Urinary Tract Infections (UTI’s) komen vaak voor bij kinderen. Ze ontstaan wanneer bacteriën (ziektekiemen) in de blaas of de nieren terechtkomen.
Een baby met een UTI kan koorts hebben, overgeven of kieskeurig zijn. Oudere kinderen kunnen koorts hebben, pijn bij het plassen, veel moeten plassen of pijn in de onderbuik.
Kinderen met UTI’s moeten naar de dokter. Deze infecties gaan niet vanzelf over. UTI’s zijn gemakkelijk te behandelen en verdwijnen meestal binnen een week of zo.
Het nemen van antibiotica doodt de bacteriën en helpt kinderen weer beter te worden. Om er zeker van te zijn dat antibiotica werken, moet u alle voorgeschreven doses geven – zelfs wanneer uw kind zich beter begint te voelen.
Wat zijn de tekenen van een UTI?
De meeste UTI’s doen zich voor in het onderste deel van de urinewegen – de urinebuis en de blaas. Dit type UTI wordt blaasontsteking genoemd. Een kind met blaasontsteking kan hebben:
- pijn, een branderig of prikkend gevoel bij het plassen
- een verhoogde aandrang of vaker moeten plassen (hoewel er soms maar een heel klein beetje plas wordt doorgelaten)
- koorts
- s nachts vaak wakker worden om naar de wc te gaan
- plasproblemen, ook al is het kind zindelijk
- buikpijn in de buurt van de blaas (meestal onder de navel)
- stinkende plas die er troebel uitziet of bloed kan bevatten
Een infectie die via de urineleiders naar de nieren loopt, heet pyelonefritis en is meestal ernstiger. Deze veroorzaakt veel van dezelfde symptomen, maar het kind ziet er vaak zieker uit en heeft vaker koorts (soms met rillingen), pijn in de zij of rug, ernstige vermoeidheid of braken.
Wie krijgt UTI’s?
UTI’s komen veel vaker voor bij meisjes omdat de urinebuis van een meisje korter is en dichter bij de anus ligt. Onbesneden jongens jonger dan 1 jaar hebben ook een iets hoger risico op een UTI.
Andere risicofactoren voor een UTI zijn:
- een probleem in de urinewegen (bijvoorbeeld een misvormde nier of een blokkade ergens in de urinewegen van de normale urinestroom)
- een abnormale terugstroom (reflux) van urine uit de blaas via de urineleiders richting de nieren. Dit staat bekend als vesicoureterale reflux (VUR), en veel kinderen met een UTI blijken dit te hebben.
- slechte toilet- en hygiënegewoonten
- familiegeschiedenis van UTI’s
UTI’s zijn gemakkelijk te behandelen, maar het is belangrijk om ze vroeg te ontdekken. Niet-gediagnosticeerde of onbehandelde UTI’s kunnen leiden tot nierschade.
Hoe worden UTI’s gediagnosticeerd?
Om een UTI te diagnosticeren, stellen zorgverleners vragen over wat er aan de hand is, doen lichamelijk onderzoek, en nemen een plasmonster voor onderzoek.
Hoe een monster wordt genomen, hangt af van de leeftijd van het kind. Oudere kinderen hoeven alleen maar in een steriel bekertje te plassen. Voor jongere kinderen in luiers wordt meestal de voorkeur gegeven aan een katheter. Hierbij wordt een dun slangetje in de urinebuis tot aan de blaas ingebracht om een “schoon” urinemonster te krijgen.
Het monster kan worden gebruikt voor een urineonderzoek (een test waarbij de urine microscopisch wordt onderzocht op ziektekiemen of pus) of een urinekweek (waarbij wordt geprobeerd bacteriën te kweken en te identificeren in een laboratorium). Als uw arts weet welke bacteriën de infectie veroorzaken, kan hij de beste behandeling kiezen.
Hoe worden UTI’s behandeld?
UTI’s worden behandeld met antibiotica. Na een aantal dagen antibiotica kan uw arts het urineonderzoek herhalen om te bevestigen dat de infectie is verdwenen. Het is belangrijk om hier zeker van te zijn, omdat een onvolledig behandelde UTI terug kan komen of zich kan verspreiden.
Als een kind erge pijn heeft bij het plassen, kan de arts ook medicijnen voorschrijven die de bekleding van de urinewegen verdoven. (Dit medicijn zorgt ervoor dat de plas tijdelijk oranje wordt.)
Geef de voorgeschreven antibiotica volgens schema, gedurende zoveel dagen als de arts aangeeft. Houd bij wanneer uw kind naar het toilet gaat en vraag uw kind naar symptomen zoals pijn of een branderig gevoel tijdens het plassen. Deze symptomen moeten binnen 2 tot 3 dagen na de start van de antibiotica verbeteren.
Moedig uw kind aan om veel te drinken, maar vermijd dranken die cafeïne bevatten, zoals frisdrank en ijsthee.
Behandeling voor ernstigere UTI’s
Kinderen met een ernstigere infectie moeten mogelijk in een ziekenhuis worden behandeld, zodat ze antibiotica via een injectie of intraveneus (via een ader rechtstreeks in de bloedbaan) kunnen krijgen.
Dit kan gebeuren als:
- het kind hoge koorts heeft of er erg ziek uitziet, of een nierinfectie waarschijnlijk is
- het kind jonger is dan 6 maanden
- bacteriën uit de geïnfecteerde urinewegen zich naar het bloed kunnen hebben verspreid
- het kind uitgedroogd is (weinig lichaamsvocht heeft) of moet braken en geen vocht of medicijnen via de mond kan innemen
Kinderen met VUR worden nauwlettend in de gaten gehouden door de arts. VUR kan worden behandeld met medicijnen of, minder vaak voorkomend, met een operatie. De meeste kinderen groeien over milde vormen van VUR heen, maar sommige kunnen op latere leeftijd nierschade of nierfalen ontwikkelen.
Kunnen UTI’s worden voorkomen?
Bij zuigelingen en peuters kan het regelmatig verschonen van de luier helpen voorkomen dat bacteriën die UTI’s veroorzaken, zich verspreiden. Als kinderen zindelijk zijn, is het belangrijk om ze goede hygiëne bij te brengen. Meisjes moeten weten dat ze van voren naar achteren moeten afvegen – niet van achteren naar voren – om te voorkomen dat bacteriën zich van het rectum naar de urinebuis verspreiden.
Schoolgaande meisjes moeten bubbelbaden en sterke zepen die irritatie kunnen veroorzaken vermijden, en ze moeten katoenen ondergoed dragen in plaats van nylon, omdat dat de groei van bacteriën minder stimuleert.
Alle kinderen moeten leren dat ze zich niet moeten inhouden als ze moeten plassen, want plas die in de blaas blijft zitten, geeft bacteriën een goede plek om te groeien. Kinderen moeten veel drinken en cafeïne vermijden, want dat kan de blaas irriteren.
De meeste UTI’s zijn met behandeling binnen een week genezen.
Wanneer de dokter bellen
Bel onmiddellijk de dokter als uw kind onverklaarbare koorts heeft met rillingen, vooral als er ook rugpijn is of pijn bij het plassen.
Bel ook als uw kind een van de volgende klachten heeft:
- naar urine ruikende, bloederige of verkleurde urine
- lage rugpijn of buikpijn (vooral onder de navel)
- koorts van meer dan 38°C bij kinderen of 100,3°C bij kinderen.3°C) bij kinderen of 100,4°F (38°C) rectaal bij zuigelingen
Bel de dokter als uw zuigeling koorts heeft, slecht eet, herhaaldelijk moet braken of ongewoon prikkelbaar lijkt.