Zijnheer,
Acrometastasen worden gedefinieerd als maligne secundaire laesies van de botten gelegen in de handen en/of voeten. Acrometastasen zijn zeer zeldzaam en zijn meestal late manifestaties van occulte kanker en geassocieerd met een slechte prognose. In de literatuur zijn slechts enkele gevallen van acrometastasen als gevolg van occulte longkanker gerapporteerd. Wij rapporteren een geval van acrometastase naar de linkervoet als gevolg van een occulte longkanker.
Een 55-jarige vrouwelijke patiënte presenteerde zich met klachten van pijn en zwelling in de linkervoet die twee maanden duurden. Magnetic Resonance Imaging (MRI) van de linkervoet toonde erosie van de cortex van het tweede middenvoetsbeentje met mergoedeem en geassocieerde weke delenafwijking net anterior van de geërodeerde cortex. Biopsie van het tweede middenvoetsbeentje wees op een metastatische afzetting en tumorcellen waren positief voor cytokeratine 7 (CK-7), epitheliaal membraan antigeen (EMA), schildklier transcriptie factor-1 (TTF-1), en NAPSIN, wat wijst op niet-kleincellige longkanker, adenocarcinoom (NSCLC) .
MRI van linkervoet toonde erosie van de cortex van het tweede middenvoetsbeentje met mergoedeem en geassocieerde afwijking van weke delen net anterieur aan de geërodeerde cortex
(a) H & E-sectie toont tumorcellen gerangschikt in nesten en klierpatroon. De tumorcellen waren positief voor, (b) CK-7, (c) TTF-1, en (d) NAPSIN
Bij een zorgvuldige anamnese was zij een 15-pack per jaar roker. De positronemissietomografie (PET) van het gehele lichaam toonde een hypermetabole weke delenmassa in de linkerlongonderkwab en subcarinale en linker hilarische lymfeknopen. Een hypermetabole massa van zacht weefsel in de linker basis van het tweede middenvoetsbeentje, met vergrote lymfeknopen, werd gezien in de proximale linker externe iliacale, linker obturator, linker inguinofemorale, en popliteale regio’s . De epidermale groeifactorreceptor (EGFR)-mutatie werd niet aangetoond in het biopsiemonster.
(a) PET CT toonde een hypermetabole weke delenmassa gezien in de linkervoet met vernietiging van de onderliggende basis van het tweede middenvoetsbeentje, (b) Linkerlongonderkwab toonde een perifeer gelobuleerde hypermetabole weke delenmassa
De patiënte werd gestart met externe bestralingstherapie (EBRT) van de linkervoet, gevolgd door systemische chemotherapie met palliatieve chemotherapie op basis van pemetrexed en cisplatine. Na twee kuren chemotherapie had zij een dramatische respons op de behandeling met een afname van de pijn in de linkervoet.
Botmetastasen komen vaak voor bij patiënten met carcinomen in een vergevorderd stadium, vooral bij die met long-, borst- en prostaatkanker. Uitzaaiingen distaal van de knie zijn echter zeer zeldzaam en uitzaaiingen naar de botten van de voet zijn nog zeldzamer. Uitzaaiingen naar het bot ontstaan bij 30% van alle kankerpatiënten, waarbij slechts 0,007 tot 0,3% acrometastase heeft. De meest voorkomende bronnen van acrometastase zijn colorectale, renale en longcarcinomen (50%), terwijl blaas, uterus en borst verantwoordelijk zijn voor 25% van de metastasen naar de voet. Acrometastasen zijn zelden de initiële presentatie van metastatisch carcinoom. In een serie van Healey et al. werden zij bij vier (14%) van de 29 patiënten gezien als de eerste manifestatie van een occulte maligniteit.
Acrometastasen worden vaak in eerste instantie verward met meer goedaardige processen, zoals infectie, trauma, inflammatoire artritis, osteomyelitis of jicht. Aanhoudende symptomen, niet reageren op conservatieve therapie of een voorgeschiedenis van maligniteit moeten de arts ertoe aanzetten om bij de evaluatie van een patiënt metastasen te overwegen.
Gezien de sombere prognose van digitale acrometastatische longkanker, is de behandeling grotendeels palliatief. Amputatie en chemotherapie zijn gebruikt, maar recente literatuur suggereert dat gelokaliseerde radiotherapie met succes de pijn kan verlichten en de functie van de aangedane voet kan herstellen. Er kan ook een gerichte rol zijn weggelegd voor botopbouw en farmacotherapieën, zoals bisfosfonaten of denosumab, die hun nut hebben bewezen bij de behandeling van andere botmetastasen. De behandeling is gericht op verlichting van de symptomen en herstel van de functionele capaciteit.