Scotland is bekender om zijn drams dan om zijn pints. Probeer maar eens zoveel mogelijk merken Schotse whisky te noemen, onmiddellijk gevolgd door het noemen van zoveel mogelijk merken Schots bier. Ja, het eerste is makkelijker dan het tweede. Maar dat wil niet zeggen dat Schotland geen eigen, unieke brouwtraditie heeft. Aangezien granen in Schotland altijd een grotere bloei hebben gekend dan hop, heeft mout een grote invloed op Schotse bieren. De traditionele Schotse bieren kunnen door toevallige drinkers worden onderverdeeld in twee categorieën op basis van sterkte. Maar wees voorzichtig, want hun namen klinken erg gelijkaardig. Scottish Ales hebben meestal een lagere ABV, meestal minder dan 5 procent, en Scotch Ales zijn sterker. Het is een enigszins verwarrend onderscheid, maar zolang je begrijpt dat Schots en Scotch twee verschillende stijlen zijn, ben je de meeste bierdrinkers een stap voor.

Als de sterkste van de traditionele Schotse stijl bieren, Scotch Ale – ook soms beschouwd als hetzelfde als of opgenomen met Wee Heavy bieren, afhankelijk van met wie je praat – heeft de neiging om de grotere en brutaler van het stel te zijn. En aangezien alle Schotse bieren moutgericht zijn, kan dit onderscheid zich ook vertalen in donkerdere (met een diepe amber tot donkerbruine kleur) en zoetere dranken. Scotch Ales kunnen worden beschouwd als het noordelijke equivalent van een Engelse Strong Ale – in die zin dat ze groot en vet zijn, maar niet zo groot en vet als een Barleywine – maar de meeste mensen zouden Scotch Ales als nog zoeter dan een Engelse Strong Ale beschouwen. Smaaknotities die je vaak hoort bij Scotch Ales zijn woorden als toffee, melasse, karamel en gedroogd fruit.

Interessant is dat Scotch Ales (en Schotse bieren in het algemeen) af en toe ook een rokerige of zelfs duidelijk turfachtige eigenschap krijgen. Hoewel deze tonen logisch zijn gezien de liefde van het land voor Schotse whisky, kan het toevoegen van deze smaken een poging zijn van moderne brouwers om een knipoog te geven naar hun eigen liefde voor de geest, in tegenstelling tot iets dat van oudsher inherent is aan de stijl. Zoals de Brewers Associations het stelt: “Hoewel er weinig bewijs is dat traditioneel gemaakte Strong Scotch Ales een turfrookkarakter vertoonden, biedt de huidige markt vele voorbeelden met een turf- of rookkarakter in een laag tot gemiddeld niveau.” Maar afgezien van de oorsprong, aangezien Schotse stijlen soms moeilijk te omschrijven zijn, kan het zijn dat je houdt van het uitgesproken Schotse gevoel dat deze smaaktoevoegingen aan de bieren geven.

Als je geïnteresseerd bent in het proberen van Scotch Ales, kijk dan niet verder dan Belhaven – de oudste nog in bedrijf zijnde brouwerij van Schotland: Hun Wee Heavy doet de stijl eer aan. Ondertussen, op de Amerikaanse kust, produceert Colorado’s Oskar Blues een fijne Scotch Ale met de naam Old Chub als onderdeel van het reguliere aanbod van het ingeblikte merk het hele jaar door. Of neem een Dirty Bastard van Michigan’s Founders Brewing Company, een andere goed aangeschreven en gemakkelijk te vinden Amerikaanse Scotch Ale die niet bang is om een beetje turf te gebruiken.

Schrijf je in voor The Dish

Blijf op de hoogte met een dagelijkse dosis van de beste seizoensrecepten!