Private equity en venture capital zijn twee manieren waarop bedrijfseigenaren cash kunnen verschaffen om hun onderneming te runnen of te laten groeien. Veel ondernemers denken dat deze twee financieringsopties uitwisselbaar zijn, maar er zijn grote verschillen.

Notitie van de redacteur: Op zoek naar de juiste lening voor uw kleine onderneming?

Wat is het verschil tussen private equity en durfkapitaal?

Private equity en durfkapitaal vallen onder de brede paraplu van alternatieve financiering, maar daar houden de overeenkomsten op. Deze financieringsmethoden richten zich op bedrijven in verschillende fasen van hun levenscyclus, waarbij de eigenaren in verschillende mate controle opgeven.

“Durfkapitalisten richten zich op snelgroeiende bedrijven die het potentieel hebben om de industrie te ontwrichten en in een hoog tempo groeien,” vertelde Zsuzsanna Fluck, directeur van het Center for Venture Capital, Private Equity and Entrepreneurial Finance aan de Michigan State University, aan business.com. “

De omvang van uw bedrijf, de bedrijfstak waarin u opereert en uw vooruitzichten bepalen welke alternatieve investeringsmethode voor u zinvol is. Maar laten we eerst eens kijken naar wat private equity en venture capital zijn, voordat we ons in de verschillen verdiepen.

Wat is private equity?

Private equity (PE) is een vorm van alternatieve investering waarbij een private equity-fonds en/of investeerders rechtstreeks investeren in bedrijven die in privé-handen zijn. Institutionele en particuliere investeerders verschaffen het kapitaal, dat door het bedrijf wordt gebruikt om nieuwe apparatuur of technologie aan te schaffen, om overnames te doen, om groeikansen na te jagen of om de kasstroom te versterken.

Voorbeelden van private equity

Private equity-fondsen kunnen uit een aantal bronnen afkomstig zijn. De meest voorkomende bron zijn echter participatiemaatschappijen. Er zijn verschillende soorten gewone participatiemaatschappijen, waaronder:

• verzekeringsmaatschappijen
• beleggingsfondsen
• kredietverenigingen
• Trusts
• pensioenfondsen
• beleggingsbanken

Grote bedrijven zijn vaak gekocht via private equities. Grote bedrijven zijn vaak gekocht door middel van private equity, en het is een veel voorkomende gebeurtenis in de show “Shark Tank.” Het is belangrijk om een onderscheid te maken tussen PE-investeringen en beursgenoteerde investeringen. Over het algemeen kunnen beursgenoteerde bedrijven worden gekocht, maar het kwalificeert niet als een PE tenzij het bedrijf aan het eind van de deal privé wordt.

Wat zijn de gebruikelijke PE-strategieën?

Een private-equityfonds is om verschillende redenen gemotiveerd om investeringen te doen in particuliere bedrijven:

1. Uitkoop van het bedrijf: Een veel voorkomende praktijk onder private equity-bedrijven is om een bedrijf volledig op te kopen om het te verbeteren en met winst te verkopen. Dit staat bekend als een leveraged buy-out. Een andere mogelijkheid is dat de PE-firma een beursgang organiseert – waarbij een particuliere onderneming aandelen aan het publiek verkoopt.
2. Noodfinanciering verstrekken: Als het bedrijf het moeilijk heeft, verstrekken PE-investeerders noodfinanciering om de activiteiten om te buigen of de activa met winst te verkopen. Doorgaans krijgt een participatiemaatschappij een meerderheidsbelang in het bedrijf dat de financiering zoekt.
3. Het uitkopen van oprichters of andere investeerders: PE-investeerders willen misschien wel een bedrijf, maar niet de mensen die het leiden. Daarom gebruiken ze PE-financiering om de oprichters of bestaande investeerders uit te kopen. Private equity kan ook worden gebruikt om het bedrijf uit te breiden of te herkapitaliseren als de onderneming het moeilijk heeft.

Private equity-investeerders hebben de neiging zich te richten op volwassen, stabiele bedrijven die de groeifase van de bedrijfscyclus al achter zich hebben gelaten.

“Sommigen van hen richten zich op kleine bedrijven, maar dat is niet typisch,” zei Fluck. “Ze investeren meestal in bedrijven van $ 100 miljoen tot $ 500 miljoen of meer, en sommige bedrijven in de middenmarkt die minder dan $ 100 miljoen bedragen.”

