“Wat voor invasieve soort ben ik?”
Um. Een slang of zoiets?”
“Waar is de slang?”
Op je hoofd. Hij zit om je hoofd gewikkeld. Oh! Een slangenkop!

Slangenkopvissen zijn eng, en niet alleen met Halloween. Om de aandacht te vestigen op de schadelijke gevolgen die de noordelijke slangenkop (Channa argus) – en honderden andere invasieve soorten – hebben voor ons milieu, onze economie en ons welzijn, hebben medewerkers van het secretariaat van de National Invasive Species Council (NISC) zich verkleed als een school metaforische slangenkoppen.

“De noordelijke slangenkop is een vraatzuchtige roofvis die oorspronkelijk voorkomt in Rusland, China, Noord-Korea en Zuid-Korea. Ze hebben een lang, dun lichaam en kunnen een lengte van bijna 2 meter bereiken,” aldus de uitvoerend directeur van het NISC, Dr. Jamie K. Reaser. “Ze werden voor het eerst in de Verenigde Staten ontdekt in Californië in 1997. Sindsdien zijn ze aangetroffen in kanalen, vijvers, meren en rivieren in meer dan een dozijn staten. Het tempo van nieuwe introducties en hun verspreiding binnen stroomgebieden is alarmerend.”

Wat maakt slangenhaaien zo beangstigend? Tenminste drie dingen:

1. Voor iedereen, behalve een andere slangenkop, worden ze als tamelijk lelijk beschouwd. En, ze hebben grote monden met veel scherpe tanden. Des te beter om dingen mee op te eten. Een volwassen noordelijke slangenkop kan een prooi verorberen tot een derde (33%) van zijn eigen grootte.
2. Ze eten dingen. Heel veel spul. Noordelijke snakeheads verslinden en concurreren met onze inheemse vissen, waaronder belangrijke sportvissen zoals de largemouth bass (Micropterus salmoides). Jonge snakeheads eten zoöplankton, insectenlarven, kleine kreeftachtigen en andere kleine vissen. Volwassen snakeheads eten niet alleen andere vissen, ze jagen ook op insecten, amfibieën, reptielen, zoogdieren en vogels. Ja, vogels.
3. Ze kunnen op vervelende plekken gedijen en als ze die plekken niet meer leuk vinden, kruipen ze uit het water en gaan ergens anders heen. Je meent het. Omdat slangenkoppen obligate luchtademers zijn, kunnen ze leven in slecht zuurstofrijk stilstaand water. Uit het water kunnen ze tot vier dagen overleven. De juvenielen kunnen over land migreren. De volwassenen hebben een te rond lichaam – en zitten vol met onze geliefde inheemse fauna – om de trek te maken.

“De federale regering is zich bewust van de verwoestende gevolgen die de noordelijke slangenkop kan hebben in een groot deel van de Verenigde Staten,” merkt Dr. Stas Burgiel op, de assistent-directeur voor beleid en programmacoördinatie van het NISC-secretariaat. “De invoer en het grensoverschrijdend vervoer van noordelijke snoekslangen werd in 2002 verboden toen ze onder de Lacey Act werden opgenomen als schadelijke wilde dieren.”

Hoe zijn noordelijke snoekslangen een probleem geworden in de Verenigde Staten? Ze werden waarschijnlijk ingevoerd om de groeiende handel in levende voedselvis te bevoorraden en vervolgens uitgezet om nieuwe marktkansen te creëren. Het opzettelijk uitzetten van snakeheads gaat door en is zorgwekkend, inclusief het dumpen van ongewenste vissen uit aquaria. Interessant is dat het probleem soms een deel van de oplossing kan worden. In dit geval is er een mogelijkheid om het te eten om het te helpen verslaan. Het Thip Khao restaurant in DC heeft bijvoorbeeld een menu met invasieve soorten dat grotendeels gewijd is aan de consumptie van noordelijke slangenkoppen die uit de Potomac rivier worden gehaald. Online zijn tal van recepten te vinden voor slangenkruid en andere invasieve soorten. Er ontstaan nieuwe bedrijven die restaurants voorzien van allerlei in het wild geoogste invasieve dieren en planten die anders angstaanjagende gevolgen zouden hebben.

Er valt veel te leren van een Halloweenkostuum.

Wat kunnen we verwachten dat er op 31 oktober 2018 door de zalen van het ministerie van Binnenlandse Zaken zwerft? Het zouden zeer gespierde zebra’s kunnen zijn of, misschien, VW Kevers met hoorns die maar niet ophouden met blèren. Metaforisch gesproken, natuurlijk.