James Buchanan, de enige Amerikaanse president die uit Pennsylvania kwam, stierf op 1 juni 1868. Aanstaande vrijdag is het 150 jaar geleden dat hij stierf.

“Buchanan stierf in wezen van ouderdom op 77-jarige leeftijd,” zei Stephanie Townrow, museumeducator bij LancasterHistory.org.

Buchanan trok zich terug op zijn landgoed in Wheatland, buiten Lancaster, nadat zijn ambtstermijn als president in 1861 eindigde. Daar bleef hij tot zijn dood aan “een reeks symptomen” volgens Townrow — symptomen die zijn verkiezing tot president mogelijk indirect hebben veroorzaakt.

“In de maanden voorafgaand aan zijn presidentschap bezocht hij Washington D.C.,” zei Townrow. “Hij verbleef in een hotel, en liep daar een ziekte op. Iedereen in het hotel kreeg het.”

National Hotel disease, waarvan sommigen hebben gespeculeerd dat het vergelijkbaar is met de veteranenziekte, doodde verschillende mensen, waaronder drie leden van het Congres.

“Buchanan herstelde, maar is nooit volledig hersteld,” zei Townrow. “Sommige van die symptomen hebben waarschijnlijk bijgedragen aan de oorzaak van zijn uiteindelijke dood.”

De inwoners van Lancaster kwamen toch massaal op de been om de voormalige president te eren toen de begrafenisstoet hem naar Woodward Hill Cemetery bracht. Een krant uit die tijd noemde “niet minder dan 20.000 toeschouwers” voor het evenement, volgens Townrow.

“Buchanan, toen hij stierf, vroeg uitdrukkelijk in zijn woorden ‘geen praal of parade.'” voegde ze eraan toe. “Het was waarschijnlijk deels omdat hij niet wist of er wel iemand zou komen.”

Zoals Townrow uitlegde, kan dit deels te wijten zijn geweest aan zijn hoge leeftijd voor zijn tijd — weinig tijdgenoten van Buchanan zouden 77 jaar hebben overleefd. Maar het kan ook te wijten zijn aan het feit dat “Buchanan niet goed werd ontvangen als president, zelfs niet in zijn eigen tijd.”

“Hij was zich zeker bewust van zijn wankele erfenis,” vervolgde ze. “Het is heel moeilijk om president te zijn vlak voor de Burgeroorlog. In veel opzichten werd hij als Republikeinse zondebok aangewezen, omdat deze oorlog onvermijdelijk was, en hij zat op de hotseat.”

Als Democraat stond Buchanan op gespannen voet met Republikeinse kiezers en politici, waaronder Thaddeus Stevens uit Lancaster, een invloedrijke leider van de Radicale Republikeinse factie in het Congres. De Radicale Republikeinen waren voorstander van afschaffing en fel tegenstander van afscheiding: voor veel critici van zijn tijd slaagde Buchanan er niet in om een van beide zaken op een zinvolle manier aan te pakken, waardoor hij hielp de weg te bereiden voor de Burgeroorlog.

Het voordeel van de terugblik heeft de reputatie van Buchanan ook niet geholpen. Historici wijzen regelmatig op zijn gebrek aan leiderschap als een van de escalerende facties die tot de Burgeroorlog hebben geleid, of die in ieder geval niet hebben kunnen voorkomen.

“Maar in Lancaster hielden we echt van hem,” zei Townrow. “Ze beschouwden hem echt als een held. Ik denk dat het een beetje onverwacht was. Het lijkt er niet op dat zijn reputatie zijn status als vereerde held van Lancaster echt heeft aangetast.”

En ongeacht de politiek, had Buchanan nog steeds vrienden onder de vrijmetselaars.

“Zijn vrienden in Lancaster waren niet zozeer politiek op één lijn met hem, ze maakten deel uit van een vrijmetselaarsloge,” zei Townrow. “Ik denk dat de Vrijmetselaars ook een deel van de reden waren dat er zo’n grote optocht was. Ik denk dat daar zijn aanhang en vrienden vandaan komen.”

Buchanan was levenslang vrijgezel, maar hij werd overleefd door een nichtje en neefje, Harriet Lane en James Buchanan Henry, die hij had geadopteerd en opgevoed.

In het Wheatland landgoed van Buchanan worden van maandag tot en met zaterdag — ook op 1 juni, de verjaardag van zijn dood — van 10.00 tot 15.00 uur rondleidingen met gids gegeven. Voor meer informatie, bezoek LancasterHistory.org