Na zijn diensttijd in Irak en Afghanistan begon David Crowley te werken aan een spectaculair ambitieuze speelfilm genaamd “Gray State.” Zoals we leren in de nieuwe documentaire “A Gray State”, was de film van Crowley bedoeld als een dystopische thriller die waarschuwt tegen autoritaire controle.

De heer Crowley maakte een concepttrailer die in 2012 online verscheen en een enorme aanhang verwierf. Maar ondanks tekenen van vooruitgang is de film er nooit gekomen. Mr. Crowley werd in januari 2015 dood aangetroffen, samen met zijn vrouw en dochter, in wat de politie concludeerde als een dubbele moord en zelfmoord: Hij had zijn familie doodgeschoten en daarna zichzelf. Misschien omdat de heer Crowley zich aangetrokken voelde tot de paranoïde marge (er is te zien hoe hij Alex Jones ontmoet en bekijkt), werden de sterfgevallen een reden voor samenzweringstheoretici.

De regisseur van de documentaire, Erik Nelson (een producent van “Grizzly Man”), verkent de kloof tussen de charismatische filmmaker in spe met een voorliefde voor zowel zelfpromotie als zelfdocumentatie en een man die, zo lijkt het uiteindelijk duidelijk, afgleed naar een psychische ziekte. In een scène die de schijnbare dualiteit van Mr. Crowley vastlegt, toont de film een interview met twee entertainment executives die enthousiast spreken over een ontmoeting met hem. Nelson toont hen vervolgens terwijl ze luisteren naar vooraf opgenomen audio waarin Crowley plannen beschrijft om hen te manipuleren.

Er is een morbide fascinatie inherent aan documentaires als “A Gray State”, dat boeiend is om de redenen dat het ook onbevredigend is: Zoals Adam Shambour, een vriend van Mr Crowley, zegt, is het een mysterie dat alle belangrijke vragen beantwoordt behalve “Waarom?”