Dr. A. Gordon Smith geeft antwoord:
Geschat wordt dat meer dan 20 miljoen Amerikanen perifere neuropathie hebben, waarmee het een van de meest voorkomende neurologische aandoeningen is. Perifere neuropathie wordt veroorzaakt door schade aan het perifere zenuwstelsel, dat verantwoordelijk is voor het heen en weer sturen van informatie tussen de hersenen en het ruggenmerg naar elk ander deel van het lichaam. De aandoening veroorzaakt vaak zwakte, gevoelloosheid en pijn in de handen en voeten, maar kan ook in andere delen van het lichaam voorkomen. Omdat perifere neuropathie niet één enkele ziekte is, maar eerder een symptoom met vele mogelijke oorzaken, kan het moeilijk zijn een diagnose te stellen en te behandelen.
Hoewel verschillende vormen van perifere neuropathie ook gemeenschappelijke mechanismen van zenuwbeschadiging kunnen hebben. Dit betekent dat de ontdekking van een behandeling voor één vorm van perifere neuropathie andere vormen ten goede zou kunnen komen.
Diabetes is de meest voorkomende oorzaak van perifere neuropathie. In veel gevallen is de oorzaak van perifere neuropathie nooit bekend (dit wordt idiopathische perifere neuropathie genoemd). Patiënten, artsen en onderzoekers zijn allemaal geïnteresseerd in het vinden van effectieve therapieën om de progressie te vertragen, de pijnbestrijding te verbeteren en hopelijk de zenuwschade bij perifere neuropathie ongedaan te maken.
Er is recent vooruitgang geboekt bij het blootleggen van de genetica van perifere neuropathie. Onderzoekers hebben ontdekt dat sommige mensen met pijnlijke idiopathische perifere neuropathie een mutatie in een bepaald gen hebben. Deze ontdekking heeft geleid tot nieuwe studies, met inbegrip van geplande proeven op mensen, waarin deze genetische mutaties worden onderzocht als mogelijke doelwitten voor behandeling.
Daarnaast worden patiënten actief gerekruteerd voor een aantal opwindende klinische proeven, waaronder studies naar groeifactoren (groepen eiwitten die de groei van specifieke weefsels stimuleren) die worden toegediend met behulp van gentherapie-technologie, die gerichte toediening mogelijk maakt voor perifere neuropathie veroorzaakt door diabetes. (Lees meer over deze therapieën.)
Voor veel neuropathieën die worden veroorzaakt door een immuunaanval op de zenuwen, bestaan al goede therapieën en zijn andere in ontwikkeling. De vooruitzichten voor deze vormen van perifere neuropathie zijn nog hoopvoller. Voor patiënten met chronische inflammatoire demyeliniserende polyradiculoneuropathie (een zeldzame en chronische aandoening die wordt gekenmerkt door een geleidelijk toenemende zwakte van de benen en, in mindere mate, de armen) is het gebruik van corticosteroïden of intraveneuze immunoglobuline (IVIg)-alleen of in combinatie met immunosuppressiva- effectief. Er zijn echter betere behandelingen nodig voor patiënten die niet reageren op de huidige beschikbare benaderingen.
Er is zelfs hoop voor patiënten met bepaalde soorten genetische neuropathieën. Verschillende veelbelovende experimentele behandelingen worden onderzocht voor familiaire amyloïde polyneuropathie, een zeldzame genetische aandoening waarbij een verminderde zenuwfunctie wordt veroorzaakt door amyloïde eiwitafzettingen in perifere zenuwen.
Hoewel het ontbreken van een erkende onderliggende oorzaak voor idiopathische perifere neuropathie frustrerend is, hebben we de afgelopen tien jaar veel geleerd over deze aandoening. Een aantal studies leggen nu een verband tussen zwaarlijvigheid en de daarmee gepaard gaande metabole gevolgen (zoals insulineresistentie en verhoogde lipiden in het bloed) en perifere neuropathie. Bovendien suggereren verschillende studies dat een succesvol dieet en lichaamsbeweging de regeneratie van de zenuwen kunnen verbeteren en de symptomen, waaronder pijn, kunnen verminderen. Dit biedt een niet-medicamenteuze behandelingsbenadering waar veel mensen met perifere neuropathie onmiddellijk baat bij zouden hebben.
Ondanks al dit goede nieuws is er dringend meer onderzoek nodig. In verhouding tot het aantal patiënten dat neuropathie heeft, worden er maar heel weinig onderzoeksbeurzen gefinancierd. Om dit te helpen veranderen, kunt u overwegen om lid te worden van een van de patiëntenbelangenorganisaties die zich richten op neuropathie. De Neuropathy Association heeft bijvoorbeeld veel programma’s om betrokkenheid en belangenbehartiging te stimuleren.