Epidemiologische studies tonen aan dat 11% van de wereldbevolking ouder is dan 60 jaar; dit zal naar verwachting tegen 2050 stijgen tot 22% van de bevolking. Mondveroudering is een actueel aandachtspunt van verschillende organisaties waaronder de Federation Dentaire Internationale, de Wereld Gezondheids Organisatie en de Amerikaanse en Japanse tandheelkundige verenigingen. In hun Verklaring van Tokio heeft de Japanse Associatie de oudere bevolking als een van haar belangrijkste doelgroepen aangewezen. Een van de doelstellingen van de WHO is dat elke persoon meer dan 20 tanden behoudt tegen de leeftijd van 80 jaar, ondanks het feit dat de prevalentie van parodontale aandoeningen voortdurend toeneemt naarmate de bevolking vergrijst. Elke soort heeft zijn eigen karakteristieke levensduur, die bepaald wordt door zijn evolutionaire geschiedenis en gewijzigd wordt door talrijke uiteenlopende factoren, waaronder biologische mechanismen. Bij de mens dragen de geleidelijke ophoping van producten van het celmetabolisme en uitgebreide DNA-beschadiging bij tot het verouderingsproces. Veroudering wordt bij zoogdieren geassocieerd met een laaggradig ontstekingsfenotype, “inflammaging” genoemd, en is het resultaat van de autofagische capaciteit die de zogenaamde “huishoudelijke activiteiten” in de cellen belemmert, hetgeen resulteert in eiwitaggregatie, mitochondriale disfunctie en oxidatieve stress. Een vertraagde stamcelproliferatie, die gepaard gaat met veroudering, kan van invloed zijn op het behoud en de overleving van een levend wezen, maar excessieve proliferatie kan ook leiden tot uitgeputte reserves van stamcellen. Studies zijn nodig om het verband van vertraagde celproliferatie en wondgenezing met het ontstaan van parodontale aandoeningen en de reactie op behandeling te onderzoeken. De effecten van systemische ziekten, medicatie, psychologische effecten en verminderde interesse of vermogen om mondhygiënepraktijken uit te voeren, leiden vermoedelijk tot parodontale aandoeningen, en uiteindelijk tot tandverlies, bij ouderen. Met de vergrijzing van de bevolking gaat ook de verantwoordelijkheid gepaard voor “gezond” en “succesvol” ouder worden. Dit artikel beschrijft het veranderende wereldwijde demografische profiel en de effecten van een ouder wordende samenleving op de prevalentie en incidentie van parodontale aandoeningen. We bespreken de definities van normale en succesvolle veroudering, de beginselen van de geriatrische geneeskunde en de hoogtepunten van biologische veroudering op cel-, weefsel- en systeemniveau.