Statische elektrische velden dringen niet door in elektrisch geleidende voorwerpen zoals het menselijk lichaam; het veld induceert een oppervlakte-elektrische lading en staat altijd loodrecht op het lichaamsoppervlak. Een voldoende grote oppervlakteladingsdichtheid kan worden waargenomen door de wisselwerking met lichaamshaar en door andere effecten zoals vonkontladingen (microschokken). De waarnemingsdrempel bij mensen hangt van verschillende factoren af en kan tussen 10 en 45 kV m-1 liggen. De drempels voor hinderlijke gewaarwordingen zijn waarschijnlijk even variabel, maar zijn nog niet systematisch bestudeerd. Pijnlijke microschokken kunnen worden verwacht wanneer een persoon die goed geïsoleerd is van de grond een geaard voorwerp aanraakt, of wanneer een geaard persoon een geleidend voorwerp aanraakt dat goed geïsoleerd is van de grond. De drempelwaarden van het statische elektrische veld zullen echter variëren, afhankelijk van de mate van isolatie en andere factoren.
De in experimentele studies bij mensen onderzochte eindpunten omvatten de functie van de perifere zenuwen, hersenactiviteit, neurobehaviorale en cognitieve functie, zintuiglijke waarneming, hartfunctie, bloeddruk, hartslag, serumeiwitten en hormoonspiegels, lichaams- en huidtemperatuur, en therapeutische effecten.Er zijn blootstellingsniveaus tot 8 Th onderzocht, en zowel zuivere statische velden als MRI-beeldvorming zijn bestudeerd. De blootstellingsduur varieerde van enkele seconden tot negen uur, maar was meestal minder dan een uur. De beschikbare gegevens zijn om verschillende redenen beperkt, onder meer omdat in het algemeen gemakkelijke steekproeven van patiënten of gezonde vrijwilligers zijn bestudeerd en de aantallen proefpersonen meestal klein waren.
De resultaten wijzen er niet op dat er effecten zijn van blootstelling aan statische magnetische velden op neurofysiologische reacties en cognitieve functies bij vrijwilligers, maar kunnen dergelijke effecten ook niet uitsluiten. Er werd een dosisafhankelijke inductie van duizeligheid en misselijkheid gevonden bij werknemers, patiënten en vrijwilligers tijdens het bewegen in statische velden van meer dan ongeveer 2 T. Eén studie suggereerde dat de oog-handcoördinatie en de gevoeligheid voor het nabijzichtcontrast verminderden in velden die grenzen aan een 1,5 TMRI-eenheid. Het optreden van deze effecten is waarschijnlijk afhankelijk van de gradiënt van het veld en de beweging van de proefpersoon. In sommige studies werd een kleine verandering van de bloeddruk en de hartslag waargenomen, maar deze lagen binnen het bereik van de normale fysiologische variabiliteit. Er zijn geen aanwijzingen voor effecten van statische magnetische velden op andere aspecten van de cardiovasculaire fysiologie, of op serumeiwitten en -hormonen. Blootstelling aan statische magneetvelden tot 8 T lijkt geen temperatuurveranderingen bij mensen te veroorzaken.
Maar let wel: de meeste studies waren erg klein, gebaseerd op gemakkelijke steekproeven, en omvatten vaak niet-vergelijkbare groepen. Daarom is het niet mogelijk conclusies te trekken ten aanzien van de grote verscheidenheid van eindpunten die in dit rapport zijn onderzocht.