Vectorafbeeldingen werden voor het eerst gebruikt in 1958 door het Amerikaanse SAGE luchtverdedigingssysteem. Vectorafbeeldingen werden in 1999 niet meer gebruikt door de Amerikaanse luchtverkeersleiding. Vector graphics werden ook gebruikt op de TX-2 in het MIT Lincoln Laboratory door computer graphics pionier Ivan Sutherland om zijn programma Sketchpad te draaien in 1963.

Volgende vector graphics systemen, waarvan de meeste itereerden door dynamisch aanpasbare opgeslagen lijsten van tekeninstructies, omvatten de IBM 2250, Imlac PDS-1, en DEC GT40. Er was een videospelconsole die gebruik maakte van vectorafbeeldingen, Vectrex genaamd, alsmede diverse arcadespellen zoals Asteroids, Space Wars en vele cinematronics titels zoals Rip-Off, en Tail Gunner die gebruik maakten van vectorbeeldschermen. Beeldschermen met een opslagscope, zoals de Tektronix 4014, konden vectorbeelden weergeven, maar ze niet wijzigen zonder eerst het scherm te wissen.

Moderne vectorbeeldschermen zijn soms te vinden bij laserlichtshows, waar twee snel bewegende X-Y spiegels de bundel positioneren om snel vormen en tekst als rechte en gebogen strepen op een scherm te tekenen.

Vectorafbeeldingen kunnen worden gemaakt in een vorm met behulp van een penplotter, een speciaal soort printer die gebruik maakt van een reeks balpennen en viltstiften op een servo-aangedreven steun die horizontaal over het papier beweegt, waarbij de plotter het papier heen en weer beweegt door zijn papierbaan voor verticale beweging. Hoewel een typische plotter al gauw een paar duizend papierbewegingen heen en weer nodig heeft, glijdt het papier niet weg. In een piepkleine roll-fed plotter, gemaakt door Alps in Japan, maakten tanden op dunne tandwielen bij de eerste doorgang inkepingen in het papier bij de randen, waardoor de registratie bij de volgende doorgangen werd gehandhaafd.

Sommige penplotters van Hewlett-Packard hadden pen-dragers met twee assen en papier voor kantoorbenodigdheden (de plotgrootte was beperkt). De H-P plotters met bewegend papier hadden echter slijpschijven (vergelijkbaar met slijpschijven in machinewerkplaatsen) die bij de eerste doorgang het papieroppervlak inkepten, en gezamenlijk de registratie handhaafden.

Huidige vectorafbeeldingen zoals technische tekeningen worden meestal afgedrukt als bitmaps, na vector-naar-raster conversie.

De term “vectorafbeeldingen” wordt tegenwoordig vooral gebruikt in de context van tweedimensionale computergrafiek. Het is een van de verschillende manieren die een kunstenaar kan gebruiken om een afbeelding op een rasterdisplay te maken. Vectorafbeeldingen kunnen worden geüpload naar onlinedatabases zodat andere ontwerpers ze kunnen downloaden en bewerken, waardoor het creatieve proces wordt versneld. Andere modi zijn tekst, multimedia en 3D rendering. Vrijwel alle moderne 3D rendering wordt gedaan met behulp van uitbreidingen van 2D vector graphics technieken. Plotters die worden gebruikt voor technische tekeningen tekenen nog steeds vectoren rechtstreeks op papier.

StandaardenEdit

De standaard voor vectorafbeeldingen van het World Wide Web Consortium (W3C) is Scalable Vector Graphics (SVG). De standaard is complex en is relatief langzaam tot stand gekomen, althans gedeeltelijk als gevolg van commerciële belangen. Veel webbrowsers hebben nu enige ondersteuning voor het renderen van SVG-gegevens, maar volledige implementaties van de standaard zijn nog steeds betrekkelijk zeldzaam.

