Carboxylzuren kunnen worden gebruikt om amiden te bereiden door reactie met vast ammoniumcarbonaat in zuur, waarbij een ammoniumzout wordt gevormd. Bij verhitting dehydrateert dit zout tot een amide en water. Acylchloriden (zure chloriden) zullen heftig reageren met ammoniak om ammoniumchloride en een amide van het acylchloride te vormen. Zure anhydriden zullen ook met ammoniak reageren om amiden te produceren, zoals de reactie van ethaanzuuranhydride met ammoniak waarbij ethanamide en ammoniumethanoaat ontstaan.

Synthese van amidenEdit

Amiden zijn afgeleid van een reactie tussen een amine en een carboxylzuur. Tussen deze twee moleculen hebben we twee concurrerende nucleofielen, de zuurstof van de alcoholgroep in het carbonzuurmolecuul en de stikstof van het amine. Een nucleofiel is een chemische stof die een elektronenpaar afstaat aan een elektrofiel om in een reactie een chemische binding tot stand te brengen. Aangezien stikstof links van de zuurstof ligt op het periodiek systeem, is stikstof een betere base en een beter nucleofiel dan de alcohol. De reactie tussen een amine en een carbonzuur is gebaseerd op een additie- en elimineringsreactie. Hoewel dit een eenvoudige en gemakkelijke reactie is, is het niet de meest effectieve en efficiënte manier om amiden te produceren. De reactie tussen de twee bevat ook een concurrerende zuur-base reactie, waarbij een zout ontstaat. Met concurrerende producten is de additie-eliminatiereactie tussen de twee dus niet de meest effectieve manier om een amide te isoleren. Een betere procedure is de reactie tussen een acylhalogenide, een geactiveerd carbonzuurderivaat, en een amine. De vervanging van de hydroxylgroep in het carbonzuur door een halogenide levert een reactief molecuul op dat acylhalogenide wordt genoemd. Omdat halogenen de meest elektronegatieve atomen zijn, trekt de aanwezigheid ervan in het molecuul de elektronen weg van de koolstof van het carbonylatoom, waardoor een elektrofiele plaats ontstaat. Door de aanwezigheid van een elektrofiele plaats zal de nucleofiele stikstof van het amine gemakkelijk met het acylhalogenide reageren en een amide vormen.

Stap 1: De nucleofiele stikstof valt de koolstof van de carbonyl aan, waardoor de elektronen van de dubbele binding van de carbonyl naar de zuurstof worden geduwd. Er ontstaat een zwitterion (negatieve lading op de zuurstof, positieve op de stikstof).

Step 2: Het gunstige en stabielere carbonyl wordt hervormd, waarbij het halogenide wordt weggeslingerd.

Step 3: De positieve lading wordt gedoofd doordat het halogenide terugkomt en een waterstof aan de stikstof onttrekt, waarbij een amide en een waterstofhalogenide worden gevormd.