Veel Amerikaanse families kunnen hun voorouders terugvoeren tot de Europese naties Duitsland, Ierland en Engeland. Toen deze families eeuwen geleden naar Amerika kwamen, brachten ze een reeks unieke culturen en gewoonten met zich mee. Eén ding dat zij allen delen is bier. Elk van de drie genoemde Europese landen behoort tot de top zes landen ter wereld voor de jaarlijkse bierconsumptie per hoofd van de bevolking. Ook de Verenigde Staten komen op een respectabele nr. 8. Deze forse gewoonte heeft de bierproductie in de Verenigde Staten tot een belangrijke industrie in stand gehouden. Van alle Amerikaanse brouwerijen die in de loop der eeuwen zijn ontstaan en verdwenen, is er niet één zo gerespecteerd als de D.G. Yuengling and Son Brewery. De brouwerij van D.G. Yuengling, die al meer dan 180 jaar in familiebezit is en zes generaties telt, heeft niet alleen de Drooglegging overleefd, maar kan ook bogen op de titel “America’s Oldest Brewery.”
De geschiedenis van het bier gaat terug tot zo vroeg als 4300 v. Chr. in Babylonische, Egyptische en zelfs Inca culturen. De aanpassing van hop tot wat wij kennen als de huidige vorm van bier kwam tot stand tijdens de vroege Middeleeuwen (500-1000 n.Chr.) Sindsdien is de evolutie – en populariteit – van bier exponentieel geweest. William Penn, de stichter van Pennsylvania, bezat en exploiteerde zelfs een brouwerij. Vóór de jaren 1800 was bier eigenlijk “ale”, een methode waarbij een brouwersgist van hoge gisting werd gebruikt. Pas in de jaren 1830 werd de lagerbierstijl, waarbij ondergist wordt gebruikt, gecreëerd door de Beiernaren Gabriel Sedlmayr uit München en Anton Dreher uit Wenen.
In 1823 emigreerde een Duitser met de naam David G. Jüngling naar de Verenigde Staten vanuit Aldingen, een stad in het Koninkrijk Württemberg, Duitsland. Nadat hij zijn naam had verengelsd tot Yuengling, richtte hij in 1829 de Eagle Brewery op in Centre Street in Pottsville, in het graafschap Schuylkill. In de jaren 1850 introduceerden andere Duitse immigrantenbrouwers, zoals Anheuser, Busch, Miller, Coors, Stroh, Schlitz en Pabst, lagers met koude rijping in de Verenigde Staten. Het moderne brouwtijdperk begon aan het eind van de 19e eeuw met commerciële koeling (1860), automatisch bottelen, pasteurisatie (1876) en distributie per spoor.
Het duurde niet lang voordat de Yuengling’s Eagle Brewery een ramp overkwam toen een felle brand de fabriek en het hoofdkwartier in 1831 volledig verwoestte. De snelle heropbouw van de brouwerij op de huidige locatie aan South 5th en Mahantongo Street was een vroeg teken van de blijvende veerkracht van het bedrijf. Hoewel Davids eerste zoon, David Yuengling Jr., Pottsville verliet om de James River Steam Brewery in Richmond, Virginia op te richten, werd zijn tweede zoon, Frederick Yuengling, in 1873 partner van de Pottsville-operatie. Om het nieuwe partnerschap te weerspiegelen, werd het bedrijf omgedoopt tot D.G. Yuengling and Son Brewery.
Frederick runde de brouwerij tot aan zijn dood in 1899, en de erfenis van de familie werd doorgegeven aan zijn enige zoon Frank. Voor het begin van de 20e eeuw werd het bedrijf uitgebreid met drie brouwerijen in de steden Saratoga en New York City, New York, en Trail, British Columbia. Frank leidde het bedrijf gedurende de volgende 64 jaar en doorstond hun moeilijkste uitdaging tot op heden – de drooglegging.
In 1919 werd het 18e Amendement geratificeerd, dat de verkoop of productie van alcohol verbood. De Drooglegging dwong veel Amerikaanse brouwerijen hun bedrijf te sluiten. Frank voorspelde dat het verbod van korte duur zou zijn en bedacht een strategie om het voortbestaan van zijn bedrijf tijdens deze moeilijke periode te verzekeren met vier bijna-bierrecepten (Yuengling Specialty, Yuengling Por-Tor, de bijna-bierversie van de beroemde Pottsville Porter, en het experimentele graanbrouwsel Yuengling Juvo) en een zuivelfabriek die naast de fabriek werd gebouwd en tot 1985 ijs en andere zuivelproducten verkocht. Near beer was een moutdrank die niet genoeg alcohol bevatte om als een echt bier beschouwd te worden, en was daarom legaal om te produceren en te verkopen. Het veertien jaar durende verbod eindigde in 1933 en de brouwerij vierde dit door het “Winnaars Bier” te maken en een vrachtwagen vol flessen naar President Roosevelt te sturen als blijk van waardering. De brouwerij begon vervolgens met een groot moderniseringsprogramma, dat onder meer “een nieuw gebouw voor gisting en opslag, een nieuw ketelhuis en brouwhuis, alsmede nieuwe laadfaciliteiten” omvatte. Het bedrijf hervatte het brouwen van zijn oorspronkelijke bieren tot de dood van Frank in 1963.
