Pneumokokkenpneumonie is een soort bacteriële longontsteking die wordt veroorzaakt door Streptococcus pneumoniae (die ook wel pneumokokken wordt genoemd). Het is de meest voorkomende bacteriële longontsteking bij volwassenen, de meest voorkomende vorm van in de gemeenschap opgelopen longontsteking, en een van de meest voorkomende vormen van pneumokokkeninfectie. Het geschatte aantal Amerikanen met pneumokokkenpneumonie is 900.000 per jaar, met bijna 400.000 ziekenhuisopnamen en sterfgevallen in 5-7% van deze gevallen.

Pneumonologie

De verschijnselen van pneumokokkenpneumonie kunnen plotseling optreden, meestal als een hevige verkoudheid, later met hevige koorts, hoest, kortademigheid, snelle ademhaling en pijn op de borst. Andere symptomen zoals misselijkheid, braken, hoofdpijn, vermoeidheid en spierpijn kunnen ook gepaard gaan met de oorspronkelijke symptomen. Soms kan de hoest roestig of met bloed besmeurd sputum produceren. In 25% van de gevallen kan een parapneumonale effusie optreden. Röntgenfoto’s van de borstkas zullen meestal lobaire consolidatie of fragmentarische infiltraten laten zien.

In de meeste gevallen zullen artsen, zodra pneumokokkenpneumonie is vastgesteld, antibiotica voorschrijven. Deze antibiotica helpen meestal de symptomen tussen 12 en 36 uur na inname te verlichten en te verdwijnen. Ondanks de doeltreffendheid van de meeste antibiotica bij de behandeling van de ziekte, kan de bacterie soms weerstand bieden tegen de antibiotica, waardoor de symptomen verergeren. Bovendien kunnen de leeftijd en de gezondheidstoestand van de besmette patiënt bijdragen tot de doeltreffendheid van de antibiotica. Er is ook een vaccin ontwikkeld voor de preventie van pneumokokkenpneumonie, dat wordt aanbevolen voor kinderen jonger dan vijf jaar en volwassenen ouder dan 65 jaar.

Hoewel algemeen bekend is dat het griepvirus de kans op longontsteking of hersenvliesontsteking veroorzaakt door de streptococcus pneumonaie-bacterie vergroot, wijst nieuw medisch onderzoek bij muizen erop dat griep eigenlijk een noodzakelijk onderdeel is voor de overdracht van de ziekte. Onderzoeker Dimitri Diavatopoulo van het Medisch Centrum van de Radboud Universiteit Nijmegen in Nederland beschrijft zijn waarnemingen bij muizen en stelt dat bij deze dieren de verspreiding van de bacterie alleen plaatsvindt tussen dieren die al besmet zijn met het griepvirus, en niet tussen dieren zonder het virus. Hij zegt dat deze bevindingen alleen bij muizen zijn gedaan, maar hij denkt dat dit ook voor mensen zou kunnen gelden.