Wat zijn de voor- en nadelen van PE?

Net als elke vorm van financiering heeft private equity voor- en nadelen. Aan de positieve kant brengen PE-investeerders meer dan geld in het laatje – ze bieden expertise en ervaring.

“PE-investeerders hebben meestal enige expertise in de sector en willen misschien helpen andere bedrijven over te nemen en groter te worden”, zegt Steven Neil Kaplan, hoogleraar ondernemerschap en financiën aan de Booth School of Business van de Universiteit van Chicago. “

Het grootste nadeel van PE-investeringen is dat bedrijfseigenaren de controle moeten opgeven. PE-investeerders krijgen meestal een meerderheidsbelang in de activiteiten, wat betekent dat ze vrij spel hebben om leidinggevenden te ontslaan (inclusief de eigenaar), veranderingen door te voeren en het bedrijf te verkopen. Als de PE-investeerders het grootste deel van uw personeel willen ontslaan, zult u daar niet veel aan kunnen doen.

Het bedrijf kan ook worden verkocht. PE-investeerders zitten erin om geld te verdienen. Ze willen het bedrijf verbeteren, het met winst verkopen en naar de volgende investering gaan.

Wat is venture capital?

Venture capital-investeringen zijn investeringen waarbij een groep investeerders of fondsen geld in een bedrijf steekt in ruil voor minderheidsbelangen. Net als private-equity-investeerders investeren durfkapitalisten in particuliere ondernemingen.

Voorbeelden van VC’s

Om durfkapitalisme beter te begrijpen, kunnen een paar voorbeelden nuttig zijn. Misschien wel de meest productieve durfkapitalist ter wereld is Google. Het bedrijf heeft een divisie die bekend staat als GV. Het hele doel van de divisie is te investeren in veelbelovende bedrijven om het bedrijf te helpen uitbreiden. GV is de reden waarom je hoort over een aantal van de meer interessante of willekeurige Google-projecten, zoals hun glasvezel internet, draagbare technologie, en zelf-rijdende auto’s.

Op “Shark Tank”, de investeerders op de show te maken vaak venture capital investeringen. Het belangrijkste verschil is dat bij durfkapitaalinvesteringen, de investeerder geen controle over het bedrijf neemt.

Wat zijn de soorten durfkapitaal?

Durfkapitalisten en durfkapitaalfondsen investeren in startende bedrijven in verschillende stadia van de levenscyclus van een bedrijf. De drie belangrijkste soorten durfkapitaal zijn seed capital, early stage capital en late stage capital.

1. Seed capital: Deze financiering is voor bedrijven die net van start gaan; ze hebben nog geen product of bedrijfsstructuur. De investeringen zijn in dit stadium meestal klein. De financiering wordt vaak gebruikt om een product te ontwikkelen, de aanloopkosten te dekken of marktonderzoek te doen.
2. Startkapitaal: Deze vorm van financiering is gericht op bedrijven die al een paar jaar actief zijn en in de groeifase verkeren. Het bedrijf heeft een structuur, het management is op zijn plaats en de inkomsten stijgen. De financiering wordt meestal gebruikt om de verkoop te stimuleren, de kosten te verlagen en de activiteiten te verbeteren.
3. Late-fase-kapitaal: Deze financieringsfase richt zich op bedrijven die een snelle groei doormaken en op zoek zijn naar fondsen om nog groter te worden. Bedrijven die dit type financiering aantrekken, hebben de markt al verstoord.

“Risicokapitaal is voor bedrijven in de vroegere fase die echt kunnen schalen,” zei Kaplan. “

Venture capitalists staan bekend om het investeren in technologiebedrijven, maar ze zetten ook in op bedrijven in andere sectoren – mits het bedrijf het potentieel heeft om enorm te worden.

Wat zijn de voor- en nadelen van VC-investeringen?

Venture capital kan uiterst nuttig zijn om uw bedrijf naar een hoger niveau te tillen. Een durfkapitaalinvesteerder fungeert vaak als mentor en begeleidt uw startup bij de uitbreiding ervan. Ze hebben ook vaak veel contacten en helpen u te netwerken met de juiste spelers. Een groot voordeel van deze vorm van financiering is dat er geen verplichting is om het geld terug te betalen.

