Discussie

FDE is een specifieke cutane bijwerking geïnduceerd door een steeds langer wordende lijst van geneesmiddelen. Er zijn meldingen van bulleuze FDE met verschillende geneesmiddelen, waaronder fenylbutazon, acetaminofen, fluconazol, nimesulide, ciprofloxacine en metronidazol.

Brocq introduceerde de term FDE voor het eerst in 1894. De pathogenese van FDE is complex. Interleukine (IL)-gemedieerde overleving van geheugen-T-cellen wordt beschouwd als het meest waarschijnlijke mechanisme voor de ontwikkeling van FDE. CD8+ cellen, die interferon-gamma vrijgeven, worden in grote aantallen aangetroffen in laesies van FDE en IL-20 wordt verantwoordelijk geacht voor de plaatsgebondenheid van laesies. Over het algemeen genezen laesies van FDE met residuele pigmentatie, waardoor de patiënt zich cosmetisch zorgen maakt. De behandeling van FDE is symptomatisch met systemische antihistaminica en topische corticosteroïden. Het tijdsinterval tussen de inname van het verdachte geneesmiddel en het verschijnen van de symptomen varieert van 30 min tot 8 u met een gemiddelde duur van ongeveer 2 u. In het onderhavige geval ontstonden de letsels 3 u na inname van het verdachte geneesmiddel. Ernstige gevallen van gegeneraliseerde bulleuze FDE (GBFDE) rechtvaardigen de aandacht en een agressieve behandeling van SJS of TEN. Bovendien moeten patiënten worden geadviseerd om in de toekomst veelvoorkomende geneesmiddelen voor FDE te vermijden.

Sommige onderzoekers suggereren het gebruik van orale provocatietests en patch tests om de diagnose van FDE te bevestigen. Bewijs voor de werkzaamheid van deze tests ontbreekt echter nog. De tests werden in dit geval niet uitgevoerd vanwege de ernst van de episode. De tijdelijke associatie met azithromycine en de voorgeschiedenis van een mildere reactie met hetzelfde geneesmiddel op dezelfde plaatsen, met residuele hyperpigmentatie, suggereerden de diagnose van bullous FDE te wijten aan azithromycine. Azithromycine werd bestempeld als “waarschijnlijke” oorzaak van bullous FDE op basis van de Naranjo schaal en de WHO-UMC schaal. Bovendien werd de ernst geclassificeerd als “matig” op basis van de Modified Hartwig and Siegel ADR Severity Assessment Scale.

Azithromycine wordt veel gebruikt en wordt over het algemeen beschouwd als een veilig geneesmiddel. Acne vulgaris, een zeer vaak voorkomende dermatose, reageert goed op pulsbehandeling met azithromycine, met als bijkomend voordeel een betere therapietrouw van de patiënt. Gastro-intestinale symptomen en omkeerbaar gehoorverlies komen vaak voor. Potentieel ernstige ADR’s omvatten angio-oedeem en cholestatische geelzucht bij >1% van de patiënten. Azitromycine kan een ernstige huidreactie veroorzaken – koorts, keelpijn, zwelling in gezicht of tong, branderig gevoel in de ogen, huidpijn, gevolgd door een rode of paarse huiduitslag die zich uitbreidt, vooral in het gezicht of op het bovenlichaam en blaarvorming en vervelling veroorzaakt.

Een uitgebreide literatuursearch op PubMed met de trefwoorden “azitromycine” en “bullous fixed drug rash” leverde op 02 november 2015 nog geen resultaten op. Bewustmaking van artsen over deze tot nu toe niet gerapporteerde bijwerking van azithromycine is belangrijk omdat in de toekomst meer van dergelijke gevallen kunnen worden gerapporteerd bij extensief gebruik van het geneesmiddel.