Kuitpijn komt vrij vaak voor, maar is zeker niet standaard. Sommigen krijgen er last van en anderen niet. Het verschijnt vaak aan het begin van het leerproces in de Pose Methode van hardlopen en ‘hindert’ de loper gedurende ongeveer 2 weken terwijl hij of zij zich aanpast aan de nieuwe neuromusculaire coördinatie en aan het nieuwe regime van spierbelasting.
Is het mogelijk om dit te voorkomen? Ja. En velen doen dat door de aanbevolen route van voorbereiding te volgen in plaats van er gewoon in te duiken. Anderen hebben de luxe om het over te slaan, simpelweg omdat ze al min of meer voorbereid zijn. Als touwtje springen bijvoorbeeld een normale routine voor u is, is de kans groot dat u geen kuitpijn krijgt bij de overgang naar pose running.
Hoe het gebeurt
Het hebben van kuitpijn (spierverrekking) is de eerste aanwijzing voor het krijgen van het DOMS-syndroom (Delayed Onset Muscle Soreness), dat 12 tot 48 uur na het sporten optreedt en gekenmerkt wordt door gevoeligheid en stijfheid van de spieren. Het ongemak wordt veroorzaakt door microscheurtjes in het spierweefsel om een eenvoudige reden – weerstand bieden aan de zwaartekracht.
Het mechanisme van de blessure is heel eenvoudig. Tijdens de landing op de steun beweegt het lichaam voorwaarts en neerwaarts naar de grond. De laatste spiergroepen die verantwoordelijk zijn voor het opvangen van het lichaamsgewicht zijn de onderbeen- en voetspieren, waarvan de kuiten de sterkste zijn.
Het belangrijkste biomechanische doel van de lichaamsbeweging over de steun is het ombuigen van de neerwaartse-voorwaartse stroom naar een opwaartse-voorwaartse stroom zonder momentum en horizontale snelheid te verliezen en zelfs te proberen daar iets te winnen.
Dus, in de Houding Methode wordt dit bereikt door de voet dicht bij het punt van projectie van het Algemeen Massa Centrum (GCM) op de grond te laten landen, en verder te gaan met de voorwaartse val met minimale of geen remming, d.w.z. de Houding positie handhaven terwijl men voorover valt en snel van steun veranderen.
De neerwaartse beweging van het lichaamsgewicht wordt verondersteld beëindigd te zijn vóór het begin van de voorwaartse val. Maar heel vaak verzetten de kuiten zich tegen deze neerwaartse beweging door gespannen te raken, wat wordt veroorzaakt door ons verlangen om de hiel in een bepaalde positie te houden en te voorkomen dat de voet de grond raakt. Waarom gebeurt dit? De redenen kunnen verschillend zijn: verkeerd begrip en overdrijven van het commando om het lichaamsgewicht op de bal van de voeten te houden, een andere reden kan het proberen van de afzet zijn. Het kan bewust of onbewust gebeuren, maar het resultaat is altijd hetzelfde – overbelasting van de kuitspieren.
De biomechanische basis bestaat uit de tegenwerking van twee krachten, de zwaartekracht en de spieractiviteit, die het lichaamsgewicht tegenwerken en gelijktijdig in tegengestelde richtingen werken. Wie wint en wie verliest is niet moeilijk te raden. De spieren lijden onder de gevolgen.
De neerwaartse beweging van het lichaamsgewicht is voltooid wanneer het algemene massamiddelpunt van het lichaam over de bal van de voet op de steun gaat. Het logische gevolg hiervan is het volgende: hoe sneller het lichaam de verticale lijn over de bal van de voet passeert, des te sneller worden de kuitspieren van de lichaamsgewichtslast bevrijd. Als tijdens de neerwaartse beweging van het lichaam de kuitspieren niet actief zijn door het lichaamsgewicht vast te houden of te duwen, dan worden ze minder belast.
Hoe kuitpijn te voorkomen
- Probeer niet te veel om op de bal van de voet te blijven staan.
- Houd de hiel niet boven de grond, laat hem de grond raken en laat je enkel vrij bewegen. Het gaat erom dat je je lichaamsgewicht op je voorvoet houdt.
- Doe geen actieve voortstuwing of afzet met het been en de voet. Blijf de voet waarnemen als niet belast, maar juist als onbelast, wanneer je begint te rennen.
- Concentreer je alleen op de trekbeweging van de voet vanaf de grond.
Hoe het te voorkomen
- Jump rope (voeten optillen, niet duwen) op regelmatige basis voordat je de Pose gaat implementeren in je hardlopen. Doe het op blote voeten en in schoenen om een andere perceptie te krijgen van de voet die de grond raakt. Blijf ontspannen. Begin met een minimaal aantal sprongen om jezelf de tijd te geven eraan te wennen en verhoog geleidelijk het aantal herhalingen.
- Doe de voorgeschreven loopoefeningen en krachtoefeningen. Als je een programma wilt volgen – probeer dan de Beginner’s Guide to Pose Running waar we een gestructureerde aanpak bieden & gedetailleerde instructies met een specifiek trainingsschema.
How to Fix It If You Got It
Zoals het gezegde gaat – ook dit zal voorbijgaan. Het tijdelijke ongemak zal vanzelf overgaan. Het zal sneller verdwijnen als je het helpt natuurlijk.
- Gebruik bovenstaande aanbevelingen over voorkomen en vermijden
- Doe een warm/heet onderbeen- of vollichaamsbad met zee- of Epsomzout
- Gebruik geen ijs
- Massage
Note: Lichte loopjes bergop of de trap op zijn beter en effectiever dan de zogenaamde ‘calf raises’, een wat krachtige oefening die je kuitspier schade kan toebrengen.
Houd het verschil tussen ongemak en pijn in gedachten. Dit geldt voor elke situatie waarin we met pijn te maken hebben. U moet eerlijk tegen uzelf zijn om uw toestand goed te kunnen beoordelen.
1. Tijdelijk ongemak is niet hetzelfde als pijn
Discomfort wordt ervaren wanneer we iets nieuws doen, onze spieren zijn niet gewend aan dat type belasting, het voelt een beetje belastend maar draaglijk.
Pijn is een veel hogere mate van ongemak en het is een ander balspel. Het ineenkrimpen, de grimas, het hinken, enz. moeten je indicatoren zijn. Pijn is een signaal dat je over de streep bent gegaan, dat je iets verkeerd hebt gedaan (simpel gezegd).
2. Ongemak gaat vanzelf weg, pijn niet.
Terwijl ongemak vanzelf verdwijnt, meestal binnen twee weken of minder, zal de pijn blijven of zijn lelijke kop op blijven steken. Pijn moet op de juiste manier en op tijd worden aangepakt. Uw techniek, uw beweging moet opnieuw worden geëvalueerd en gecorrigeerd.
Het is heel nuttig om korte loopjes op blote voeten te doen om de juiste neuromusculaire coördinatie te leren en ontspanning en losheid van de steunvoet en de enkel te voelen. Sprongen met het touw aan een of beide benen die de houding van Pose nabootsen zijn ook goed. Deze oefeningen leren je om het lichaamsgewicht dat naar beneden beweegt te synchroniseren met ontspanning van je kuiten. Begin met deze oefeningen en werk toe naar sneller en langer lopen zonder kuitpijn.