.

Note: Er is een embedded rating in dit bericht, bezoek dit bericht om het te beoordelen.

De Wereldgezondheidsorganisatie stelde stress voor als een van de ziekten van de 21e eeuw. Vanaf de pioniersstudies werd stress gedefinieerd als het Algemeen Adaptatie Syndroom (GAS) of defensieve reactie van het lichaam of de psyche op verwonding of langdurige stress (Selye, 1956).

Daarna zijn er talrijke auteurs geweest die hebben geprobeerd de toestand van stress te definiëren. De meest uitgebreide conceptualisering van stress kwam ongetwijfeld van McEwen (2000) die het beschouwde als: “een mentale toestand die ontstaat in het aangezicht van een reële of waargenomen bedreiging van de fysiologische of psychologische integriteit van een individu, en resulteert in een fysiologische en/of gedragsrespons” (p. 173).

Er zijn verschillende soorten stress, afhankelijk van verschillende factoren, zoals:

1. De duur ervan.
2. De stimuli die de eerste reactie uitlokken.
3. De gevolgen, psychologisch of fysiologisch, die samen met de stressvolle gebeurtenis worden uitgelokt.
4. De context die de stressrespons conditioneert.

De punten twee en vier, en het feit dat de werkcontext een van de meest stressveroorzakende is, worden samengevoegd, en daarom zal dit artikel gewijd zijn aan werkstress.

Werkstress

Werkstress is een type stress geassocieerd met de werkomgeving dat punctueel of chronisch kan zijn, hoewel de meeste gevallen reageren op het tweede genoemde type (Cavanaugh, Boswell, Roehling, & Boudreau, 2000).

Het is belangrijk om te weten dat werkstress zowel positief als negatief kan zijn (Kung & Chan, 2014).

Positieve werkstress

Positieve stress (eustress) wordt bedoeld wanneer de stressrespons op een adaptieve manier optreedt, de gevolgen van zo’n respons de algehele gezondheid van de proefpersoon niet schaden en de duur ervan gekoppeld is aan de duur van de stressprikkel, bv, de stressrespons die tijdens de eerste werkdag wordt opgewekt, is adaptief (positieve stress) omdat hij inhoudt dat je alert moet zijn om de nieuwe prikkels (taken, bazen, collega’s, bedrijfsprocedure, enz.) het hoofd te bieden.

Negatieve werkstress

Wanneer is deze reactie niet meer adaptief en kan het dus negatieve stress worden? Welnu, als die stress langer dan een maand aanhoudt, de reactie na verloop van tijd intenser wordt en begint in te grijpen in de gezondheid van de werknemer (er treden slapeloosheidsproblemen op, tachycardie, angst, depressie, enzovoort), dan zou er sprake zijn van negatieve werkstress en moeten er maatregelen worden genomen (wij raden aan de meta-analyse van Hargrove, Quick, Nelson en Quick, 2011 te lezen).

Oorzaken van werkstress

Er bestaan talrijke studies die erop gericht zijn de oorzaken en de meest directe gevolgen van dit soort stress, werkstress, te vinden. Hier volgen enkele van de meest opmerkelijke bevindingen:

• Het is gebleken dat het slachtoffer zijn van pesten op de werkplek onmiddellijk een intense en langdurige stressrespons teweegbrengt (Balducci, Fraccaroli, & Schaufeli, 2011; Hoobler, Rospenda, Lemmon, & Rosa, 2010; Neall & Tuckey, 2014). Dit is vooral belangrijk gezien het feit dat 8 op de 10 Spaanse werknemers zich ontevreden voelen in hun baan (CepymeNews, 2018).
• Het is aangetoond dat werkstress meestal het gevolg is van overbelasting van de rol en rolambiguïteit (Babatunde, 2013; Ganster en Rosen, 2013).
• Daarnaast is voorgesteld dat een laag loon geassocieerd is met het optreden van werkstress (Raver en Nishii, 2010).
• Anderen hebben vastgesteld dat een gebrek aan intrinsieke motivatie ten aanzien van het werk, evenals een gebrek aan prikkels, directe oorzaken zijn van werkstress (Conley and You, 2014; Karimi and Alipour, 2011).

