Dit doet denken aan wat Jezus zei in zijn Bergrede:

Kijk naar het gevogelte des hemels, want het zaait niet, en oogst niet, en verzamelt niet in schuren; nochtans voedt uw hemelse Vader het. Zijt gij niet veel beter dan zij?
– Mattheüs 6:26, KJV

Als Lawrence’s beeldspraak hetzelfde doel dient als die van Jezus, stelt deze zin de vraag: als een vogel leeft en sterft zonder zelfmedelijden, waarom zouden wij mensen, zogenaamd intelligenter en capabeler, dan medelijden met onszelf hebben?

De koude beeldspraak van de dood die hier wordt opgeroepen (doodgevroren van een tak vallen) loopt parallel met Lawrence’s eigen omstandigheden – hij was zijn hele leven erg ziek en stierf op 44-jarige leeftijd aan tuberculose. Toch was hij zeer ijverig en productief in zijn werk – hij liet zich waarschijnlijk niet hinderen door zelfmedelijden om een volleerd schrijver en academicus te worden.

Misschien is het hebben van een zekere mate van zelfmedelijden onvermijdelijk voor mensen. Het hebben van zogenaamde hogere-orde-emoties gaat ten koste van het benijden van de vrijheid die wilde wezens hebben van deze gevoelens die ons tegenhouden.