Dat wil niet zeggen dat er geen nadelen zijn aan venture funding. De belangrijkste is de moeilijkheid om kapitaal aan te trekken – een uitdaging die is verergerd tijdens de COVID-19 pandemie.

“Ze zijn echt op zoek naar de naald in de hooiberg,” zei Kaplan over durfkapitalisten. “Ze financieren maar heel weinig bedrijven.” Als het bedrijf geen markt verstoort en niet in staat is om binnen vijf jaar een omzet van 50 miljoen dollar te halen, zegt hij, dan zullen VC’s niet geïnteresseerd zijn.

Wat zijn de belangrijkste verschillen tussen PE- en VC-financiering?

Er zijn verschillende verschillen tussen private equity- en venture capital-financiering:

1. Private equity is voor bedrijfseigenaren die bereid zijn om de meerderheidscontrole over hun activiteiten op te geven. VC-investeerders zijn alleen geïnteresseerd in een minderheidsbelang.
2. Er zijn meer participatiemaatschappijen dan durfkapitalisten, wat het aantrekken van kapitaal voor bedrijven gemakkelijker maakt. Een PE-firma werpt een breder net uit en investeert in allerlei bedrijfstakken. Een VC-bedrijf is alleen geïnteresseerd in startups die de potentie hebben om een markt te verstoren.
3. Beide PE- en VC-investeerders brengen kennis en expertise in, maar PE’s zijn op zoek naar een snellere turnaround van hun investering dan een venture capitalist, die bereid is te wachten op de uitbetaling.
4. PE- en VC-bedrijven investeren in bedrijven van verschillende grootte. Participatiemaatschappijen zullen een bedrijf dat geen omzet heeft niet aanraken, maar een durfkapitaalonderneming wel. VC-investeringen zijn vaak risicovoller, omdat het bedrijf net is opgestart.
5. Weliswaar investeren beide soorten bedrijven in een breed scala van verschillende bedrijven en bedrijfstakken, maar VC-bedrijven zijn veel meer geïnteresseerd in nichebedrijfsmodellen. VC’s zijn met name geïnteresseerd in startende technologiebedrijven. PE’s houden van voorspelbaarheid en geven de voorkeur aan bedrijven in gevestigde markten.
6. Het grootste verschil tussen PE’s en VC’s is misschien wel de risicotolerantie. Risicokapitalisme is gebaseerd op het idee om risico’s te nemen om geld te verdienen. PE’s zijn erg risicomijdend en zullen alleen investeren in bedrijven die hebben bewezen dat ze geld kunnen verdienen.
7. De omvang van het bedrijf is ook een verschil tussen VC’s en PE’s. PE’s geven de voorkeur aan bedrijven die al een betrouwbaar groeimodel hebben laten zien. VC’s investeren vaak in bedrijven die nog geen geld moeten verdienen. Vanwege deze verschillen investeren durfkapitalisten vaker in kleine bedrijven, terwijl PE’s in middelgrote of grotere bedrijven zullen investeren.
8. Een investering in private equity gaat bijna altijd gepaard met een verandering van leiderschap. Dit betekent dat ook de bedrijfsvoering waarschijnlijk op de schop gaat. Investeringen in durfkapitaal gaan niet gepaard met een verandering in de leiding van het bedrijf. Hoewel risicokapitaalinvesteerders overtuigend advies kunnen geven, zijn operationele revisies minder gebruikelijk.
9. Een ander groot verschil is het concept van opkomende markten. PE’s hebben zelden oog voor opkomende markten. In plaats daarvan willen ze meer controle over verzadigde markten. VC’s zijn voortdurend op zoek naar de volgende opkomende markt. Het is een strategie met een hoger risico en een hogere beloning.

Ondanks deze verschillen moet een onderneming die op zoek is naar alternatieve investeerders dezelfde kenmerken zoeken bij de participatiemaatschappijen of venture-capitalbedrijven waarmee zij samenwerken. Dat betekent samenwerken met iemand die het bedrijf kent en oprecht wil helpen.

“Als je geld krijgt van iemand die het bedrijf niet begrijpt, is dat dom geld,” zei Kaplan. “Dat zal je niet helpen.”