Het grotere aantal zichtbare rode lichten in vergelijking met het aantal zichtbare witte lichten op de foto betekent dat het vliegtuig onder het glijpad vliegt. Om de begeleidingsinformatie van het hulpmiddel te gebruiken om het juiste glijpad te volgen, zou een piloot het vliegtuig zodanig moeten manoeuvreren dat een gelijk aantal rode en witte lichten wordt verkregen.

Student-piloten in de initiële opleiding kunnen de mnemonic

  • WIT op WIT -. “Check your height” (of “You’re gonna fly all night”) (te hoog)
  • ROOD op WIT – “You’re all right”
  • ROOD op ROOD – “You’re dead” (te laag)

totdat ze gewend zijn aan de betekenis van de lichten.

Individuele precisienaderingspadindicator

De PAPI is een licht-array dat naast de landingsbaan is geplaatst. Het bestaat normaal gesproken uit vier op gelijke afstand van elkaar geplaatste lichtunits met kleurcodering die een visuele indicatie geven van de positie van een vliegtuig ten opzichte van de aangewezen glijpad voor de baan. Een verkort systeem (APAPI) bestaande uit twee lichteenheden kan worden gebruikt voor sommige categorieën van vliegtuigoperaties. De internationale norm voor PAPI is gepubliceerd door de Internationale Burgerluchtvaartorganisatie (ICAO) in Aerodromes, Annex 14 to the Convention on International Civil Aviation, Volume 1, Chapter 5. De door de ICAO gepubliceerde normen en aanbevolen praktijken worden over het algemeen overgenomen in de nationale regelgeving. Een vroeger glijpadindicatorsysteem, de visuele naderingshellingaanwijzer (VASI), is thans verouderd en werd in 1995 uit bijlage 14 geschrapt. De VASI gaf alleen begeleiding tot een hoogte van 60 meter (200 ft), terwijl de PAPI begeleiding geeft tot aan het begin van de flare (meestal 15 meter, of 50 ft).

De PAPI bevindt zich meestal aan de linkerkant van de baan, loodrecht op de hartlijn van de baan. De eenheden staan op een afstand van 9 meter van elkaar met de dichtstbijzijnde eenheid 15 meter van de baanrand. Een PAPI kan, indien nodig, aan de rechterkant van de baan worden geplaatst. De rode lichten bevinden zich altijd aan de kant die het dichtst bij de baan is. Als de PAPI zich aan de rechterkant van de baan bevindt (niet standaard), bevinden de rode lichten zich aan de linkerkant. Op sommige plaatsen zijn PAPI’s aan beide zijden van de baan geïnstalleerd, maar dit voorzieningenniveau valt buiten de eisen van de ICAO.

De lichtkarakteristieken van alle lichtunits zijn identiek. Bij goed zicht kan de geleidingsinformatie worden gebruikt op afstanden tot 5 mijl (8,0 km), zowel overdag als ’s nachts. s Nachts kunnen de lichtbalken worden gezien op een afstand van ten minste 20 mijl (32 km).

Elke lichteenheid bestaat uit een of meer lichtbronnen, rode filters en lenzen. Elke lichtunit zendt een bundel met hoge intensiteit uit. Het onderste deel van de lichtbundel is rood, het bovenste deel is wit. De overgang tussen de twee kleuren moet plaatsvinden over een hoek die niet groter is dan drie boogminuten. Dit kenmerk maakt de kleurverandering zeer opvallend, een belangrijk kenmerk van het PAPI-signaal. Om het PAPI-richtsignaal te vormen, worden de kleurovergangsgrenzen van de vier eenheden onder verschillende hoeken vastgesteld. De laagste hoek wordt gebruikt voor de eenheid die het verst van de baan is verwijderd, de hoogste voor de eenheid die het dichtst bij de baan is. De aangewezen glijhoek ligt halverwege tussen de tweede en de derde instelling van de lichtereenheid. Afhankelijk van de positie van het vliegtuig ten opzichte van de gespecificeerde naderingshoek, zullen de lichten voor de piloot ofwel rood ofwel wit verschijnen. De piloot heeft het normale glijpad (meestal 3 graden) bereikt wanneer er een gelijk aantal rode en witte lichten is. Als een vliegtuig zich onder het glijpad bevindt, zijn er meer rode dan witte lichten; als een vliegtuig zich boven het glijpad bevindt, zijn er meer witte lichten zichtbaar.

PAPI-systemen zijn overal ter wereld gemakkelijk verkrijgbaar bij fabrikanten van vliegveldverlichting. PAPI wordt gewoonlijk bediend door de luchtverkeersleiding (ATC). Als de luchtverkeersleiding op een vliegveld normaal gesproken niet actief is, kan de piloot de PAPI-verlichting en andere luchthavenverlichting activeren door de microfoon van het vliegtuig in te toetsen met de communicatieradio van het vliegtuig, afgestemd op de CTAF-frequentie of de speciale frequentie voor door de piloot gecontroleerde verlichting (PCL).

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *