mijn foto was gerepost.

Hij wilde niet naar rede luisteren. Hij beschuldigde me ervan dat ik keihard loog en dat ik andermans zuurverdiende werk aan het stelen was.

Dat vond ik niet leuk. Ik raakte zo gestrest dat ik moeite had met slapen. Je moet oppassen dat je de trollen negeert.

Doorgaan

#4. De erkenning die je krijgt zal niet veel opleveren

Hier zijn de bezoekstatistieken van mijn website:

Uitmuntend! 20.000 mensen hebben mijn site bezocht! Sommige mensen stuurden me zelfs een berichtje met de vraag of ze een print konden kopen!

… Ik heb niets meer gehoord. Ik heb niets verkocht.

Oh well, at least my other images got exposure…?

Niet echt. Zoals je kunt zien, kwam bijna iedereen die mijn site bezocht voor de originele afbeelding, scrolde misschien één of twee keer door andere afbeeldingen in die set en ging toen weer weg. De winkelpagina kwam niet eens in de top tien van meest bezochte pagina’s.

Nou, ik heb dit niet gepost met de intentie om geld te verdienen, maar na het zien van het aantal bezoekers was ik in de wolken. Ik dacht bij mezelf “Als ik één verkoop doe, ben ik een blije chappy!” maar helaas.

Als het me iets anders belangrijks heeft geleerd, dan is het wel dat de site goed werkt als portfolio, niet zozeer als drukwerkwinkel. Dat is erg nuttige informatie!

Oh, en mijn fotopagina op Facebook is met 4 likes gestegen. Dat beschouw ik als winst, hoe klein ook. Ik beschouw die 4 extra likes als echte fans. Het is een overwinning.

Het heeft me wel sterk aan het twijfelen gebracht over de waarde van digitale portfolio’s. Vroeger had ik mijn portfolio op een iPad bij me als ik een restaurant of café bezocht met de bedoeling om muurkunst te verkopen, en mijn hart zakte ineen als ze werkeloos langs elke foto veegden zonder echt te kijken. Gelukkig ben ik overgestapt op een geprinte portfolio die ervoor zorgt dat het publiek elk beeld eerbiedig bekijkt – en ik heb twee verkopen gemaakt met deze methode!

Waarom ik het waarschijnlijk niet had moeten posten

Dus ik heb veel geleerd van de afgelopen 24 uur. Het kwaad is geschied en ik zal “die Fuji foto” waarschijnlijk op allerlei Buzzfeed wannabe sites geplaatst zien worden als ik hem eindelijk durf te reverse-google-en… Maar toch, dit zijn een paar waardevolle lessen die ik geleerd heb. EN ik heb heerlijk kunnen praten met alle geïnteresseerde gebruikers, Fuji-klimmers en fotografen.

Waarom heb ik er dan spijt van? Omdat 30% van de 1000 reacties die mijn inbox vulden alleen maar het woord “illuminati” bevatten en ik daardoor wilde bidden om een meteoorinslag. Dat is geen fijn gevoel. Oh mijn god, Reddit main subs kunnen irritant zijn holy s**t.

Goede nacht.

Followup: Laat het bekend zijn dat dit mijn 100% eerlijke gedachten waren vers na de gekte van de komende 24 uur na het posten van de foto op/r/pics, en dat ik vanaf nu een veel positievere kijk op de hele situatie heb.

Het heeft tenslotte veel aandacht voor mijn werk gebracht, maar wat nog belangrijker is, het heeft me veel geleerd over de aard van digitale media en marketing online, iets wat ik hiervoor helemaal niet wist (zoals uit dit schrijven pijnlijk duidelijk wordt).

Over de auteur: Kris J B is een fotograaf uit Kent en afgestudeerd aan Canterbury Christ Church University, waar hij in 2008 een BA in Film, Radio en Televisie behaalde. Bezoek zijn website hier.