Prins Albert, 1854 ©Albert was de echtgenoot en gemalin van koningin Victoria en had een grote invloed op zijn vrouw. Zij is zijn vroegtijdige dood nooit te boven gekomen.
Albert Francis Charles Augustus Emmanuel van Saksen-Coburg-Gotha werd op 26 augustus 1819 geboren in Schloss Rosenau, in Beieren, als jongere zoon van de hertog van Saksen-Coburg-Gotha. Toen hij zeven jaar oud was, scheidde zijn vader van zijn moeder wegens overspel, en zij werd naar Zwitserland gestuurd en kreeg een verbod om haar kinderen te zien. Albert werd opgeleid aan de Universiteit van Bonn. In 1840 trouwde hij met zijn nicht, Koningin Victoria. Het huwelijk was in sommige kringen impopulair en het parlement weigerde Albert een toelage te geven die zijn vrouw passend vond.
Alberts rol als adviseur van zijn vrouw kwam volledig tot zijn recht na de dood van Lord Melbourne, de eerste minister, die een sterke vaderlijke invloed op Victoria had uitgeoefend, en Albert begon op te treden als privé-secretaris van de koningin. Hij stimuleerde bij zijn vrouw een grotere belangstelling voor sociaal welzijn en nodigde Lord Shaftesbury, de drijvende kracht achter de opeenvolgende fabriekswetten, uit op Buckingham Palace om de kwestie van kinderarbeid te bespreken. Zijn constitutionele positie was moeilijk en hoewel hij zijn invloed met tact en intelligentie uitoefende, genoot hij tijdens Victoria’s bewind nooit grote populariteit bij het publiek. Pas in 1857 werd hij formeel door het volk erkend en kreeg hij de titel ‘prins-gemaal’.
Albert had een actieve belangstelling voor kunst, wetenschap, handel en industrie. Hij organiseerde de Grote Tentoonstelling van 1851 om de grote vooruitgang van het Britse industriële tijdperk en de uitbreiding van het rijk te vieren. Hij gebruikte de opbrengst om het museumcomplex South Kensington in Londen te helpen oprichten.
In de herfst van 1861 mengde Albert zich in een diplomatiek conflict tussen Groot-Brittannië en de Verenigde Staten en zijn invloed heeft er waarschijnlijk toe bijgedragen dat een oorlog tussen de twee landen werd voorkomen. Toen hij op 14 december plotseling aan tyfus overleed, werd Victoria overmand door verdriet en bleef tot het einde van haar leven in rouw. Zij liet een aantal monumenten ter ere van hem bouwen, waaronder het Royal Albert Memorial in Kensington Gardens, dat in 1876 werd voltooid. Albert en Victoria kregen negen kinderen, van wie de meesten trouwden met de andere koningshuizen van Europa.