Als je op zoek bent naar een voordeel dat de A’s zouden kunnen hebben in een reeks voor het naseizoen, kijk dan niet verder dan hun werpstaf.

“De startende staf is geweldig, en de bullpen is zo goed als maar kan,” zei catcher Sean Murphy.

Zoals uit de cijfers blijkt, verschuiven de rollen van de werpers in het naseizoen. Waren vijf jaar geleden de starters verantwoordelijk voor 40 procent van de slagbeurten met een hoog hefboomeffect, vorig seizoen daalde dat aantal tot 28,5 procent. Met andere woorden, play-off clubs zien het voordeel van het verlichten van de last van een starter in must-win wedstrijden en het spreiden van de verantwoordelijkheden over een meer diverse verzameling van armen.

Wat is een betere manier om de slagmensen scherp te houden dan zo vaak mogelijk een nieuwe starter te gebruiken?

Dit doet niets af aan de impact van de starter. Het is slechts een uitvergroting van een strategie die de meeste ploegen in het honkbal al in meer of mindere mate hebben toegepast, omdat de grenzen tussen “starter” en “reliever” elk seizoen verder vervagen.

De Houston Astros en Los Angeles Dodgers normaliseerden een zwaarder gebruik van de bullpen door het voluit te brengen voor een nationaal publiek in de World Series van 2017. Toenmalig Houston manager A.J. Hinch trok Lance McCullers Jr. met één uit in de derde inning in Game 7 was zo ongewoon dat het desoriënterend aanvoelde, maar de vier relievers die volgden stonden gezamenlijk één punt toe terwijl de Astros wonnen.

De Astros van 2017 zijn misschien niet het beste voorbeeld, maar het geval onderstreept het punt.

Dat brengt ons terug bij de A’s. Alle zorgen over Sean Manaea die dit seizoen voor de derde keer door de opstelling komt, zijn misschien niet meer van belang in de context van de strategie voor het naseizoen. Tenzij iemand een deal sluit, hebben de A’s al hun starters aan een korte leiband.

Hier een voorbeeld van:

Het slaggemiddelde van de tegenstander tegen Manaea springt van .233 in de eerste tot en met derde innings naar .322 in de vierde tot en met zesde innings.

Jesús Luzardo’s gemiddelde springt van .212 in innings 1-3 naar .297 in innings 4-6.

Chris Bassitt wordt het minst beïnvloed door de line-up churn, zijn 1-3, 4-6 inning sprong gaat van .235 naar .244. Mike Fiers springt van .248 naar .290.

Mind you, de A’s startende staf heeft het talent om diep in de wedstrijden te gaan. Maar het is misschien het risico niet waard, gezien de effectiviteit van de bullpen, die gezamenlijk 3,1 wins above replacement heeft. De Oakland relievers leiden het honkbal met een 2.43 ERA en een 12-4 record.

Verlener Liam Hendriks is misschien wel de meest waardevolle speler van de ploeg, met een ERA van 1.17 en 14 saves met 33 strikeouts. Maar anderen hebben ook hun sporen nagelaten.

Jake Diekman stond zijn eerste punt van het hele seizoen toe, dankzij de homerun van Edwin Rios, een linkshandige slagman van de Dodgers woensdag.

“Zoals hij is geweest, denk je dat met zo weinig wedstrijden over in het seizoen, hij een kans had,” zei manager Bob Melvin over een ERA van 0.00, die hij al het hele seizoen had. “Het was bijna een schok. Vooral met die linkshandige. Hij schakelt rechtshandigen net zo goed uit, maar een homerun tegen een linkshandige is iets wat je niet verwacht.”

Het behoeft geen betoog dat de linkshandige reliever zijn hartslag verlaagt als hij op de heuvel staat in krappe wedstrijden.

Joakim Soria heeft een van zijn beste seizoenen bij de A’s achter de rug. In 21 innings heeft Soria een ERA van 2.95 en slechts één slagman heeft een van zijn pitches geturnd.

J.B. Wendelken werd zonder opgaaf van reden op de IL geplaatst. De A’s moeten hopen dat hij voor dinsdag kan terugkeren; hij is een consistente kracht geweest en zou de sleutel kunnen zijn. Hij is goed voor meer dan drie outs als het moet. Hij heeft een ERA van 1.80 met 31 strikeouts in 25 innings. Natuurlijk weten we dat Yusmeiro Petit, in zijn derde postseason carrière, ook meerdere innings kan slaan en bijna elke leveraged situatie aankan die hem wordt toegeworpen. Hij heeft een ERA van 1.83.

T.J. McFarland heeft de laatste tijd wat problemen, maar hij was het grootste deel van het seizoen sterk en zou in het naseizoen een go-to kunnen zijn tegen zowel linkshandigen als rechtshandigen. Jordan Weems heeft laten zien dat hij goed is in het maken van strike-outs, inclusief een verwoestende splitter.

De collectieve dominantie die van de openingsavond tot de laatste paar wedstrijden aanhoudt, is een van de sterke punten van de A’s. Het zou wel eens de beste kracht kunnen zijn die je in het naseizoen kunt hebben.