Factoren die werkstress conditioneren

Verder is vastgesteld dat bepaalde factoren het ontstaan van werkstress en de kenmerken ervan kunnen conditioneren. Deze factoren zijn de precipiterende of conditionerende factoren van werkstress. Hoewel er geen overeengekomen lijst van dergelijke factoren is, zijn volgens sommige eerdere onderzoeken onder meer de volgende factoren van belang: de leeftijd van de persoon die slachtoffer is van werkstress, het soort werk, het eerder hebben geleden aan een andere psychische stoornis, de tijd die de persoon eerder zonder werk heeft gezeten,
sommige persoonlijkheidskenmerken zoals neuroticisme en psychoticisme, het geslacht van het slachtoffer en gezinsverantwoordelijkheden (Colligan & Higgins, 2006; Ganster & Rosen, 2013).

Gevolgen van werkstress

Ten slotte moeten ook de gevolgen in verband met werkstress worden belicht.

Cognitieve gevolgen

Sommige studies hebben zich meer gericht op de cognitieve gevolgen waarbij het gaat om geheugenproblemen (selectieve hiaten en vergeetachtigheid van werkgerelateerde informatie), moeite om de aandacht te richten op werkgerelateerde zaken, concentratieproblemen, en een afname van het vermogen om te multitasken (werkgeheugenfouten) (Wiegel, Sattler, Göritz, & Diewald, 2014; Rickenbach et al, 2014).

Fysieke gevolgen

Andere werken waren meer geïnteresseerd in de fysieke gevolgen van werkstress en stelden voor dat de persoon vaak klaagt over slapeloosheid, abnormale cardiovasculaire indicatoren, lijden aan hypertensie en diabetes, schildklierproblemen, en in een grote meerderheid ontstaat dermatologische ziekteverschijnselen, evenals hoofdpijn en spanningshoofdpijn (Ganster en Rosen, 2013; Heraclides, Chandola, Witte, & Brunner, 2012; Kivimäki & Kawachi, 2015; McCraty, Atkinson, & Tomasino, 2003).

Emotionele gevolgen

Ook een derde groep onderzoek heeft gekozen voor de emotionele gevolgen van werkstress. Hieronder vallen emotionele labiliteit, paniekaanvallen, angst en depressieve symptomatologie (Tennant, 2001; Brosschot, Verkuil, & Thayer, 2016).

Conclusie

l met al kan geconcludeerd worden dat werkstress niet altijd negatief is, maar afhangt van de intensiteit, de duur en de adaptieve functie van de stressrespons zelf. Daarnaast is er veel onderzoek naar dit onderwerp zodat we de huidige kennis over de oorzaken, symptomatologie en gevolgen ervan proactief kunnen gebruiken om vroegtijdig in te grijpen en te voorkomen dat beroepsstress onze gezondheid, fysiek en psychisch, aantast.

Over: AMUNE (Murcian Association of Neuroscience)