In de afgelopen jaren is SVG een belangrijk formaat geworden dat volledig onafhankelijk is van de resolutie van het rendering-apparaat, meestal een printer of beeldscherm. SVG-bestanden zijn in wezen afdrukbare tekst die zowel rechte als gebogen paden beschrijft, evenals andere attributen. Wikipedia geeft de voorkeur aan SVG voor afbeeldingen zoals eenvoudige kaarten, lijnillustraties, wapenschilden en vlaggen, die over het algemeen niet lijken op foto’s of andere afbeeldingen met continue tonen. Het renderen van SVG vereist conversie naar rasterformaat met een resolutie die geschikt is voor de huidige taak. SVG is ook een formaat voor geanimeerde afbeeldingen.

Er is ook een versie van SVG voor mobiele telefoons. Met name het specifieke formaat voor mobiele telefoons wordt SVGT (SVG Tiny version) genoemd. Deze afbeeldingen kunnen links tellen en maken ook gebruik van anti-aliasing. Ze kunnen ook als achtergrond worden weergegeven.

ConversieEdit

De lijst met bestandsformaten voor afbeeldingen bevat zowel propriëtaire als openbare vectorformaten.

Naar rasterEdit

Moderne beeldschermen en printers zijn rasterapparaten; vectorformaten moeten worden omgezet naar rasterformaat (bitmaps – pixelarrays) voordat ze kunnen worden gerenderd (weergegeven of afgedrukt). De grootte van het bitmap-/rasterbestand dat door de conversie wordt gegenereerd, zal afhangen van de vereiste resolutie, maar de grootte van het vectorbestand dat het bitmap-/rasterbestand genereert, zal altijd dezelfde blijven. Het is dus gemakkelijk om een vectorbestand om te zetten in een reeks bitmap-/rasterbestandsformaten, maar het is veel moeilijker om de omgekeerde weg te bewandelen, vooral als later een bewerking van de vectorafbeelding nodig is. Het kan een voordeel zijn om een afbeelding gemaakt van een vectorbronbestand op te slaan als een bitmap/rasterformaat, omdat verschillende systemen verschillende (en incompatibele) vectorformaten hebben, en sommige ondersteunen misschien helemaal geen vectorafbeeldingen. Zodra een bestand echter van het vectorformaat is omgezet, zal het waarschijnlijk groter zijn, en verliest het het voordeel van schaalbaarheid zonder verlies van resolutie. Het zal ook niet langer mogelijk zijn om afzonderlijke delen van de afbeelding als discrete objecten te bewerken. De bestandsgrootte van een vectorafbeelding hangt af van het aantal grafische elementen dat het bevat; het is een lijst van beschrijvingen.

Van rasterEdit

Afdrukken

Vectorkunst is ideaal om af te drukken, aangezien de kunst is gemaakt van een reeks wiskundige curven, zal het zeer scherp worden afgedrukt, zelfs wanneer het formaat wordt aangepast. Men kan bijvoorbeeld een vector-logo afdrukken op een klein vel kopieerpapier, en vervolgens datzelfde vector-logo vergroten tot billboard-formaat en dezelfde scherpe kwaliteit behouden. Een rasterafbeelding met een lage resolutie zou bij vergroting van het formaat van een visitekaartje tot dat van een aanplakbiljet veel onscherpte of pixelvorming vertonen. (De precieze resolutie van een rastergrafiek die nodig is voor resultaten van hoge kwaliteit hangt af van de kijkafstand; zo kan een billboard zelfs bij lage resolutie nog van hoge kwaliteit lijken als de kijkafstand groot genoeg is.)

Als we typografische tekens als afbeeldingen beschouwen, dan gelden dezelfde overwegingen die we voor afbeeldingen hebben gemaakt, ook voor de samenstelling van geschreven tekst voor drukwerk (zetting). Oudere tekensets werden opgeslagen als bitmaps. Om een maximale afdrukkwaliteit te bereiken, moesten zij daarom slechts bij een bepaalde resolutie worden gebruikt; deze lettertypeformaten worden niet-schaalbaar genoemd. Hoogwaardige typografie is tegenwoordig gebaseerd op karaktertekeningen (fonts) die meestal als vectorafbeeldingen worden opgeslagen, en als zodanig tot elke grootte schaalbaar zijn. Voorbeelden van deze vectorformaten voor lettertypes zijn Postscript-lettertypes en TrueType-lettertypes.