In een onderzoek onder bijna 2,000 mensen die zeiden dat ze in het verleden een negatieve ervaring hadden gehad bij het nemen van “paddo’s” die het hallucinogeen psilocybine bevatten, zei meer dan 10 procent dat ze geloofden dat hun ergste “bad trip” zichzelf of anderen in gevaar had gebracht, aldus onderzoekers van Johns Hopkins.

Een aanzienlijke meerderheid van de respondenten noemde hun meest verontrustende episode een van de top 10 grootste uitdagingen van hun leven, hoewel de meesten ook meldden dat de ervaring “zinvol” of “de moeite waard” was, waarbij de helft van deze positieve antwoorden beweerde dat het een van de meest waardevolle ervaringen in hun leven was.

De resultaten van de enquête zijn gepubliceerd in het gedrukte nummer van 1 december van het Journal of Psychopharmacology.

De onderzoekers waarschuwen dat hun enquêteresultaten niet van toepassing zijn op alle psilocybine-paddestoelgebruik, omdat de vragenlijst niet was ontworpen om “goede trip”-ervaringen te beoordelen. De enquête was ook niet ontworpen om te bepalen hoe vaak slechte trips voorkomen.

“Gezien zowel de negatieve effecten als de positieve uitkomsten die de respondenten soms rapporteerden, bevestigen de enquêteresultaten onze mening dat noch gebruikers noch onderzoekers luchthartig kunnen zijn over de risico’s van psilocybine,” zei Roland Griffiths, een psychofarmacoloog en professor in de psychiatrie en gedragswetenschappen en neurowetenschappen aan de Johns Hopkins University’s School of Medicine. Griffiths heeft meer dan 15 jaar onderzoek gedaan naar het vermogen van psilocybine om diepgaande, mystieke ervaringen te produceren, psychologische angst en depressie te behandelen en te helpen bij het stoppen met roken.

Pilocybine en het gebruik van andere hallucinogenen werden populair in de V.S. in de jaren 60, toen charismatische voorstanders suggereerden dat gebruikers diepgaande psychologische inzichten en voordelen zouden ervaren. Maar drugs als psilocybine en LSD werden kort daarna, in de jaren ’70, om vermeende veiligheidsredenen verboden, zonder veel wetenschappelijk bewijs over risico’s of voordelen.

In de afgelopen jaren hebben Griffiths en zijn team meer dan een dozijn studies uitgevoerd die sommige van die voordelen bevestigen. De huidige studie was ontworpen, zei hij, om licht te werpen op de impact van zogenaamde “bad trips.”

Volgens de Substance Abuse and Mental Health Services Administration’s National Survey on Drug Use and Health, meldden ongeveer 22,9 miljoen mensen of 8,7 procent van de Amerikanen eerder gebruik van psilocybine. Hoewel niet zonder gedragsmatige en psychologische risico’s, wordt psilocybine niet beschouwd als verslavend of als giftig voor de hersenen, lever of andere organen.

Voor het nieuwe onderzoek gebruikte Griffiths’ team advertenties op sociale mediaplatforms en e-mailuitnodigingen om mensen te werven die zelf een moeilijke of uitdagende ervaring rapporteerden tijdens het gebruik van psilocybine-paddenstoelen. Het invullen van de enquête duurde ongeveer een uur en omvatte drie vragenlijsten: de Hallucinogen Rating Scale; de Mystical Experience Questionnaire, ontwikkeld door Griffiths en collega’s in 2006; en delen van de 5D-Altered States of Consciousness Questionnaire.

Deelnemers werd in de enquête gevraagd zich alleen te richten op hun ergste bad trip-ervaring, en vervolgens te rapporteren over de dosis psilocybine die ze hadden ingenomen, de omgeving waarin de ervaring zich voordeed, hoe lang die duurde, de beschikbare en gebruikte strategieën om deze negatieve ervaring te stoppen, en eventuele ongewenste gevolgen.

Van de 1.993 ingevulde enquêtes was 78 procent van de respondenten man, 89 procent blank, en 51 procent had een universitaire of graduate graad. Zesenzestig procent was afkomstig uit de Verenigde Staten. Gemiddeld waren de deelnemers 30 jaar oud op het moment van de enquête en 23 jaar oud op het moment van hun bad trips, waarbij 93 procent antwoordde dat ze meer dan twee keer psilocybine hadden gebruikt.

Gebaseerd op de enquêtegegevens die de absolute ergste bad trip van elke respondent beoordeelden:

• 10,7% van de respondenten zei dat ze zichzelf of anderen in gevaar brachten voor lichamelijk letsel tijdens hun bad trip
• 2.6% zei dat ze zich agressief of gewelddadig gedroegen
• 2,7% zei dat ze medische hulp zochten

Vijf van de deelnemers met zelfgerapporteerde bestaande angst, depressie of suïcidale gedachten deden een zelfmoordpoging terwijl ze de drug gebruikten tijdens hun ergste bad trip, wat volgens de onderzoekers aangeeft dat ze tijdens het gebruik een ondersteunende en veilige omgeving nodig hebben, zoals die omstandigheden in lopende onderzoeken. Zes mensen meldden echter dat hun zelfmoordgedachten verdwenen na hun ervaring tijdens hun ergste bad trip – dit laatste resultaat valt samen met een recente studie gepubliceerd door Griffiths die de antidepressieve eigenschappen van psilocybine bij kankerpatiënten aantoont.

Daarnaast:

• Een derde van de deelnemers zei dat hun ervaring in de top vijf van meest betekenisvolle ervaringen van hun leven stond
• Een derde plaatste het in de top vijf van spiritueel meest significante ervaringen van hun leven
• 62% zei dat de ervaring in de top 10 van moeilijkste ervaringen van hun leven stond
• 39% plaatste het in hun top vijf van moeilijkste ervaringen
• 11% noemde het als hun enige moeilijkste ervaring

“De contra-intuïtieve bevinding dat extreem moeilijke ervaringen soms ook zeer betekenisvolle ervaringen kunnen zijn, komt overeen met wat we zien in onze studies met psilocybine – dat het oplossen van een moeilijke ervaring, soms omschreven als catharsis, vaak resulteert in positieve persoonlijke betekenis of spirituele betekenis,” zegt Griffiths.

In al Griffiths’ klinische onderzoeken worden mensen die psilocybine krijgen toegediend, voorzien van een veilige, comfortabele ruimte met getrainde deskundigen om ondersteuning te bieden aan de deelnemers.

“In al deze zorgvuldig beheerde onderzoeken is de incidentie van risicovol gedrag of blijvende psychologische problemen extreem laag geweest,” zegt Griffiths. “We zijn waakzaam in het screenen van vrijwilligers die mogelijk niet geschikt zijn om psilocybine te ontvangen, en we bereiden studiedeelnemers mentaal voor op hun psilocybine sessies.

“Culturen die psilocybine paddenstoelen al lang gebruiken voor genezende of religieuze doeleinden hebben de mogelijke gevaren ervan onderkend en hebben overeenkomstige voorzorgsmaatregelen ontwikkeld,” voegt Griffiths toe. “Ze geven de paddenstoelen niet zomaar aan iedereen, op elk moment, zonder een ingeperkte setting en ondersteunende, bekwame monitoring.”

De onderzoekers zeggen dat enquêtestudies zoals deze vertrouwen op zelfrapportage die niet objectief kan worden onderbouwd, en dat aanvullende wetenschappelijk rigoureuze studies nodig zijn om de risico’s en potentiële voordelen van het gebruik van hallucinogene drugs beter te begrijpen.