De prevalentie en herhaling van polyploïdie in plantensoorten maken het een van de belangrijkste evolutionaire gebeurtenissen in planten, en als gevolg daarvan is polyploïdie een uitgebreid onderzocht onderzoeksgebied. Door de snelle ontwikkeling van sequencing-technologieën zijn er steeds meer aanwijzingen dat polyploïdisatie een belangrijke rol speelt in de diversificatie van plantensoorten, de evolutie van genen, en de domesticatie van gewassen. Hier wordt de invloed van polyploïdisatie op verschillende aspecten van de plantenevolutie besproken, voornamelijk gericht op de oorsprong van polyploïden, hun karakteristieken, de daaropvolgende genoomdivergentie, en de impact op geninnovatie en domesticatie van gewassen. Het optreden van vele onafhankelijke polyploïdisaties bij planten bleek nauw samen te hangen met de timing van extreme klimaatgebeurtenissen of natuurrampen op aarde, die tot massa-extinctie leidden, terwijl ze mogelijk een verhoogde polyploïdisatie bevorderden. Na allo-polyploïdisatie trad een apart fenomeen op dat bekend staat als sub-genoom dominantie tijdens sub-genoom evolutie, waarvan werd gevonden dat het geassocieerd was met de methylering van transposons. Uitgebreide genfractioneringen (verloren) na polyploïdisatie werden gerapporteerd in bijna alle paleo-polyploïden, en de evolutionaire lotgevallen van multi-kopieën van genen, zoals sub-/neo-functionalisatie, werden verder voorgesteld om hun onderliggende mechanismen te illustreren. Bovendien bleek polyploïdisatie een significante invloed te hebben op de soortendiversificatie, met de daaruit voortvloeiende effecten op de domesticatie van gewassen en de ontwikkeling van eigenschappen die van agronomisch belang zijn. Op basis van de vooruitgang in de studies naar plantenpolyploïdisatie, bespraken we verschillende belangrijke onderwerpen die ons begrip van polyploïde evolutie verder zouden kunnen verbeteren en die waarschijnlijk zullen bijdragen tot de toepassing van polyploïdisatie in de veredeling van gewassen in de nabije toekomst.