Het bedrijf werd toen geleid door zijn zonen, Richard L. en F. Dohrman. In de jaren ’50 en ’60 nam het aantal nationale brouwerijen in het land toe, en dit, in combinatie met een afname van de lokale vraag, stelde het management voor nieuwe uitdagingen. Het bedrijf zette het moderniseringsprogramma voort door de oude koperen ketels te vervangen door nieuwe van roestvrij staal. Dick Yuengling Sr. prijst het harde werk van zijn vader en oom: “Zonder hun loyaliteit aan het bedrijf in die zeer moeilijke tijd, zou het bedrijf er vandaag niet zijn.” Het jaar 1976 markeerde een speciale tijd voor de Amerikanen, want het was 200 jaar geleden dat de Onafhankelijkheidsverklaring werd ondertekend. Ter viering van het tweehonderdjarig bestaan werd de familie Yuengling beloond met de opname van hun brouwerij in nationale en regionale registers als “America’s Oldest Brewery”. Volgens de huidige president Dick Yuengling Jr., “
Yuengling management door de jaren heenIn 1985 kocht Richard (Dick) L. Yuengling Jr., het bedrijf van zijn vader. De verkoopstimulans die de tweehonderdjarige herdenking genereerde, bleek te weinig voor het bedrijf om te overleven, dus moest Dick nieuwe, riskante ideeën uitproberen om een tragisch fiasco te voorkomen. Dick investeerde het grootste deel van de winst van het bedrijf in de modernisering van de uitrusting. De modernisering die meer dan 50 jaar eerder was begonnen, begon eindelijk vruchten af te werpen. Dick beweert: “De veranderingen die we de afgelopen jaren hebben doorgevoerd, beginnen vruchten af te werpen voor ons. Nieuwe verpakkingen, meer reclame en een uitzonderlijk netwerk van distributeurs en groothandels hebben ons geholpen de aandacht te trekken van consumenten die op zoek zijn naar een uniek brouwsel van topkwaliteit van een kleine brouwer.”
Twee jaar later herintroduceerde het bedrijf, dat floreerde onder zijn nieuwe slogan America’s Oldest Brewery, de Yuengling Traditional Lager, die al tientallen jaren niet meer was geproduceerd. De beslissing tot herintroductie kwam er door de stijgende vraag naar zwaardere bieren. Dit bier heeft sindsdien gediend als de vlaggenschipsmaak van Yuengling en heeft een unieke niche ontwikkeld onder alle bieren. Er zijn meer dan 1.000 verschillende pilsbieren, maar D.G. Yuengling and Son is zo wijd en zijd bekend dat iedereen die in sommige gebieden een “lager” bestelt, Yuengling’s one-of-a-kind Traditional Lager krijgt. Volgens het bedrijf is hun lagerbier beroemd om zijn “rijke amberkleur en middelzware smaak”. Vóór 1990 werden nog twee andere recepten geproduceerd: het Premium Light Beer en Yuengling’s Original Black and Tan.
Bierconsumenten hebben gemengde meningen over Yuengling’s traditionele product. Travis Edwards van de United Nations of Beer vergelijkt de kwaliteit van het pils met die van Keystone Light, en zegt dat “het bier zelf nooit zou mogen gezien worden buiten de college koelkasten, die niet de mogelijkheid hebben om normen te hebben.” Zijn recensie stuitte op opvallende kritiek. Eén recensent bestempelde Edwards als een “micro brouw snob.” In feite is Yuengling geen bier om beoordeeld te worden door bierliefhebbers. In een recensie van Mike Barkacs, is Yuengling Traditional Lager “ongeveer zo Amerikaans als je maar kan krijgen.” Het bier is niet iets om naar te kijken en te bewonderen, vervolgt hij, “de smaak is niet complex. Het zal niet leiden tot discussies over de vraag of je de pruimige ondertonen kunt proeven of niet. Dit is een bier dat je achterover slaat terwijl je hamburgers en hotdogs warm van de grill naar binnen schrokt, een balletje opgooit, of gewoon rondhangt terwijl je toekijkt hoe iedereen dat allemaal doet.”
