Gedrag

Quokka’s zijn zeer sociaal. Tot 150 individuen kunnen overlappende leefgebieden hebben. Slechts af en toe zijn er ruzies tussen mannetjes, die op een warme dag om het meest schaduwrijke plekje strijden.

De quokka is een nachtactieve soort. Overdag schuilen ze onder bomen. s Nachts trekken ze het gras in om te jagen. Dit doen ze door zich te verplaatsen in tunnels die ze creëren door zich elke nacht over soortgelijke looppaden te verplaatsen. Deze looppaden helpen hen ook om roofdieren snel te ontwijken.

Een unieke eigenschap van de quokka is dat ze in bomen kunnen klimmen, zodat ze hun voedselbronnen kunnen bereiken.

Predatoren en bedreigingen

Natuurlijke roofdieren van de quokka zijn dingo’s en roofvogels.

Introduceerde diersoorten als katten, honden en vossen hebben geleid tot een grote afname van de quokka-populatie.

Mensen dragen bij aan de ondergang van de quokka door vernietiging van hun leefgebied (voornamelijk houtkap), klimaatverandering en een toename van de brandfrequentie.

Hun kleine verspreidingsgebied is een grote bedreiging voor hun voortbestaan, omdat één belangrijke gebeurtenis kan leiden tot het uitsterven van de soort.

Snelle feiten

Op Rottnest Island zijn de quokka’s zo vriendelijk dat ze regelmatig gasten benaderen. Het is echter verboden voor gasten om de quokka’s aan te raken. Soms voeren mensen de quokka’s menselijk voedsel, waardoor ze ondervoed of uitgedroogd raken.

Sommige onderzoekers die spierdystrofie bestuderen, hebben quokka’s in experimenten gebruikt, omdat ook zij aan deze ziekte kunnen bezwijken.

Quokka’s zijn de enige leden van hun geslacht, steonix.

Toen Europese ontdekkingsreizigers de quokka voor het eerst ontdekten, dachten ze dat het een grote rat was met een bruine vacht. Rottnest Island is er zelfs naar vernoemd.