Overzicht van prikwonden
Dr. John Goodner DPM
Punctuurwonden zijn veel voorkomende verwondingen op de werkplek bij volwassenen en verwondingen op het speelplein bij kinderen. Het meest voorkomende letselmechanisme is het stappen op een scherp voorwerp, spijker of stok, het binnendringen van de voet door de zool van een schoen, sok, of rechtstreeks door het lopen op blote voeten. Vroegtijdige medische verzorging is van cruciaal belang, ongeveer 10% van de patiënten ontwikkelt een infectie van de weke delen en 2% ontwikkelt een infectie van het bot. Klinische verschijnselen kunnen zich vaak weken tot maanden na het eerste doorboringsletsel openbaren, dus een goede behandeling en wondverzorging mogen niet worden verwaarloosd, zelfs als de voet in eerste instantie niet geïnfecteerd lijkt te zijn. Co-morbiditeiten, zoals diabetes mellitus en andere immuunsysteem onderdrukkende aandoeningen, verhogen het risico op verspreiding van infectie zonder zichtbare klinische tekenen en symptomen tot een veel later stadium van infectie.
Wanneer moet ik me zorgen maken en medische hulp inroepen?
- De voet is pijnlijk, gezwollen en gevoelig
- Er is een wond zichtbaar
- Er is een sinuskanaal te zien op de plaats waar het scherpe voorwerp de voet in eerste instantie is binnengedrongen
- Diffuse roodheid van de huid rondom de wond, voet en/of opstijgend in het been
- Zwollen of voelbare lymfeklieren achter de knie of in de lies
- Als koorts, misselijkheid, braken, koude rillingen of kortademigheid optreden
Behandeling:
- Een röntgenfoto en/of MRI kan nodig zijn om de omvang van de infectie in de zachte weefsels en het bot te beoordelen.
- Tetanus booster wordt geadviseerd, vooral, als de patiënt niet up to date is met zijn vaccinatieschema.
- Wond debridement en irrigatie met antibiotica wordt geadviseerd voor de meeste wonden
- Oraale of IV antibiotica zullen vaak worden gegeven in overeenstemming met de diepte van de infectie, de mate van besmetting, afgenomen wondkweken en de gezondheidstoestand van de patiënt
- Het vreemde materiaal kan zich gaan omhullen in de weke delen en er kan zich een chronische inclusiecyste vormen, die verwijderd moet worden indien pijnlijk of indien het een terugkerende infectie veroorzaakt.