De groei van het bedrijf in de afgelopen 20 jaar is opmerkelijk geweest. In 1989 werden slechts 126.000 vaten geproduceerd, vergeleken met de ruwweg 1,2 miljoen vaten die in 2005 werden geproduceerd, waarmee Yuengling de zesde plaats inneemt onder de Amerikaanse commerciële brouwerijen en de tweede plaats onder de brouwerijen in Amerikaanse handen, achter Boston Beer Company. Momenteel distribueert de brouwerij bier in Pennsylvania, New Jersey, New York, Delaware, Maryland, Washington D.C., Virginia, North Carolina, Florida, South Carolina & Alabama.
Dank, die nog steeds aan het roer staat van de brouwerij, heeft zijn bedrijf verder laten groeien sinds hij het overnam. David A. Casinelli, Vice President of Sales and Marketing, zegt in een brochure: ”De afgelopen jaren hebben we aanzienlijke financiële toezeggingen gedaan voor reclame. Ons hoofddoel is altijd geweest om onze regionale bekendheid te behouden en tegelijkertijd de mogelijkheid te hebben om uit te breiden naar nieuwe stedelijke markten. In 1999 nam het bedrijf de Stroh Brouwerij in Tampa, Florida, over, waarmee het zijn markt nog verder uitbreidde. Dick kondigde aan dat het bedrijf van plan was een nieuwe fabriek te bouwen om aan de groeiende vraag te kunnen voldoen. De nieuwe fabriek werd in 2000 voltooid en is momenteel gevestigd in Port Carbon, Schuylkill County. De familiebrouwerij heeft het hoofdkantoor sinds 1829 in dezelfde stad en hetzelfde gebouw sinds 1831 behouden, wat een bewijs is van de toewijding van de brouwerij aan de lokale markt en hun rijke geschiedenis. Hoewel het bedrijf de laatste jaren niet heeft uitgebreid, zegt het dat zijn uitbreidingsplannen “gebaseerd zijn op onze productiecapaciteiten en ons vermogen om detailhandelaars en klanten in elke nieuwe markt op de juiste manier te introduceren en te bedienen. Dergelijke beslissingen worden genomen op basis van markt per markt. Het bedrijf erkent dat er in het hele land vraag is naar zijn bieren, maar is voorzichtig te werk gegaan met zijn expansie, er zeker van zijn klanten en markten niet te vergeten die vandaag nog steeds trouw zijn aan hun bier.
Bronnen:
- Barkacs, Mike. “Het moet wel all-American zijn met een naam als Yuengling.” Bulls-eye. 11 feb. 2010. <http://www.bullz-eye.com/beer/2006/yuengling.htm>
- “Bierconsumptie (meest recent) per land.” Nationmaster.com. 11 feb. 2010. <http://www.nationmaster.com/graph/foo_bee_con-food-beer-consumption>
- Edwards, Travis. “Yuengling Bier.” Verenigde Naties van Bier. 11 feb. 2010. <http://www.united-nations-of-beer.com/yuengling-beer.html>
- Jankowski, Ben. “Amerikaanse dragers: Marching to Revolutionary Drummers.” Brewing Techniques 3 apr. 2009. 29 jan. 2010. <http://www.brewingtechniques.com/library/styles/porterstyl.html#guidelines>
- Noon, Mark A. Yuengling: Een geschiedenis van Amerika’s oudste brouwerij. Jefferson, NC: McFarland & Company, 2005.
- Officiële Yuengling Web Site: Amerika’s Oudste Brouwerij. 28 jan. 2010. <http://www.yuengling.com/>.
- Raley, Linda. “Een beknopte tijdlijn van de biergeschiedenis.” Amerika: Een verhalende geschiedenis, Digitaal Geschiedeniscentrum. Wwnorton.com. 2004. 28 jan. 2010 <http://www.wwnorton.com/college/history/archive/dig_hist/beer/assets/doc….
- Russell, Don. “Joe Sixpack | In Philly, betekent pils Yuengling.” The Philadelphia Daily News 13 sept. 2002: 68.
- Brittingham, Angela en G. Patricia de la Cruz. “Ancestry 2000.” U.S. Census Bureau, Census 2000 Special Tabulation. Juni 2004. 1 dec. 2009. <www.census.gov/prod/2004pubs/c2kbr-35.pdf>.
- “Yuengling: Amerika’s Oudste Brouwerij.” Amerikaanse brouwerij geschiedenis pagina. 25 nov. 2009. <http://www.beerhistory.com/library/holdings/yuengling.shtml>.
- “Yuengling, D.G., and Son Brewing Complex.” Nationaal Register van Historische Plaatsen. 27 nov. 2009. <http://www.nationalregisterofhistoricplaces.com/PA/Schuylkill/state.html>.
- “Yuengling of Pottsville: America’s Oldest Brewery.” The Beer History Library. 11 feb. 2010. <http://www.beerhistory.com/library/holdings/yuengling.shtml>.