Bibliografie

• Babatunde, A. (2013). Beroepsgebonden stress: een overzicht van conceptualiseringen, oorzaken en genezing. Economic Insights-Trends & Uitdagingen, 65(3).
• Balducci, C., Fraccaroli, F. en Schaufeli, W. B. (2011). Pesten op de werkplek en de relatie met werkkenmerken, persoonlijkheid en posttraumatische stresssymptomen: Een geïntegreerd model. Anxiety, Stress & Coping, 24(5), 499-513.
• Brosschot, J. F., Verkuil, B. y Thayer, J. F. (2016). De standaardrespons op onzekerheid en het belang van waargenomen veiligheid bij angst en stress: Een evolutie-theoretisch perspectief. Journal of anxiety disorders, 41, 22-34.
• Cavanaugh, M. A., Boswell, W. R., Roehling, M. V. y Boudreau, J. W. (2000). Een empirisch onderzoek naar zelfgerapporteerde werkstress onder Amerikaanse managers. Journal of applied psychology, 85(1), 65.
• CepymeNews. (2018). España es el país europeo con más estrés laboral. Recuperado el 25 de Septiembre de 2018 de: https://cepymenews.es/espana-es-el-pais-europeo-con-mas-estres-laboral/
• Colligan, T. W. y Higgins, E. M. (2006). Stress op de werkplek: Etiologie en gevolgen. Journal of workplace behavioral health, 21(2), 89-97.
• Conley, S. y You, S. (2014). Role stress revisited: Job structuring antecedenten, werk uitkomsten, en modererende effecten van locus of control. Educational Management Administration & Leadership, 42(2), 184-206
• Ganster, D. C. y Rosen, C. C. (2013). Werkstress en gezondheid van werknemers: Een multidisciplinair overzicht. Journal of Management, 39(5), 1085-1122.
• Hargrove, M. B., Quick, J. C., Nelson, D. L. y Quick, J. D. (2011). De theorie van preventief stressmanagement: een 33-jarig overzicht en evaluatie. Stress and Health, 27(3), 182-193.
• Heraclides, A. M., Chandola, T., Witte, D. R. y Brunner, E. J. (2012). Werkstress, obesitas en het risico op type 2 diabetes: geslachtsspecifiek bidirectioneel effect in de Whitehall II studie. Obesity, 20(2), 428-433.
• Hoobler, J. M., Rospenda, K. M., Lemmon, G. y Rosa, J. A. (2010). A within-subject longitudinal study of the effects of positive job experiences and generalized workplace harassment on well-being. Journal of Occupational Health Psychology, 15(4), 434.
• Karimi, R. y Alipour, F. (2011). Verminderen van werkstress in organisaties: Rol van locus of control. International Journal of Business and Social Science, 2(18), 232-236.
• Kivimäki, M. y Kawachi, I. (2015). Werkstress als risicofactor voor hart- en vaatziekten. Current cardiology reports, 17(9), 74.
• Kung, C. S. y Chan, C. K. (2014). Differential roles of positive and negative perfectionism in predicting occupational eustress and distress. Personality and Individual Differences, 58, 76-81.
• McCraty, R., Atkinson, M. y Tomasino, D. (2003). Impact van een stressreductieprogramma op de werkplek op bloeddruk en emotionele gezondheid bij werknemers met hypertensie. The Journal of Alternative & Complementary Medicine, 9(3), 355-369.
• McEwen, B. S. (2000). De neurobiologie van stress: van serendipiteit tot klinische relevantie1. Hersenonderzoek, 886(1-2), 172-189.
• Neall, A. M. y Tuckey, M. R. (2014). A methodological review of research on the antecedents and consequences of workplace harassment. Journal of Occupational and Organizational Psychology, 87(2), 225-257.
• Raver, J. L. y Nishii, L. H. (2010). Een, twee, of drie keer zo schadelijk? Etnische intimidatie, intimidatie op grond van geslacht, en gegeneraliseerde intimidatie op de werkplek. Journal of Applied Psychology, 95(2), 236.
• Rickenbach, E. H., Almeida, D. M., Seeman, T. E. y Lachman, M. E. (2014). Dagelijkse stress vergroot de associatie tussen cognitieve achteruitgang en alledaagse geheugenproblemen: Een integratie van longitudinale en dagboekmethoden. Psychology and aging, 29(4), 852.
• Selye, H. (1956). De stress van het leven. Nueva York: McGraw-Hill Book Company
• Tennant, C. (2001). Werkgerelateerde stress en depressieve stoornissen. Journal of psychosomatic research, 51(5), 697-704.
• Wiegel, C., Sattler, S., Göritz, A. S. y Diewald, M. (2016). Werkgerelateerde stress en cognitieve verbetering bij universitaire docenten. Anxiety, Stress, & Coping, 29(1), 100-117.

Als u dit artikel over werkstress leuk vond, bent u misschien ook geïnteresseerd in deze andere blog posts:

• Stress, fysiologisch perspectief
• Brain-behavior relationship- are we our brain?
• Hoe beïnvloedt slapeloosheid onze executieve functies?