Berkenbomen, van het geslacht Betula, zijn heel anders dan aspenbomen, van het geslacht Populus. Beide bomen kunnen ongeveer even hoog worden, en beide hebben helder herfstgebladerte. De kleur van de herfstbladeren en de algemene hoogte van deze bomen is waar de overeenkomsten ophouden, want er zijn veel verschillen tussen berkenbomen en espenbomen.
Bast Uiterlijk
Berkenboomschors is gemarkeerd met horizontale lenticellen, of cellulaire klontjes die fungeren als poriën op de boom. De kleur van de schors kan grijs, grijswit, grijsachtig rood of grijsachtig zwart zijn. Door de markering die door de lenticellen wordt veroorzaakt, schilfert de papierachtige schors van berkenbomen gemakkelijk van de stammen van de bomen af. De schors van aspenbomen is glad en wit, slechts af en toe gemarkeerd door sterke zwarte knoesten of littekens.
- Berkenbomen, van het geslacht Betula, zijn heel anders dan aspenbomen, van het geslacht Populus.
- De schors van de espen is glad en wit, slechts af en toe gemarkeerd door sterke zwarte knoesten of littekens.
Loof Uiterlijk
Gelijk welke berkensoort het is, de bladeren zien er hetzelfde uit. De berkenbladeren staan afwisselend op de twijg. Ze zijn dubbel gezaagd, wat betekent dat de randen van de bladeren op het blad van een zaag lijken, met grotere “zaagtanden” afgewisseld met kleinere. Door de berkenbladeren loopt een fijn netwerk van nerven, die uit één centrale nerf ontspringen. Berkenbladeren hebben bladstelen, petiolen genoemd, met een afgeronde stipule, of knobbel waar het blad aan de twijg vastzit.
Aspenbladeren zijn bijna perfect rond. Hoewel niet getand, zijn de bladranden van espenbladeren gemarkeerd door afgeronde tanden, die lijken op kleine bobbels langs de rand. De bladstelen van espenbladeren zijn plat en staan om en om langs de twijg.
- Gelijk van welke berkensoort, de bladeren zien er hetzelfde uit.
- Berkenbladeren hebben bladstelen, bladstelen genoemd, met een afgeronde stipule, of knobbel waar het blad aan de twijg vastzit.
Noppen
Voordat er ooit bladeren verschijnen, beginnen ze als knoppen aan de uiteinden van takken. Tijdens de winter kunnen littekens waar deze knoppen in voorgaande jaren hebben gezeten, een aanwijzing geven voor de identificatie van een boom zonder aanwezige bladeren.
De knoppen van de berkenboom vormen zich in het vroege voorjaar en zijn volgroeid tegen het begin tot het midden van de zomer. De knoppen zijn zijdelings op de boom gerangschikt en de takken hebben geen eindknoppen. De knoppen zijn roodachtig-paars van kleur en hebben de vorm van kegels.
Aspenknoppen zijn roodachtig-bruin van kleur. De knoppen van de espenboom zijn kegelvormig, zoals die van de berk, met dit verschil dat de espen eindknoppen vormt. De knoppen van de esp vormen zich meestal later in het seizoen dan die van de berk, waardoor ze minder tijd nodig hebben om te rijpen. De knoplittekens steken duidelijker af tegen de witte schors van de boom.
- Voordat er ooit bladeren verschijnen, beginnen ze als knoppen aan de uiteinden van takken.
- Aspenknoppen zijn kegelvormig, net als die van een berk, met dit verschil dat espen eindknoppen vormen.
Klimaat en standplaats
Aspenbomen zijn beperkt tot de USDA koude winterhardheidszones 1 tot en met 6, waarbij bomen in warmere en aanmerkelijk koudere klimaten in de groei in de groei belemmeren. Berkenbomen groeien over het algemeen het best in de USDA koude winterhardheidszones 6 tot en met 3, maar kunnen warmere en koudere klimaten met slechts weinig moeite verdragen. Aspenbomen komen voor op het gehele Noord-Amerikaanse continent van Canada tot aan Mexico, terwijl berkenbomen over het algemeen alleen in het oosten van de Verenigde Staten en delen van Canada voorkomen.
Groei-eisen
Berkenbomen gedijen goed in half zonlicht, terwijl aspenbomen volle zon nodig hebben. De berk heeft een los gestapelde grond nodig voor zijn ondiepe wortels, terwijl de espen een verscheidenheid aan grondomstandigheden verdraagt.